Geheimen van een paardenmeisje

deel 20

een paar dagen later....

"schatje? alles oke? nog steeds boos op ons?" mama liep met een boeket bloemen binnen. papa bungelde erachteraan. ik draaide me gelijk om. "wat denk je zelf?!" "ik weet dat het moeilijk voor je is nu maar we moeten je iets heel belangrijks vertellen..." mama pakte een kruk en ging zitten. papa deed hetzelfde. "we...we zijn  niet je echte ouders... we hebben je gevonden in een achterbak van een auto. hij stond vlak voor de dierenslachter. je zat in een zak en we hebben je uit de zak gehaald en naar het politiebureau gebracht. daar bleek dat je ontvoerd was geweest door een paar mannen..." ik draaide me naar mijn adoptieouders om. "je ouders waren naar je opzoek gegaan maar gingen dood bij een auto ongeluk." ik schrok. "maar... maar... dan zijn jullie mijn ouders niet?  en ik had geen ander famillieleden?" mijn ex mam en pap schudden hun hoofd. "het is allemaal een beetje veel voor me... maar... is Flame niet van mij?" vroeg ik. "hoe kom je daar nou bij?" vroeg mijn vader met een wenkbrauw omhoog. "gewoon... ik had een tijdje geleden een herinnering van vroeger en toen zag ik Flame als veulen en ik noemde hem Flame. toen werden we allebei in een zak gestopt." mijn adoptieouders keken elkaar aan. "ik zag een veulen wegrennen toen we jou pakten.  het leek erg veel op Flame.  en alleen jij kan het aan omdat jij hem kent!!!" mijn adoptiemoeders gezicht klaarde op. "Flame is van jou!" zeiden mijn adoptieouders tegelijk.