Tricia’s pov
Bakit ganun, parang pamilyar siya sakin, tsk hindi pwede yun , ibang iba yung ugali na nakita namen, kaya hindi maaring siya yun, pero bakit ganun, sinasabi ng utak ko na hind siya yun, pero alam ng puso ko na siya yun, ang gulo!!! .
“hello Tricia” tinawagan ako ni Yuri.
“oh bakit?”
“wala lang”
“baliw ka talaga , sige na matutulog na ako, istorbo ka masyado”
“ahaha, sige”
Yuri’s pov
Aish, bakit hindi ko masabi?, napansin kaya nila yung kanina sa mall?. Ang weird iba yung pakiramdam ko dun sa babae. Bukas ko na lang sasabihin sa kanila. Matutulog na ako , good night.
Blaire’s pov
Tsk, ang epal nung babae kanina, akala mo kung sino, hindi niya ba kame nakikilala?. Huh akala niya kung sino siya, hindi namin siya uurungan noh.makatulog na nga.
(sa isang budega)
“so ano nang balak mo ngayon?”
“sa ngayon, wala pa, pero wag kang mag alala makakaisip din ako ng plano.”
“siguraduhin mo lang na hindi ka papalpak dyan sa gagawin mong plano”
“bakit?, wala kabang tiwala sa kakayahan ko?”
“hindi naman, ayoko lang na makikita kang nasasaktan sa sarili mong plano”
“huh, ano kaba plano ko yun , kaya sisiguraduhin kong hindi ako ang masasaktan, kung hindi sila”
“dapat lang, ang dami mo ng hirap na pinagdaanan, kaya panahon na para sila naman ang pahirapan.
mo”
“oo naman, at kung hindi dahil sa inyo, hindi ako matututo kung paano lumaban”
“wala yun, gusto ka lang talaga naming tulungan”
“kaya, maraming salamat sa inyo, tatanawin ko to bilang malaking utang na lood sa inyong lahat.”
“sige na, makakaalis kana, basta tawagin mo na lang kami kung kailangan mo na talaga ng tulong.”
“sige, maraming salamat tlaga sa inyo.”
(kinabukasan)
Tricia’s pov
