TÖRE

21.Bölüm

İyi okumalar...

Berçem'den:

Berfinin haline çok üzülüyordum.
Bana ne yaparsa yapsın bebeğinden olmamalıydı.Ama benim bir suçum yoktu kendisi kontrollere gitmediği için bebeğinden olmuştu ve'de duygularından.Behrama baktığımda tepkisizcene doktorun konuştuklarını dinliyordu.Donup kalmıştı.Yavaş adımlarla yanına gidip elimi yüzüne koydum.O ise yüzünü hemen geri çekerek Abimin yakasına yapıştı.

"Sen benim Bacımı koruyamadın lan! Nasıl bebek kontrolüne gitmediniz he nasıl?Sorumsuzluğunuz bu işte Kurt ailesi!!"

Dediğinde kalbime bir bıçak saplandı sanki!Nasıl benim aileme böyle birşey diyebilirdi?Herne olursa olsun benim abimle bu kadar sert konuşamazdı.
Sesiz kalmayı tercih edip Behramın gittiği yöne doğru gittim.Berfinin odasına gidip Berfini uyurken bir süre izledi.Ben ise Berfinin çöküşüyle çoktüm.Anne olmak nedir daha bilmem ama allah nasip ederse bilicem.Biranda elimi karnıma götürerek Yüce Rabbime bir kez daha şükrettim.Elimi karnıma koyup onu hissetmeye çalıştım.Ama bir kıpırtı yoktu minigimde.Düşüncelerime dalmışken Behram yanımdan geçerken yüzümü kendine doğru çevirip sertce çenemi kavrayıp konuşmaya başladı;

"Eğer buraya gelmesinde bir parmağın varsa Berçem hiç görmediğin Behramı görürsün!"

"Kendine gel biraz çek şu elini abim Sidar görürse kötü olur!"

"O benim kardeşim Berçem benimle zorla evlendirilmiş olabilirsin ama onlarda severek kaçtılar!Geleceğe bakıcaksın geçmişe degil dün ne söyledinde Berfin bu halde?"

"Ben hiç birşey yapmadım!Muattap bile olmadım sadece-"

"Sus artık gözümden düşme daha fazla!"

"Ben sana hiçbir şey demiyorum şuan sakin olunca konuş benimle."

"Yürü git konağa al esyalarını bir daha adım dahi atmicaksın Berfin düzelene kadar!"

Dediğinde arkasına dönüp bakmadan gitti.Ben ne yaptımki?Susuyordum çünkü abimle burda kavga etmelerini istemiyorum.Berfine baktığımda bana gözü yaşlı bakıyordu.Hala şis duran karnına koydu elini içim yandı.Yanına gidip gitmemekle kararsızken kafasını bana gel diye salladı.Yavaş adımlarla ilerlerken yanına ulaştığımda elimi tuttu.İyi bir tutuştu bunu anladım ama acılıydı bakışları.

"Bebeğim."

"Berfin."

"Biz size yaptıklarımızı çekiyoruz."

"Öyle konuşma Berfin."

"Ben özür dilerim herşey için."

"........"

"Bebeğim iyimi?"

Sorduğu soruya cevap veremezken doktorun girmesiyle derin bir nefes aldım.Berfinin gözyaşları akarken istemsizce doktor bey konuyu açıklamaya başladı.Berfinin çığlıkları odayı kaplarken içeriye Rezan abimin girmesi bir oldu.Berfin yanına kimseyi yaklaştırmıyor biryandanda doktorun kontol yapmasını engelliyordu.

"Bebeğim var benim kimseye inanma Rezan kimseye!"

"Tamam Berfinim tamam."

"Hayır onu benden alamazsınız!"

Ortalığı yıkarken doktorların uyku ilacı yapmasıyla birkaç dakika sonra uyumuştu zorlada olsa.Birkaç dakika dediğimde on dakika var en az.
Berfinin taburcu olmasını abim ve Fatma anne isteyince doktor yardımcı hemşire göndereceğini söyledi. Biz hastaneden çıkıp bizim konağa yani Behramın tabiriyle Kurt konağına gitmeye yola çıktık.Fatma anne binerken Behramın arabasına bende abim Sidarın arabasına bindim şuan onun suratını dahi görmek istemiyorum.Evet okadar derecede canımı yaktı.Konağın kapısına geldiğimde arabadan inicekken kasıklarıma giren sancıyla eteğimi sıktım acıdan.Abim ise kapıyı açıcakken kendimi toparlamaya çalıştım.Abim kapıyı açtığında bana bakıp dondu.