20. Chandler's verjaardag!

6 1 0
                                    

(Pov. Scarlett)

Ik word wakker door mijn wekker die afgaat. Ik zet hem snel uit en stap uit bed. Ik doe even een joggingbroek en hempje aan waarna ik naar Xander en Qarter ga om ze wakker te maken. Ja, hun zijn ook zo belangrijk dat ze in dit huis slapen. 'Jongens wakker worden!' Roep ik hard waarna ik een bonk hoor. Ik hoor wat gevloek dat afkomstig is van Qarter. Ik doe de lamp aan en zie Qarter op de grond liggen en Xander wrijft net in zijn ogen. 'Serieus? Jullie zijn z'n verjaardag toch niet vergeten?' 'Nee, tuurlijk niet. Wie zijn verjaardag eigenlijk?' 'Uggh! Jongens, ze zijn zo onhandelbaar! Nou, uit bed en kleed je aan want Chandler is vandaag jarig.' Roep ik en trek hun dekens van hun af. Tuurlijk slapen ze alleen in een boxer, maar wat maakt mij dat uit. Traag stappen ze uit bed en kleden zich aan in net als mij een joggingbroek. Maar hun doen geen shirt of iets verder aan. Bijde gooi ik ze een schoon shirt aan. Ze kijken elkaar aan en ruilen de shirts. 'Kom op! Het zijn dezelfde shirts!' Bijde trekken hun shirt aan en komen achter me aan. Stilletjes lopen we naar Chandler zijn kamer. Dan stormen we keihard binnen met lawaai en schreeuwen hem wakker. 'Jongens pleur op! Het is half 8!' Roept hij. Ik kom achter de twee gekken vandaan en feliciteer hem. Ook de jongens feliciteren hem en geven hun cadeau's al.' 'Dus, jij hebt geen cadeau gekocht voor onze goede vriend?' Zegt Qarter. 'Jawel, maar daar moet zijn vader bij zijn.' 'Oooh, ga je hem een kus geven en aan zijn vader laten zien dat het jou schuld was?' 'Pffff, denken jullie ooit eens aan iets anders.' Vraag ik de drie jongens. Ze lachen alleen maar en beginnen een videogame. 'Dat gaat niet gebeuren! Chandler kleed je aan we gaan ontbijten. Daarna krijg je mijn cadeau en daarna gaan we met zijn allen iets heel leuks doen. Nou ja. Ik ga iets doen en jullie gaan kijken. Maar ik vind het niet zo leuk. Maar ja.' Ik sta op en zie dan de gezichten van de jongens. 'Nee, niet zo!!!' Roep ik terwijl ik zie wat hun denken. Ik loop naar beneden en zie dat het ontbijt al klaar staat. Niet veel later komen de jongens beneden en een dienstmeid volgt hun met Andrew. We gaan ontbijten en na het ontbijt geeft ook Andrew zijn cadeau. Het is een sleutel. 'Thnx pa! Die bak heb ik altijd al willen hebben!' Zegt Chandler. Hij showt ons de sleutel waaraan we aan het logo kunnen zien dat het een ferrari is. Nu geef ook ik het cadeau. Een grote glimlach verschijnt op zijn gezicht. 'Dan kunnen jullie vieren even rust nemen en houd ik de boel hier in de gaten.' Zeg ik wijzend naar hun vier. 'Maar we moeten nog ergens heen. Ik wil jullie iets laten zien. En jullie moeten allemaal even een pak aantrekken.' Zeg ik. Ik loop nog even naar boven en kleed me om in vechters kleren. Ik pak mijn tas waar mijn jumpsuit en nog meer spullen in zitten. Ik doe een grote lange jas aan over mijn kleren zodat ze het nog niet weten. We lopen naar een van de auto's waar genoeg ruimte in zit voor vijf. Chandler krijgt een blinddoek om en zit naast mij voorin. Ik adem even diep in en uit en race dan met de auto het stuk grond af richting de plek. In heb er echt geen zin in.

Als we een uur later aankomen bij een van de grootste plekken waar kooigevechten worden gehouden trek ik de blinddoek af bij Chandler en doe de jas uit waaronder mijn vechterskleren verschijnen. 'Tadaa. Ik ga vechten. En ik moet tegen Sem dacht ik.' Chandler zijn mond valt open. 'Jij gaat vechten? Maar je wou eerst kijken.' 'Dat kun je het beste vanuit het vechtersperspectief, toch?' Alle jongens knikken. 'Maar gaan jullie nu maar op de vip plaatsen zitten, ik moet me nog even klaar maken.' Zeg ik en geef ze de vip kaarten. Ik zelf loop naar de kleedkamers. Ik doe nog snel een mesje in mijn schoen en een knuckle om mijn rechter vingers. Dan word ik omgeroepen. Ik kom de kooi binnen en ik hoor achter me de kooi opslot gaan. Mensen staan te juichen om de kooi heen. Ook aan de andere kant stapt iemand binnen. Hij ziet er erg dominant uit. 'Dames en heren. Iets waar jullie allen op hebben gewacht. Scarlett Fire van The Riggs maffiafamilie de eerste meid die ooit mee doet tegen een jongen. En die jongen dat is Sem Rockway!!! Jullie weten allemaal uit welke maffiafamilie hij komt.' Ik kijk vragend. 'Iedereen weet het behalve Scarlett. Hij komt natuurlijk uit de een na gevreesde maffiafamilie hij komt uit The Spider Maffiafamilie!!!' Ik hoor mensen roepen naar Sem dat hij makkelijk gaat winnen. Dat hij gaat winnen, ja. Makkelijk, dat laat ik niet toe. De jongen voor me kijkt me grijnzend aan. Ik grijns terug en knak mijn nek. 'Fire ziet het wel zitten!!!! Wat een lekker wijf met een pittig karakter!!!' Roept de man. Ik steek mijn middelvinger nog even op naar de man die de hele tijd door de microfoon praat. Een harde piep klinkt en de jongen rent op me af. Ik blijf staan en kijk naar zwakke punten. 'Fire gaat het zo niet redden als ze geen actie onderneemt!!' Ik draai me weg van de jongen en ren op de kooi af. Ik ren tegen de kooi aan en maak een salto achterover. 'Rende ze nou weg? Dit is nog nooit eerder vertoont!!!' Roept de man enthousiast. De jongen staat met zijn rug naar me toe en zijn benen te wijd. Ik trap hem vol in zijn klokkenspel en hij draait kreunend om. Ik zie het mes dat hij in zijn handen heeft. Ik buig mijn rug heel flexibel dubbel naar achteren en pak zo het mesje uit mijn schoen. Ik ziet door mijn benen dat de jongen naar me toe loopt en me wilt grijpen. Ik sta nu in een brug en schop mijn voeten omhoog recht in het gezicht van de jongen. Ik doe nu een handstand en klap over op mijn voeten. Sem voelt aan zijn kin die inmiddels rood is. Weer rent hij op me af met het mes dit keer voor zich uit. Ik wijk uit maar word nog net tegen mijn schouder geraakt. Mijn schouder bloed. Ik houd met mijn linkerhand mijn rechterschouder vast. Ik maak een radslag zonder handen en raak daarbij de jongen bij zijn been. Hij valt op de grond en wilt opstaan. Snel schuif ik mijn knuckle stevig om mijn hand waarna ik hem vol op zijn slaap ram. De jongen valt flauw neer. 'Ongelovelijk!!!! Het is Fire gelukt om de beste vechter van The Spider Maffiafamilie te verslaan!!!! Sem!!! Je bent echt afgeburnt want Fire heeft je titel afgenomen!!!' Ik houd mijn beide armen in de lucht en juich. Niemand roept meer Sem. Alleen maar Fire, ik heb gewoon gewonnen! Ik loop naar Sem toe en klap een paar keer in zijn nek waardoor hij bij komt. 'Éh, bedankt voor dit gevecht. Je was een goede concurent!' Zeg ik en geef hem een hand zodat hij op kan staan. 'Je hebt verdient om te winnen. Je was echt goed! Ik heb nog nooit verloren sinds de eerste keer dat ik heb gevochten. Maar jij bent wel het beste waar ik ooit tegen gevochten heb.' Ik knik als bedankje. Beide lopen we onze eigen kleedkamer in. Ik kleed me om in de jumpsuit, doe zwarte hakken aan met een zilveren steentjes rand, een zwarte ring doe ik om een beetje make-up en ik werk mijn bos krullen iets bij waardoor het voller lijkt. Snel doe ik mijn lange jas nog even aan zodat het nog een verassing is wat ik draag. Ik loop de kleedkamers uit en zie allemaal mensen staan. Ze vragen handtekeningen, selfies met mij en nog meer. Chandler, Xander en Qarter schieten me te hulp om tussen die mensenmassa weg te komen. 'Wat was daar aan de hand?' Vraag ik ze. 'De kooigevechten zijn ontdekt door de politie dus wist iedereen ervan af. Die mensen hebben allemaal live toegekeken vanaf buiten. Er was daar een groot scherm waar ze jou en Sem konden zien vechten. Je bent beroemd Scarlett.' Zegt Chandler me. Mensen met camera's komen op ons af gerent. Ik doe snel mijn capuchon van mijn jas op, Chandler slaat een arm om me heen en begeleid me zo weg tussen de mensenmassa. Ik stap voorin en wacht tot de jongens zijn ingestapt voor ik weg rijd. Snel rijd ik nog even naar een duur restaurant. 'Chandler, we gaan ook nog bij een restaurant eten, vandaar dat jullie in pak moesten.' Zeg ik nog even en kijk hoelaat het is, al 17:53. Het was dan ook ver rijden naar de kooigevechten. Als we eindelijk bij het restaurant komen stappen we uit en geef ik de autosleutels aan de portier die de auto parkeert. Chandler loopt naar me toe en slaat zijn arm op mijn middel, zo begeleid hij me naar binnen. 'Dankjewel dat je dit voor me doet. Dit zijn echt de grootste cadeau's die ik ooit heb gehad.' 'Geen dank, het is je 18e verjaardag. Dat moet ook speciaal zijn.' Hij glimlacht naar me een echte glimlach. We doen onze jassen uit die een andere portier voor ons aanpakt en ophangt. Vervolgens komt hij terug met de nummerkaartjes. We worden naar een gereserveerde tafel gebracht. Het is een hele mooie tafel bedekt met kaarsen en het is aan het raam. Als je uit het raam kijkt, kijk je over een watervlakte en je ziet dat het water een afgrond invalt. Als je verder kijkt zie je een gezellige stad die opgelicht is met allemaal lichtjes. Ik voel dat ze hun ogen op me richten. 'Je ziet er echt prachtig uit, Scarlett.' Zegt Chandler en Xander en Qarter bevestigen hem. 'Dat is waar.' Zegt Andrew plots die de hele tijd stil is geweest. 'Bedankt, ik heb hem speciaal voor vandaag gekocht.' Chandler schuift een stoel voor mij achteruit. Ik neem plaats en hij naast mij. Tegenover mij zit Xander, naast hem Qarter en aan de hoofd van de tafel zit Andrew. Een serveerster komt eraan en vraagt wat we willen drinken. Allemaal bestellen we iets en ze loopt weer weg. Niet veel later komt ze terug met een cappuccino voor Andrew, een cola voor Qarter, een Ice the voor Xander, bier voor Chandler en een jus d'orange voor mij. 'Hoe kun je die orange troep door je keel krijgen?' Vraagt Qarter. Xander stoot hem aan. 'Scarlett, je mag echt wel drank bestellen als je dat wilt. Je hoeft niet te denken dat het niet van mij mag.' Zegt Andrew. En Chandler knikt dat hij het eens is met zijn vader. 'Ik drink niet. Nooit. Het is erg slecht voor je hart, ik hoef niet net als mijn vader zo ten onder te gaan.' Ik slik een brok weg en begin over een ander onderwerp. Plots staat Andrew op en wenkt Chandler. 'Is er iets?' Vraag ik hem. 'Chandler en ik moeten gaan, er is een noodgeval en Chandler moet weten hoe hij met zo'n situatie om moet gaan.' Zegt Andrew alsof vandaag niet speciaal is. 'Nee, neem Xander of Qarter of beide mee. Maar Chandler viert zijn verjaardag nog even. 18 is een belangrijk getal. Dat jij er zo onverschillig over doet moet jij weten. Maar je moet deze dag niet van hem afpakken.' Zeg ik tegenstrijdig. Andrew balt zijn vuist en weet dat hij hier niet tegen me kan schreeuwen. 'Goed.' Zegt Andrew boos en wenkt de twee tegenover mij en Chandler. Ze staan op en Andrew wenkt me dat ik het nummerkaartje moet geven. Ik gooi het hem aan. Ze vertrekken en ik blijf hier achter samen met Chandler. Al snel bestellen we een hoofdgerecht die we snel opeten. Het desert laten we links liggen. Ik wenk een ober dat ik de rekening wil. Even later komt hij aan met de rekening. Ik wil net betalen wanneer Chandler me voor is en betaald. We staan op en Chandler legt zijn arm om mijn middel en zo begeleid hij me weer naar buiten. 'Hoe duur was het? Ik betaal je dat terug.' 'Ik ga dat jou niet zeggen. Je hebt me al zoveel gegeven, dat dit etentje echt te duur werd.' 'Niets is te duur voor mij als ik jou er een plezier mee doe.' Floept er plots uit. Samen lopen we de weg naar het restaurant af en lopen over de stoep. 'Wil je iets voor me doen dat het goed maakt dat ik heb betaald.' Ik knik. 'Kus me.' Ik stop met lopen en kijk naar beneden. 'Nee, dat ga ik niet doen. Chandler, ik weet hoe je bent. Je bent een player. Je breekt harten van meiden die je net hebt ontmaagd. Ik ga je niet kussen en de vorige keer was alleen je wang. Het spijt me. Dat van de vorige keer was echt een vergissing.' 'We hoeven niets te krijgen maar ik wil alleen je lippen voelen. Op mijn lippen.' Ik kijk omhoog en zie hoe hij me intens aankijkt. Ik merk hoe hij probeert recht in mijn ogen te kunnen kijken. Ik schud en kijk naar onze voeten. 'Alsjeblieft, Scarlett.' Ik geef hem alleen een knuffel maar trek me daaruit terug wanneer ik een flits zie. Meerdere flitsen volgen van de mensenmassa. Chandler pakt mijn hand en trekt me mee weg van de mensen. We rennen samen wat straten in en stoppen als we een taxi tegen komen. We stappen in en vertellen waar we heen moeten. Uren lang zitten we in de taxi. We moeten nog een uur in de auto zitten voor we thuis zijn. Slaap overspoelt me en ik val in slaap tegen Chandler zijn schouder aan.

Chandler is 18!!!!

Don't look into his eyes, I made the mistake too.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu