Geheimen van een paardenmeisje

deel 4

Paps  verstrakte wel toen ik hem over de kleur en de wildheid van Flame vertelde. Ik negeerde het want gewoonlijk was paps meestal zo. De volgende ochtend was ik al vroeg op de manege te vinden. Eerst hielp ik de stalhulpen, die leerde me hoe ik moest poetsen,wassen en met je mee laten lopen. Tenslotte was ik nog maar een beginneling! Daarna pakte ik zijn halster uit mijn kastje, waar ik het zolang gelaten had. En liep ik naar Flame. Toen ik bij het hek stond riep ik hem en hij kwam aangegalopeerd! Dat had ik niet verwacht. Toen ik hem zijn halster om had gedaan en met hem naar de poetsplaats was gegaan duwde Flame zacht tegen mijn rug alsof ik sneller moest gaan lopen. Ik krabbelde hem onder zijn manen. Wat een schat! Hij liet zijn hoofd zakken. Toen ik klaar was met poetsen zag Flame er prachtig uit.

Zo ging het een jaar door. Elke dag kwam ik op de manege, school of geen school na de les stond ik bijna gelijk naast Flame. Met vriendinnen sprak ik niet meer af. Op de manege en op school roddelden veel meisjes over mij maar ik trok me niks van ze aan.

Een jaar later was Flame 3 jaar. Dat betekend dat hij moest worden ingereden. Ik ging naar Jorge en ik vroeg wie Flame ging inrijden. Hij wist nog niemand maar als ik talent had voor het paardrijden en ik minstens een halfjaar les nam mocht ik hem inrijden! Ik juichte! En toen ik het aan Flame vertelde werd hij ook enthousiast. Vlug racede ik naar de paardrijjuf. "Zou ik les van u mogen krijgen?" Vroeg ik. " natuurlijk! Kom morgen om half 5 maar. Ik heb dan een pony klaar staan." Zei ze. Toen ik de volgende dag aankwam zag ik Flame al aangalopeeren. "Eerst Flame dan de les" mompelde ik. Ik verzorgde Flame zoals altijd goed maar mijn gedachten waren al bij de les.