41. Alweer daten?

1 1 0
                                    

(Pov. Scarlett)

Ik zoek tussen mijn kleren opzoek naar die ene jumpsuit die ik ook droeg voor zijn verjaardag. Die is geweldig. Die moet ik hebben voor onze date! Ik trek de laatste kast die er is open en daar hangt die. Mijn zwarte jumpsuit. Gauw hang ik hem op aan een kast in mijn kamer. Het is al 5 uur 's middags en hij komt me om half 6 halen. Waar blijft Vic nou?? En precies op dat moment komt ze binnen. Ze is bepakt en bezakt door al haar tassen met make-up en haarproducten. 'Heb je je haar al gewassen met die shampoo die ik je gegeven heb??' Ik knik. 'Mooi want dan kan ik meteen beginnen.' Gelijk begint ze aan mijn haar en laat mij vast een basis op mijn gezicht zetten met allerlei make-up producten. Zodra ik dat heb gedaan is zij ook klaar met mijn haar. Gelijk maakt ze mijn gezicht ook leuk om. Niet te veel maar gewoon mooi en naturel. Zodra ze ook mijn make-up klaar heeft trek ik mijn jumpsuit aan. 'Perfect!' Zegt Vic en geeft me een knipoog. 'Nou ik moet er weer vandoor gaan dus heel veel plezier alvast! En doe geen dingen die ik ook niet zou doen.' Lacht ze waarna ze mijn kamer uitloopt. Zodra de deur dicht gaat ga ik op mijn bed zitten wat recht tegenover de deur zit. En niet heel veel later hoor ik geklop. 'Binnen!' Roep ik en trek mijn hakken aan. Chandler stapt binnen en steekt zijn arm uitnodigend uit. 'Are you ready milady?' Vraagt hij en staat er bij als een butler. Ik begin te lachen. 'Jazeker milord.' Zeg ik en haak mijn arm in de zijne. Ik ben benieuwd wat hij heeft geregeld. We lopen naar beneden en stappen in een van de auto's die in de garage staan. Voordat hij de auto start geeft hij me nog een blinddoek. 'Die moet je om doen.' Zegt hij me waarna hij vriendelijk glimlacht. Ik kijk hem verdacht aan. 'Geen geintjes, beloofd.' Ik doe de blinddoen om en hoor de auto starten. En in plaats van dat hij wegrijd geeft hij me een kus op mijn lippen. 'We blijven hier en gaan lopen. Het is dichtbij en de route is mooi.' Zegt hij en zet de auto uit. Ik hoor hem uitstappen en vervolgens de deur aan mijn kant open gaan. Hij pakt mijn hand vast en leid me de auto uit. Ik volg hem maar gewoon want ik kan niks zien. Ik krijg het idee dat we door een bos lopen. Ver lopen is het niet, want we zijn er inmiddels al. Hij zet me goed neer en zegt dan: 'doe de blinddoek maar af.' En dat doe ik. En dan zie ik het, we staan op een midgetgolf baan. Ik begin te lachen. Dit wou ik altijd al een keer doen. 'Wat is er?? Is dit niks?' Vraagt hij beetje paniekerig. 'Dit, dit is perfect!' Antwoord ik. Gelijk zie ik rust over zijn gezicht komen. 'Eigenlijk zijn we er nog niet helemaal. Kom maar mee.' Zegt hij en pakt mijn hand om me verder te leiden. We komen uit bij het midden van de hele midgetgolf arena. Er staat een volledig gedekte tafel onder een klein schattig tentje. 'Eetsmakelijk.' Zegt hij wanneer hij een stoel voor mij naar achter trekt. Ik ga ziten en hij neemt zelf ook plaats. De tafel ks bedekt met heerlijke voorgerechten. 'Kies wat je wil. Er is van alles genoeg.' Ik kies een tomatensoepje en begin heerlijk te eten. Niet veel later komt er een ober ons hoofdgerecht en drinken opnemen. Zodra we ons voorgerecht op hebben wordt de tafel leeggeruimt om ruimte te maken voor het hoofdgerecht. Het duurt even voordat het er is dus ondertussen gaan we alvast beginnen met het golven. 'Ik heb nog nooit gegolft dus niet oordelen hè!' Zeg ik gauw voor ik begin. Hij begint al te lachen. Ik kijk hem streng aan. Gelijk is hij stil. Ik ga staan voor de bal. Ik sla en ik mis de bal. Gelijk begint Chandler weer te lachen. Niet heel snel daarna gaat hij achter me staan en houd mijn handen vast. Zo doet hij me een balletje voor. 'Nu jij weer.' Zegt hij. Ik probeer het weer maar nu op zijn manier en sla meteen raak. De bal komt wellis waar niet ver, maar toch. Ik heb hem geraakt. 'Meneer Riggs, het eten is klaar.' Komt een ober ons vertellen. Ik knik vriendelijk naar de man en Chandler negeert hem gewoon. Chandler steekt zijn hand uit en ik pak hem aan. Zo leid hij me weer naar de tafel. We gaan weer lekker eten en genieten er ook van. Ondertussen kletsen Chandler en ik over de afgelopen 5 jaar. Over Alex en mijn familie, maar ook over hoe het bij hem is gegaan met zijn moeder en ook omdat ik niet aanwezig was. Blijkbaar zijn er een aantal mannen geweest die zich hebben terug getrokken omdat ik er niet was. Ze dachten het niet aan te kunnen zonder mij erbij. Dat kan ik me niet eens voorstellen. Hij verteld me hoe gelukkig hij is nu ik weer terug ben en wat het allemaal voor hem en zijn mannen betekend. 'Morgen, dan kan ik me wel laten zien in de eetzaal als iedereen aanwezig is. Maar ik zou dan ook graag nog een verzoekje willen doen.' 'Wat dan?' Vraagt hij met een schuine blik. 'Vecht niet meer tegen mijn familie.' Hij stopt met eten en kijkt me boos aan. 'Wat denk je nou zelf? Dat ik dat laat gebeuren? Ik ben de grootste van de grootsten. Ik laat me niet op de kop zitten door JOU familie.' 'Alsjeblieft Chandler, dan zal ik hun ook vragen te stoppen. Wordt bondgenoten en vorm samen de allergrootste maffiafamilie. Doe het voor mij. Ik kan ze overtuigen.' Ik zie hem denken. 'Geef me even om na te denken hierover.' Ik knik en eet weer gehoorzaam verder.

Later die avond.

We zijn weer terug aangekomen en Chandler loopt met me mee naar mijn kamer. Ik open de deur van mijn kamer en draai me om om hem te bedanken. Die kans krijg ik niet. Hij duwt me achteruit mijn kamer in, sluit de deur achter zich en zoent me hardhandig maar voorzichtig. Hij laat me achteruit lopen naar het bed. Zodra ik tegen het bed aan knal duwt hij me achterover op het bed. Hij gaat zelf ook op het bed en hangt over me heen. Hij geeft me kusjes overal. Ik geniet stilletjes. Zodra hij weer naar beneden gaat trek ik "perongeluk" zijn shirt uit. 'Oeps.' Zeg ik flauw. 'Wat denk jij? Dat met mij te spotten valt?' Ik knik serieus. 'Dan kan je het krijgen ook.' Zegt hij en trekt mijn shirt omhoog. En in plaats van kusjes geven blaast hij hard op mijn buik waardoor het kieteld. Ik begin te gillen en te lachen. En na een tijdje zo klieren zijn wij beide bekaf. 'Scar?' Vraagt hij voorzichtig terwijl hij naast me ligt uit te puffen. 'Ja?' 'Ik heb nagedacht over je verzoekje.' En, wil ik roepen, maar dat doe ik toch maar niet. 'Oke.' Zeg ik rustig. 'Ik zal daar zeer hard mijn best voor doen, maar ik ben je hulp dan wel nodig.' Ik knik als teken dat hij door moet praten. '2 maffiafamilie's gaan alleen bij elkaar als iemand in een hoge rang van de ene familie "trouwt" met iemand van de andere familie die ook een hoge rang heeft.' Zegt hij met nadruk op trouwt. Ik kijk hem vragend aan. 'Wie moeten er trouwen dan?' 'Jij en ik.' Zegt hij vlug. Ik schrik en klap dicht. Ik had dit moeten zien aankomen. Hij IS de maffiabaas. En ik ben de ZUS van de maffiabaas. Ik sluit even mijn ogen om na te denken. 'Ik weet het niet hoor. We zijn nog jong. Ik ben nog samen met Alex. En we hebben vandaag onze eerste date gehad.' Hij kruipt mijn bed uit en gaat naast mijn kant van het bed zitten. Hij kijkt me recht aan. 'Ik weet het Scar, maar jij wil beide, dat kan alleen zo. Anders moet je een keuze maken.' Ik knik. Ik weet het zelf ook wel. Ik sluit weer mijn ogen en zodra ik ze open zie ik hem daar zitten op 1 knie met een doosje in zijn hand. Er zit een prachtige ring in met een hele grote steen. 'Lieve Scar, ik vraag het je nog een keer. Wil je met me trouwen?' Tranen komen in mijn ogen. Even flitst er van alles door mij heen. Mijn toekomst met beide familie's maar ook hoe de oorlog wordt verklaard zodra ze weten dat we verlooft zijn. 'Ik zeg ja, als we in geheim trouwen met alleen vrienden.' Hij staat op en ploft weer bij me op bed. Hij trekt me in zijn armen en knuffeld me plat. 'Dan ben je bij deze mijn toekomstige vrouw.' Zegt hij en schuift de ring om mijn vinger. Ik kijk Chandler recht aan en geef hem een kus op zijn neus. 'Dankje voor alles.' En zo vallen we samen in slaap.

Ik vond het zo lastig om dit te bewaren voor het eind ik wou gewoon dat iedereen dit alvast wist!!!! YEAHHH, ARE YOU GUYS READY FOR A WEDDING?! SAY HELL YEAH!!!!!!!!

Don't look into his eyes, I made the mistake too.Where stories live. Discover now