Nie potrafię wyrazić bólu.
Nie potrafię wyrazić łez smutku.
Nie potrafię wyrazić tych emocji.
A Ty potrafisz.
Jakbym chciał umieć to, na co ty uwagi nie zwracasz.
Jakbym chciał wyszeptać to, co ty krzyczysz.
Jakbym chciał wyrazić to, kim jesteś.
Bo Jesteś czymś niezwykłym.
Jak to możliwe, że potrafisz odczuwać ten mistyczny ból?
Że potrafisz go wyczuć?
Że potrafisz go poznać?
Że potrafisz go nazwać?
Twoje emocje...
Są dla Ciebie tak ważne,
Są Tobą,
Są wszystkim.
I traktujesz je jak wszystko.
Jak to możliwe?
Potrafisz się nim poddać i okazać.
Potrafisz je uwolnić.
Potrafisz nimi obdarowywać.
Jak to możliwe?
Jesteś...
Czymś niezwykłym.
I zazdroszczę,
Bo chcę być jak Ty.
Ale moje chęci ziścić się nie mogą.
Nie boli mnie.
YOU ARE READING
ciche słowa
PoetrySłowa nie muszą być głośne, by miały znaczenie. Krzyk nie musi być krzykiem, by nieść ze sobą mądrość. ~*~ Myśli, przemyślenia, wiersze i więcej... Nauka pisania, wypowiedzi ideowe, "książka filozoficzna", trochę radości, czyli umysłowe kwiat...
