School life

Chapter 16

Δεν το πιστευωω αισθανομαι ολο το συμπαν μου να καταρρέει...πως ειναι δυνατον να βρισκεται με την Evelyn?Δεν το χωράει ο νους μου... αμα τα εχουν μ εμενα τι κανει? περναει το χρονο του?Αισθανομαι τα ματια μου να τσουζουν...Εχω βουρκωσει και καυτα δακρυα κυλανε τωρα στο μετωπο μου.. νιωθω ενα χερι στον ωμο μου...
-Δεν αξιζει... μου λεει η Tessa
-Lisa μου ναι... μην κλαις... ολοι μαλακες ειναι.. κι εκεινη την ώρα ξεροβηχει ο John...
-Αχχ σορρυ δεν σε συμπεριλαμβανω κι εσενα... του απανταει
-Κοιτα εγω μπορει να μην σε ξερω πολυ αλλα φαινεται οτι εισαι καλο κοριτσι και αυτος ο τυπος δεν σου αξιζει.. τωρα θα μπουμε μεσα και θα κανεις σα να μην υπαρχουν.. μου λεει με αυστηρό υφος η Helena
Να μπω μεσα? Δεν ξερω αν πραγματικα εχω το θαρρος να ξανω κατι τετοιο! Θα με στηριξουν οι δυναμεις μου η θα καταρρευσω μπροστα σε ολους και θα γινω ρεζιλι? Οχι... σιγουρα δεν το θελω αυτο.. απ την αλλη δν ξερω...
Παιρνω την αποφαση και προχωραω
Αν και ειμασταν μεγαλη άρεα σε συνδυασμό με το γεγονος οτι ηταν Σαββατο και το μαγαζι ηταν γεματο καταφεραμε να βρουμε τραπεζι...
Εγω καθομαι αμιλητη διπλα απ τη Tessa και τη Nicol και δεν ξεκολλαω το βλεμμα μου απο αυτον...
Ξαφνικα τα βλεμματα μας συναντιούνται...Νιωθει την απαξιωση στο βλέμμα μ... Εκεινη τη στιγμη δηκωνεται και κατευθυνεται προς το μερος μου...Η καρδια μου χτυπαει δυνατα.. νιωθω οτι θα λιποθυμησω.. η Nicol αντιλαμβανεται πρώτη κ παρουσια του κ με κοιταει...
-Μεινε ψύχραιμη μου ψιθυριζει...
-Lisa...θελω να μιλησουμε λεει ο Edward
-Να πουμε τι? το κοιτάω κι ειμαι ετοιμη να κλαψω
-Θελω να σου εξηγησω γαμωτο! υψωνει το τονο της φωνης του.. αυτο μπορει να με κανει εξαλλη.. Ε οχι δηλαδη.. και να φταιει και να θελει να βγει απο πανω? παει πολυυ...
Σηκωνομαι αποφασιστικα κ κατευθυνομαι προς την εξοδο του μαγαζιου.. πισω μ ακολουθει εκεινος...
-Lisa! μην τρεχεις! με φωναζει ενω προχωραω μπροστά..
-Σε ακουω λοιπον λεω με αυστηρο βλεμμα
-Εγω με την Evelyn...εχουμε σχεση.. λεει και κοιταει το πατωμα μη θελωντας και ο ιδιος να πιστεψει αυτο που μολις ξεστόμισε...
-Συγχαρητήρια... λέω και προσπαθω να συγκρατησω τα δακρια μου.. οχι Lisa πρεπει να φανεις δυνατη... Δεν θα βάλεις τα κλαμματα μπροστα του...
-Αυτο εχεις μονο να πεις? με ρωτάει
-Πας καθολου καλα? αυτη τη στιγμη αρχιζω να φωναζω και τραβαω τα βλεμματα οσων βρισκονται εξω.Με εφερες εδωω μ ειπες οτι εχεις σχεση με την αλλη και περιμενεις απαντηση? Δηλαδη τι στο διαολο θες να σ πω??Αν θυμαμαι καλα εσυ ησουν αυτος π με πλησιασες π αρχισες τη συνομιλία μας! Αν ειχες κοπελα γιατι μου εδωσες ελπιδες γαμωτο! πες μου!
Εχει σαστισει.. με κοιταει σαν εξωγηινο.. ποτε δεν περιμενε οτι εγω το ησυχο και συνεσταλμένο κοριτσάκι θα μπορουσα να φωναξω ποτε ετσι σε ανθρωπο
-Οτι και να πεις εχεις δικιο...απλα.. απλα δεν μπορω Lisa!Δεν ποσο δυσκολο μου εινα!
-Δεν μπορείς τι? τι πράγμα Edward? μιλα επιτελους καθαρά!
-Δεν μπορουμε να μαστε μαζι.. Μην ρωτας άλλα γιατι μου εινα ηδη πολυ δυσκολο!
-Σωωπα? εγω δεν εχω κανένα δικαιωμα να μαθω?Πες μου το γαμημένο λογο!
-Δεν μπορωωω! Συγγνωμη λεει και φεύγει βιαστικά...ετσι απλα!τοσο απλα και ευκολα! Μπραβο Lisa! λεω στον εαυτο μου ειρωνικα... αλλη μια φορά που εσυ πληγωθηκες! Αλλος ενας μαλακας που απλα επαιξε μαζι σου! Πραγματικα μπραβο!
Βλεπω να με πλησιαζει η Tessa...
-Lisaaa! Τι εγινε? Τι ειπατε?
- Τι εγινε? οτι ειδες μεσα εγινε! κ αρχιζω νακλαιω.. τελικα δεν μπορεσα να κρατηθώ...
-Τι εννοείς οτι ειδα μεσα? Μιλα ρε αγάπη μου!
-Τα εχει με την Εvelyn! βγαινουν με δυσκολία οι λέξεις απ το στομα μου...
-Αυτο το κατάλαβα!Τι αλλο ειπατε? προσπαθει να μαθει...
-Αχαχα θες κ αλλο εε?Δεν μου εδωσε καμια εξηγηση!Απλα πεταξε τη βομβα του κ εφυγε!Καμια εξηγηση Tessa! Απλά με ξεπεταξε στο 5λεπτο.. τοσο ηθελε!και αυτη τη φκρααρχιζω να κλαιω με λυγμους...
-Ελα αγαπη μουυ σε παρακαλώ μην κλαις! λεει και με παιρνει αγκαλια...
-Εχω βαρεθει πια! φωναζω..
-Σσσ ελα έλα...Ηρεμησε...

Γεις σας!! Εχω ειμαστε λοιπον! Τι λετε να συμβαινει με τον Edward? Γιατι δεν δινει εξηγήσεις? Σας παρακαλω αν σας αρεσε  ψηφιστε την ιστοριαα μουυυ☆☆☆Μου  δίνετε δύναμη να συνεχισω💘