Don't look into his eyes, I made the mistake too.

36. Ruiling.

We rijden al een tijdje achter elkaar. Ik heb in de tussen tijd nog even gekletst aan de telefoon met Vic. Ik wordt gebelt op skype door de jongens. Ik neem op en gelijk zie ik hun hoofden die te zien zijn op de ipad die in de auto hangt aan het raam onder de spiegel. Ze kijken allemaal heel serieus waardoor ik moet lachen. Gelukkig zeggen ze er niets over. 'We moeten hier zo af en dan rijden we richting het bos waar we de auto's gaan parkeren. Zet hem zo neem dat je makkelijk in kan stappen en weg wezen. Oh ja, zorg ervoor dat je klaar bent om zo gelijk uit te stappen en weg te gaan en vergeet dus niets.' Verteld Chandler ons allemaal duidelijk. We knikken waarna hij ophangt. Wij drie kijken elkaar nog even aan. Maar ik verbreek de stilte: 'jeeezh, wat een kortaf gedoe zeg.' De jongens lachen waarna ik zie dat Qarter wegdrukt. Die gaat waarschijnlijk helemaal stuk in die auto van hem. 'Good luck, Scarlett!' Zegt Xander. 'Good luck, Xander' doe ik hem na. Ik druk weg en rijd ze achterna. Al snel slaan we af en komt een bos ons tegemoet. Ik houd het stuur met een hand vast en maak met de andere hand mijn riem vast waar mijn pistool in hangt. Ik schuif zoals bij meerdere opdrachten of gevechten de knuckle om mijn vingers en stop een mesje in mijn schoen. Wanneer we bij het bos aankomen parkeer ik de auto met de kont naar achter en verstop hem net als de jongens een beetje onder de takken. Ik stap uit en pak mijn laatste wapen. Mijn honkbalknuppel, wat houd ik toch van dat ding. Geweldig om iemand mee te slaan. We lopen met z'n allen naast elkaar tussen de bomen door naar een groot gebouw. Ik zie troepen langs lopen en net wanneer een troep voorbij is wilt Chandler het terrein opvluchten. Maar ik houd hem tegen. 'Heb je wel goed rond gekeken?' Hij schud zijn hoofd. 'Doe dat eens, er hangen allemaal camera's. En daarnaast kunnen we niet allemaal samen gaan. We moeten opsplitsen in twee groepjes van twee.' Fluister ik. 'Je hebt gelijk Xander en Qarter jullie gaan samen en ik ga met Scarlett. Scarlett en ik gaan aan de andere kant van het gebouw via het bos. Jullie moeten ook een weg zien te vinden zonder camera's.' Nadat lopen Chandler en ik gelijk via het bos naar de andere kant van het gebouw. We blijven zo'n kwartier staan kijken en merken dat ze om de vijf minuten worden afgewisseld. 'Misschien kan ik maar beter alleen gaan.' Zegt Chandler me. 'Nee, echt niet. Ik ga gewoon mee.' 'Nee, Scarlett. Echt niet ik wil niet dat je iets overkomt. Ik weet dat je veel kan maar de bent waardevol in onze familie.' Ik knik iets wat verdrietig naar hem. Hij zucht en legt zijn voorhoofd tegen de mijne aan. Het verband dat om zijn hoofd zit, vanwege een probleempje in de keuken toen hij me net terug reed na de grote opdracht, schuurt iets over mijn huid.

'Nee, laat me niet zo achter hier.' Zeg ik zacht waarna ik zijn lippen op mijn voorhoofd voel.