TÖRE

31.Bölüm

(Bizim güzel Berçemimiz ve giydiği kıyafet.Sizce Nasıl kızımız?)

İyi okumalar...

Hayat bazen yüzümüze güler bazen ise arkamızdan kuyumuzu kazar.
Yarına neler olacağını bilemeyiz ama tek bilecegimiz şey hayatımızın kaderini belirleyen bizleriz.

Gecesini gündüz etmiş bebeğinin ağlamasıyla kalkmıştı kadın.
Berçem sabır çekerek kalkıp oğlunu doyurmaya başladı.Uraz Efe doymuyan bir bebekti Berçem artık göğsüm açıkmı gezsem odada diye düşünüyordu.Behram ise sabırla oğlunu besleyen karısını izliyordu.Gece kendisi bir haftanın verdiği yorgunlukla uyuya kalmıştı derin bir uyksu olduğu için de uyanamamıştı ama bu gece karısıyla birlikte bakmak için bebekelrine içten içe söz verdi.

Berçem ise kocasının onu izlediğini görünce utangaçlıkla başını öne eğip göğüs ucuna kadar kapattı ama diğerini kapatmayı akıl edememişti.
Behram ise gülümseyerek utangaç karısına baktı.

"Utanırmışta sanki görmedigim ikizlerimiz."

"Çi(Ne)?"

Tek kaşını kaldırıp karısına cevap verdi.

"İkizler!"

"Onlar benim!"

Berçem bir gözüyle emen oğlunu kontrol ederken bir yandanda kocasıyla baş etmeye çalışıyordu.
Behram ise karısını utandırmak için elinden geleni yapıyordu.

"Doğru bir aydır kendinin sanıyorsun.
Hatırlatıyımmi?"

Derken bir eli karısını açıkta kalmış göğsüne gitti.Berçem ise gördüğü anda kocasının eline hızla vurdu.

"Ayıp ayıp Uraz paşa burada!"

Behram Ağa yatakta oturur pozisyona gelerek konuşmaya devam etti.

"Paşamız yüzünden bir aydır benimle ilgilenmiyorsun zaten alıştım."

Berçem ise kocasına hak veriyordu ama losalık döneminin bitmesine bir ay vardı daha.

"Sabret Ağam!Koca Ağa olmuşsun en hassas noktan benim sanki?"

Berçem kafasını Behrama yaklaştırıp ondan bir hamle bekledi karşılığında aldı.Behram Ağa karısının alnına başını koyup konuştu.

"En hassas noktam sensin çünkü sen bana aitsin sen benim HanımAgamsın bu konagı dayemden sonra sen yöne ticeksin!"

Berçem sinirlendi kocasına bu kadar düşüncesiz değildi dimi?Abisi vardı ondan önce!

"Azad abi var?"

"Yok!"

Uraz Efeyi beşiğine koyup üzerini düzelten Berçem kocasının yanına uzandı saate bakıp.Saat daha sekiz dahi olmamıştı.Merakla kocasına sordu.

"Nasıl yani?"

"Abim Sare yengem için Ağalıktan vazgeçti."

Ağzı hayretle açılmıştı Berçemin.

"Neden ama?O'bir Ağa evlendiler çocuklarıda var!"

"Sare yenge yurt dışında olduğu için babannemler yabancı gelin almayız diyerek inada başladı!Abim babama döndüğünde babamda ben birşey diyemem son sözü anam söyledi dediğinde:"Ben kızın olduğu yerde yaşarım benim sevgimi ciddiye almıyorsanız bize de sahip çıkmıyorsanız buralardan giderim."
Gidicegi zaman kapıdan çıkarken babannemin son söylediği koşulu kabul etti."

Berçem hayretle bakıp kocasına ısrarcı bir şekilde anlatmasını söyledi.

"Koşul neydi?"