Chapter 15

18 3 0
                                    

Αφου πηγα σπιτι, πηγα να ζεστάνω το φαγητο που ειχε αφησει η μαμα μου απο το βραδυ μιας και η ιδια δουλευει κι ερχεται αργα το μεσημερι...Ανοιγω το κινητο μου εχοντας μια βαθιά ελπιδα οτι θα βρω μηνυμα του  Edward.... Αλλα... τιποτααα... Θα τον σκοτώσω σκεφτομαι!
Ακουω τη πορτα ν ανοιγει... ο ενοχλητικος ο αδερφος μου ειναι.
Ωχχ... δεν τον αντεχω.. ξερω στη συγκεκριμενη περίπτωση δεν μου εχει κανει κατι αλλα ειναι μια απ τις εξαιρέσεις...
-τι θα φαμε Lisa? με ρωταει
-Πάρε τα ποδια σου,παρτο ολο ευθεία και φτανεις σ ενα μερος που λέγεται κουζινα εκει υπαρχει η κατσαρολα την ανοίγεις και βλεπεις!
-Συγγνωμη δεν μπορουσες να μ πεις απλα τι φαγητο έχουμε και προτιμησες να μου πεις ολο αυτο?
-Ναι! λεω κι αρχιζω να γελαω
Αν και σπαστικος με κανει να γελαω...
-Εχεις νευρα? με ρωταει
-Πολλα!
-Γιατι καλε δεν σου καθεται ο γκομενος? λεει με παιδιαστικη φωνη
Τι βλάκας που ειναι! σκέφτομαι...
Τωρα φταιω εγω να του πω ναι?
-Σκάσε γιατι θα ξεσπασω πανω σου! του λεω με αυστηρη φωνη...

Αφου φαγαμε, πηγα ατο δωματιο μου... ηταν Σαββατο, το πρωι πηγα σχολειο γιατι ειχαμε αναλαβει ενα προγραμμα κ επρεπε να φερνουμε εργασιες εκτος σχολείου.. Ξέρω κακο... αλλα μονο ετσι θα μπορουσαμε να παμε εκδρομη!
Ανοιγώ τον υπολογιστή και βαζω  youtube.. Το ρεπερτεριο που ακουω ειναι ελληνικα.. έντεχνα,λαικα κλπ...Ξερω παραξενο αφου μενω εκτος Ελλάδας αλλα εχω ελληνικές ριζες
Με λενε Lisa που βγαινει απ το Elisabeth ξαι το πηρα απ τη γιαγια μου την Ελισάβετ.Ετσι λοιπον απ τους αγαπημένους μου ειναι ο Σαμπανης και ο Οικονομοπουλος.. Πρωτα βαζω του Σαμπανη.. Ενα καινουργιο τραγουδι.."Σ εσενα σταματησε η καρδια"  λεγεται... Με περιγραφει πληρως αυτη τη περιοδο
<< Ισως πιο βαθιά κοπωω να μην μείνει τιποτα απο σενα ποσο θελω να μην σ αγαπώ μα εσυ κυλας παντου σ εμενα>> ποσο τέλειοι αυτοι οι στιχοιι... Αχχ αν συνεχίσω ετσι θα πεσω σε καταθλιψη.. κι ειναι και Σαββατο σήμερα δεν θα τον δω στο φροντιστήριο...
Οπως καθομουν κι ακουγα μουσικη ακούω μηνυμα στο κινητο...Πιανω το κινητο μου μ ενθουσιασμο πιστευοντας πως ναι! μου εστειλε... οταν βλεπω ομως την εικονα της Tessa βουλιαζω ξανα στη στεναχώρια μου...
<<Τι θα κανουμε σημερα?>> Βλεπω να με ρωτάει
<<Δεν ξερω! οτι θελετε δεν εχω προβλημα>>
<<Παμε για κανα κρασακι?>>
<<Ετσι πως ειμαι εγω παω οπου θες!>>
<<Ωχχ δεν εστειλε?>>
<<Οχι και δεν νομιζω να στείλει>>
<<Ρεε στειλε του εσυ! μπορει να νομιζει οτι γίνεται ενοχλητικος>>
<<Λες εε?>> Το μηνυμα της Tessa με γεμισε ελπιδα..
θα του στειλω! τι εχω να χασω?
<<Λεωω αντε... Εγω θα κανονισω να ερθει κι ο  John>>
<<οκ>>
Κλεινω τη συνομιλία με τη Tessa και παω σ αυτη με τον Edward
<<Γεια σου... τι κάνεις?>>
Ειναι μεσα. Θα το δει και θ απαντησει.. ναι το ειδε αρχιζει να πληκτρολογει.. η καρδια μου αρχιζει να χτυπαει δυνατα...
<<Γειαα.. μια χαρά εσυ?>>
<<Μια χαρα κι εγω>> Τι να του γραψω.. δεν ειμαι καλα και φταις εσυ? Και τρ η συζητηση δν θα συνεχιστει...
<<Κοιτα ξερω οτι τελευταία απομακρυνθηκαμε αλλα εχω καποιες υποχρεώσεις που χω αφησει στη μεση και καλυτερα να τελειωσω κατι πρωτου αρχισει κατι καινουργιο.Δωσε μου λιγο χρονο>> Τι είναι τωρα αυτο? Να του δωσω χρονο για τι? Δεν ξερω ειμαι πολυ μπερδεμενη κι αυτος μιλάει με μισολογα...
<<Οκ οπως θελεις>> Δεν εχω κατι αλλο να του πω.Η ωρα πέρασε κι εχει παει 6... πρεπει να σηκωθω να ετοιμαστω... απ οτι καταλαβα θα παμε σε κρασαδικο με λαικη μουσικη... Βαζω στη πριζα την ισιωτικη που ειναι λεπτη γι αυτο μπορω και σγουραινω τα μαλλια μου...  Την εβαλα να ζεσταθεί και επιμελουμαι το μακιγιαζ μου... Αφού απλωσα  το μεικ απ σχηματιζω τη γραμμη του eyeliner.Δεν ειμαι εξοικειωμενη μ αυτο αλλα κατι έκανα... Βαζω λιγη μασκαρα, λιγο ρουζ και τελος το μπορντο κραγιον μου... Πιανω την ισιωτικη και σγουραινω τις ακρες μου...μπορω να πω οτι ειμαι πολυ ευχαριστημένη με το αποτελεσμα... Ανοιγω τη ντουλάπα μου και παιρνω το μπορντο φορεμα μου.. ειναι σε γραμμη Α και μου κανει πολυ ωραιο σωμα αφου κρυβει τις ατελειες μου...Τελος φοραω τα ψηλα μαυρα μποτακια μου παιρνω το μπουφαν και φευγω...Πηγαινω πρώτα απ το σπιτι της  κολλητής μου η οποια έχει ηδη κατέβει.. Ειναι ντυμένη ως συνήθως στα μαυρα... Φοραει μαυρο παντελονι μαυρη μπλουζα κι ένα μαυρο σακακι μαζι με τα μαυρα της μποτακια...Τη μαυρίλα σπαει ενα κολιε σε χρυσο τονο που φοράει στο λαιμο της...
-Χευυυ! μου λεει με ζωντανια
-Χευυ της λεω κ εγω προσπαθωντας να γελασωω
-Έχουμε ραντεβού με τα παιδια μπροστα στο εμπορικο!
-Με ποιους κανονισες?
-Με το John τη Nicol και την Helena. Η  Helena ειναι κολλητή της Nicol
-Οκειι ωραιαα
-Εσυ τι εγινε? του εστειλες?
-Του έστειλα... Και άρχισα να της αφηγουμαι αυτα π μ ειπε...
-Να τελειωσει τις υποχρεώσεις του? πριν αρχίσει κατι καινουργιο? Ο τυπος μιλαει με χρησμους.. χαχαχα
-Αντε πες εσυ.. τι να καταλαβω?
-Το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να περιμενεις...
Αφου φτασαμε εξω απ το εμπορικό βρηκαμε τα παιδιαα..
-Καλώς τεςς... Μας χαμογελαει πλατια ο John
-Γεια σας! λεμε συγχρόνως...Και κατευθυνομαστε στο μαγαζί... καθως φτανουμε κοιταω να δω αν βλεπω κανενα γνωστο.. κι οντως βλεπω καποιες γνωστες φυσιογνωμιες και μενω καγκελο... με πλησιαζει η Nicol
-Δεν το πιστευω... λεει και μενει κ αυτη ακίνητη
-Ουτε εγω.. λεω και εχω μεινει σαστισμενη να κοιταω προς το μερος τους

Γεια σας! ξερω οτι τα αργω αλλα εχω και εγω πολλές υποχρεώσεις.. σχολεία φροντιστήρια.. ελπίζω να σας αρεσει και να το ψηφισετε💘

School lifeWhere stories live. Discover now