Το Κορίτσι Με Την Κουκούλα(Girlxgirl)(Teacherxstudent)

Παρτ 14

Το τραγουδιι!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σαμανθας ποβ

Ειχαν περασει λιγες μερες απο το συμβαν με την Davis και ακομα θυμωμουν τον τροπο που εφυγα.. την κοιταζα για καποια δευτερολεπτα πριν την ευχαριστησω.. και αυτη την φορα δεν ηταν γρηγορο, χωρις νοημα... το ενιωθα μεσα μου.. την ευχαριστουσα πραγματικα γιατι δεν μπορουσα να χασω τον Αντι.. τον ειχα αγαπησει.. μπορεσε και με 'μαλακωσε'.. ενα σκυλι.. μπορεσε και με εκανε λιγο ανθρωπο..

Με κοιτουσε χαμογελωντας και δεν ηθελα να φυγω.. δεν ηξερα και ουτε ξερω τον λογο.. απλα δεν ηθελα..

Καθομουν στον καναπε διπλα στο τζακι για αλλη μια φορα, σκεπτομενη εκεινη την μερα.. και εκεινη.. ηταν ομορφη τοτε.. βασικα επρεπε επιτελους να το παραδεχτω.. παντα ηταν ομορφη αν και σπαστικια ωρες ωρες..

Κοιταξα το σπιτι γυρω μου.. αδειο και ψυχρο.. οχι σαν καποια σπιτια που οταν μπαινεις μεσα νιωθεις ζεστασια, σαν να σε αγκαλιαζει..

~0~0~0~0~0~0

"Μαμα θα στολισουμε δεντρο σημερα;" ρωτησα πεφτοντας στην αγκαλια της οπως καθοταν στον καναπε.

"Ναι αγαπη μου.. παω να φερω το δεντρο και τα στολιδια" απαντησε αφου δεν μπορουσε να μου χαλασει χατηρι..

"Ελα μαμα.. σηκωσε με να βαλω το αστερι" ειπα μετα απο λιγο χοροπιδωντας.

Γελωντας με πηρε αγκαλια και με σηκωσε ψηλα.

"Καλα χριστουγεννα ζουζουνακι" ειπε πρωτη αγκαλιαζοντας με σφιχτα.

"Καλα χριστουγεννα μανουλα" απαντησα αγκαλιαζοντας την με τα μικρα μου χερακια και δινοντας της ενα φιλι.

~0~0~0~0~0~0~0

Δεν μπορεσα να το κρατησω και ετσι παλι.. ενα δακρυ κυλισε στο μαγουλο μου ξεροντας πως τωρα πια ειμαι μονη μου..

Καταλαβα πως συνειδητοποιεις ποσο σημαντικος ειναι καποιος οταν τον χασεις.. και τοτε ειναι πια αργα.. για να του διξεις την αγαπη σου.. τον θεωρεις δεδομενο ωσπου ερχεται καποια στιγμη και απλα εξαφανιζεται... και αν ειναι τοσο σημαντικο ατομο, οπως ηταν για εμενα η μανα μου η πληγη και ο πονος δεν θεραπευονται ποτε.. μπορει με τον καιρο ο πονος να μικραινει αλλα παντα θα υπαρχει.. παντα θα πονας και θα νιωθεις πως ενα μερος σου λειπει.. ισως εγω να μην ειμαι τοσο δυνατη για να τα καταφερω.. ο θανατος της ηταν και ο δικος μου.. απλα ηταν ο μονος ανθρωπος που ειχα και με αφησε.. και οταν την σκεφτομαι νιωθω την καρδια μου να ποναει.. θα εδινα τα παντα για ηταν εδω τωρα.. μπορει να με ειχε διορθωσει.. θα με ειχε κανει καλυτερο ανθρωπο..