"Sehun-ah! ငါတို႔ မူလတန္းၿပီးေတာ့မယ္ကြ! မင္းမေပ်ာ္ဘူးလား?"
Sehun ႏႈတ္ခမ္းမွ အျပံဳးတုေလးႏွင့္ေပါ့။ ကုတင္ေပၚလွဲလ်က္ မ်က္ႏွာခ်ပ္ကို ေမာ့ၾကည့္လို႔ တိတ္ဆိတ္ေနေတာ့သည္ေလ။ Luhan သတိထားမိကာမွ သူ႔လက္ထဲက ေခါင္းအံုးကို Sehun ဆီ ပစ္ေပါက္ၿပီး
"ငါတသက္လံုး ျပန္မလာမွာမွမဟုတ္တာ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ?"
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္မင္း ထြက္သြားမွာပဲေလ။ ရပါတယ္ေလ... ေနာက္ေတာ့ေနသားက်သြားမွာပါ"
"၁လႀကီးေတာင္ လိုပါေသးတယ္ကြာ... မင္းႀကိဳက္တာ အကုန္လုပ္ဖို႔ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီးက်န္ပါေသးတယ္"
ဒီတစ္ခါမွ Sehun ျပံဳးကာႏွင့္ ထထိုင္ၿပီး "ကစားကြင္းသြားမလား?"
Luhan လည္းျပံဳးလို႔ "Game လည္းသြားေဆာ့ၾကမယ္"
ထို႔ေနာက္ တစ္ျပိဳင္တည္းႏွင့္ "ညအတူတူအိပ္ၾကမယ္!"
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အူလွိမ့္ကာရယ္ေမာၾကရင္း ေမာလာသည္ႏွင့္ရပ္လိုက္ၾကသည္...
"ငါ့ကို တရုတ္သီခ်င္း ဆိုေပးမယ့္သူ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့"
"လုပ္ျပန္ၿပီ။ ငါ တရုတ္ဘက္ကိုပဲ ျပန္တာပါကြ! မသိရင္ ငါေသေတာ့မယ့္အတိုင္းပဲ" Sehun လက္ေမာင္းကို သာသာေလးထိုးႏွက္လို႔ "ေမေမက video call ေခၚလို႔ရတယ္တဲ့"
"ဒါေပမယ့္လည္း မင္းငါ့လက္ေမာင္းကို ေနာက္ထပ္မထိုးေတာ့ဘူးေလ"
Sehun ဘက္ Luhan လွည့္ၿပီး "အဲတာ ဘာမေကာင္းစရာရွိလဲ?"
Sehun လည္း ျပန္ကာလွည့္၍ "Arrni... မင္းငါ့အသားကို ဟိုထိုးဒီထိုးလုပ္မွ မင္းငါ့အနားမွာရွိမွန္းသိတာေလ"
"Yaaaa မင္းငါ့ကို သတိရစရာဆိုလို႔ အဲတာပဲရွိတာလား? ငါေပးတဲ့ဒဏ္ရာပဲလား?"
"အင္း... တန္းဖိုးရွိတဲ့ ဒဏ္ရာေပါ့"
ဒီလိုနဲ႔ တစ္လတိတိကို အတူတူျဖတ္သန္းၿပီး မူလတန္းေအာင္လတ္မွတ္ေပးတဲ့ အခမ္းအနားသို႔ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။
စင္ရဲ႕အလယ္ဗဟိုမွာ အရူးတစ္ေယာက္လိုရပ္ၿပီး သူ႔ Luhan ကို လူတကာဖတ္ေနတာ မ်က္ႏွာဆူပုပ္ပုပ္ႏွင့္ၾကည့္ေနေလရဲ႕။ တစ္ညလံုး Luhan ကိုဖက္ၿပီး အိပ္ခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္လည္း Luhan ကိုသူတစ္ေယာက္တည္းပိုင္ခ်င္ ဘယ္သူမွ ဖတ္တာမႀကိဳက္ ျဖစ္ေနတာေပါ့။
YOU ARE READING
Love Stages
FanfictionLuhan ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတ္ာ့အသက္ကုန္ဆံုးပါရေစ Translation Fic from Asianfanfics. All right reserves to Author Zeelei
