Spaces To Fill Book 3: Keep Holding On (COMPLETE)

Chapter 120

Chapter 120

Sa sobrang sakit ng nararamdaman ko.. sa sobrang sama ng loob ko.. sa sobrang pagkadurog na ng puso ko.. akalain mo ang isang katulad ko..

Sinugod sa ospital??

Breakdown.. yun ang sinabi ng doctor na naging kalagayan ko.. overstress.. pressure overload.. lahat na ng may kaugnayan sa emotional burn-out.. yun ang nangyari sa akin

Nahimatay ako noong nasobrahan ako sa pag-iyak.. nataranta si ate faye na kasama ko noon at tinawag agad si kuya.. since nag-aalala na si kuya dahil daw lagi na lang ako nahihimatay.. sinugod na nya ako sa ospital

At ayan na nga.. tatlong araw na akong nasa ospital.. at nandito ngayon ang lahat ng mga kabarkada ko except kay Jhas

"ano ba talaga ang nangyari at nagkaganito na ang lahat?"
"oo nga Iexsha.. kahit si Jhas ayaw magsalita"
"hindi na rin sila nag-uusap ni shiloh"
"palagi na lang tulala si Jhas! tapos ngayon ganyan ka pa.. ano ba talaga?"

niraratrat nila ako ng tanong.. pakiramdam ko sumasakit na ulit ang ulo ko sa bawat tanong nila..

"hayaan nyong magsalita muna si Iexsha.. sa sobrang gulo nyo.. baka magkasakit pa lalo si Iexsha!"

ngumiti ako kay yueh.. hulog talaga xa ng langit!!
Tumahimik silang lahat.. ayaw ko man sabihin sa kanila nag kwento pero.. may karapatan sila..

"ganito kasi yun.."

pagkatapos ng pagkekwento ko.. (wala yung sa phone call) lahat sila.. (except Yueh and Marriel)

"WHAT???"
tumango ako "kaya hindi ko masisisi si Jhas kung bakit xa nagalit sa akin"
"pero kung tutuusin.. kahit sinong nasa posisyon mo yun din ang gagawin!" sabi ni Lhen
umiling ako "pero mali pa rin"

nanahimik lang ulit sila tapos nagsalita ulit ako "pwede bang ihiling sa inyo na damayan nyo si Jhas.. gawin nyo ang lahat para hindi nya maramdaman na nag-iisa xa? kasi gustuhin ko man yun gawin.. hindi maari"
tumango lang silang lahat tapos nagsalita si marriel "alam na ba ito ni Aidan? yung pagkakaospital mo??"
naramdaman ko na naman ang sakit.. tumungo na lang ako para hindi nila makita "h-hindi ko alam"
"bakit hindi mo sinasabi?" umiling ako.. ayaw ko ng sumagot..

Alam kong naramdaman nilang may mali at dahil doon hindi na nila ako kinulit pa..

"kailan ka ba lalabas?"
"hindi ko din alam.. sana nga makalabas na ako.. malapit na ang finals.. ayaw ko namang bumaba ang grades ko"
"sana inisip mo yan bago ka umiyak ng umiyak at nagpakastress"
napalingon kaming lahat sa nagsalita.. "magsisimula ka na naman kuya"
"oo na.." tapos lumapit xa sa akin "sabi ng doctor.. kung wala daw magiging problema makakauwi ka na bukas"

nagsigawan sa tuwa ang mga kaibigan ko.. napangiti na lang ako.. gustuhin ko mang magbakasyon.. kaso maliban sa magfafinals na nga.. nagsasawa na ako sa amoy ng ospital

"nga pala Brave.. may bisita ka pa" sabi ni kuya
"sino?"

at parang sign na yun at bigla na lang pumasok si..

lahat ay nagawa ng ingay.. kahit ako nagulat..

"guys.. pwede bang lumabas muna tayong lahat.. iwan muna natin sila" sabi ni kuya

ayaw man nila si kuya sundin. .wala na rin sila nagawa.. pagkalabas nila

"Shiloh" sabi ko.. wala na yung galit na nararamdaman ko.. pakiramdam ko.. naubos yun lahat.. kasama ng mga luha ko
"kamusta ka na?" tanong nya sa akin habang umupo sa upuan sa tabi ko
"heto.. hindi akalain na tatablan pala ng sakit"
ngumiti lang xa "masyado mo kasing iniisip ang lahat"
"oo nga.." tapos tiningnan ko xa ng mabuti "ikaw din naman.. tingnan mo yang mga eyebags mo.. hindi na yan kakayanin ng pipino"
"tingnan mo yang pimples mo sa kapupuyat at stress.. para ka ng pimples na tinubuan ng mukha!"

nagkatinginan kami at bigla na lang

"WAHAHAHAHAHA!!!" nagkatawanan kaming dalawa.. ilang saglit pa.. tumigil kami
"namiss ko yun" sabi nya
"kahit ako" sabi ko
"I'm sorry" sabi nya..
"..."

nang mapansin nya na hindi ako nagsalita.. pinagpatuloy pa nya "sorry sa lahat.. lahat lahat.. hindi na ako magpapaliwanag pa.. pero may isang lihim akong sasabihin sayo"
di ako sure kung gusto kong alamin pero "ano?"
napabuntong-hininga xa "naalala mo ba ng una kayong mag-away ni Aidan?"
ayan na naman yung sakit.. sakit kasi naalala ko yung mga panahon na yun.. at ang sakit dahil narinig ko ang pangalan nya "n-naalala ko"

"ako ang dahilan noon" iimik pa sana ako pero pinatahimik nya ako para magpatuloy pa xa "nilapitan ko noon si Aidan.."

Flashback

Shiloh's POV

(note: baklang-bakla pa ang bakla ng panahong ito.. gets???)

"AIDAN!" tinawag ko si Papa Aidan ng makita ko xa sa hallways ng isang hapon
nilingon nya ako..grabe ang papahunkalicious talaga nya!!! "wait.. I know you.. Shiloh, right? yung bestfriend ni Iexsha"
tumango ako "pwede ka bang makausap sandali?"
"err..sure"

naglakad kami hanggang makarating kami sa isang walang lamang classroom. kung hindi nga lang iba ang pakay ko.. namatay na ako sa kilig ngayon!!!

"may problema ba kay Iexsha??"
gustuhin ko man na magtagal pa ang pag-uusap namin pero hindi ito ang panahon para doon "alam ko na ang lahat"
nakita kong nagulat xa pero nakabawi agad "hindi ko alam ang sinasabi mo"
"wag ka ng magsinungaling.. Sinabi sa akin ni Iexsha ang pagpapanggap nyong dalawa"

nakita kong bigla xang nagalit.. medyo natatakot na ako pero xempre.. 'boy' ako ngayon kaya dedma kahit naginginig na ang beauty ko!

"kung ganoon" talagang nagpipigil lang xa ng galit nya "anong gusto mong mangyari??"
"itigil nyo na ito"
"nagkasundo na kami ni iexsha.. WALA KA NG PAKIALAM DOON!!"

Mental note: nakakatakot si papahunkalicious Aidan kapag galit!! Nagiging monster xa!!

"m-may pakialam ako doon!" pagpapakalalaki kong sabi.. josku Iexsha! kapag ako nadeds.. mawawalan ng isa pang maganda ang mother earth!!
"BAKIT MAGBESTFRIEND LANG NAMAN KAYONG DALAWA AH???"
"MAGBESTFRIEND??? WE'RE MORE THAN FRIENDS!!"

nanlaki ang mga mata nya tapos parang nasaktan xa na hindi mo mawari.. AHA!! I SMELL SOMETHING FISHY!!!!!

Pero.. mas nagulat ako sa sinabi ko..

MORE THAN FRIENDS?????? ANONG PADALI YUN????

"ganun pala" yumuko xa "ganun pala yun" umiling xa tapos tiningnan ako "hindi ko alam ang lahat.. I'm sorry kung masisira ko pa kung anong meron kayo.."
magsasalita pa sana ako para bawiin ang sinabi ko..NABIGLA LANG AKO!! "hin-"
"kakausapin ko si Iexsha bukas.. tatapusin ko na ang lahat.. hindi ko akalain na ganun pala xa.. sinungaling.. hindi ko kayang makipagkaibigan sa ganun"

pagkatapos noon umalis na xa.. naiwan akong.. nag-iisip

pinukpok ko nga ng isa ang ulo ko.. ANG TANGA KO TALAGANG BAKLA!!! JOSKU!! MAGKAKAGULO NA!!! WWWWWWWWWWWAAAAAHHHHHHH!!!!!!

Pero bakit ganun??

Bakit hindi lang guilt dahil nagsinungaling ako ang naramdaman ko.. pero ang guilt kasi..

Pakiramdam ko.. tama ang ginawa ko??

Ewan ko!! hay naku!! maiistress lang ako!!

Umalis na ako ng room na iniisip kung anong chick flick ang panonoorin ko

Flashback ends!

Normal POV

"ganun pala" nasabi ko na lang
"I'm sorry sa lahat talaga sha.. hindi ko alam kung bakit ko yun nagawa"

hindi ako makaimik noon.. wala na akong masabi eh..

"sinabi sa akin ni kuya yung nangyari sayo at dun sa walang kwenta mong boyfriend"

hindi ko na pinansin yung panlalait ni Shiloh kay Aidan..umiwas ako ng tingin sa kanya

"napakawalang kwenta talaga nyang boyfriend mo.. hindi ka man lang nya tinawagan ngayon?? oo ako nag may rason ng stress mo pero MAY KONTRIBUSYON XA!!!"
"tama na shi" sabi ko
"hindi sha! kung dati naduwag ako sa kanya.. NGAYON HINDI NA!"
"WALA KANG ALAM SHI!!"
"ANONG WALANG ALAM?? MADAMI AKONG ALAM!!"

"NASASAKTAN KA PERO HINDI MO LANG PINAPAKITA.. NOON PA LANG NASASAKTAN KA NA.. SINASABI MO LANG NA HINDI KA GALIT SA KANYA! OO HINDI KA GALIT PERO HINDI IBIG SABIHIN NOON.. HINDI KA NASAKTAN!! ALAM KO NAMAN NA SA TUWING NAKIKITA MO ANG MGA ROSES NA BINIGAY NYA MAS LALO KA LANG NASASAKTAN!!"
"HINDI TOTOO YAN!"
"BAKIT SA PALAGAY MO BA MAPAPALITAN NG MGA ROSES NA YAN ANG SAKIT NA NARARAMDAMAN MO??? KULANG PA YAN! KULANG PA ANG MGA ROSES PARA IPANTAKIP SA LAHAT NG SAKIT NA PINADANAS NYA SAYO!"
"WALA KANG KARAPATANG MAGBANGGIT NG SAKIT NA NARARAMDAMAN!! DAHIL KAHIT IKAW MISMO.. IKAW MISMO SINAKTAN MO SI JHAS!"
"WALANG KINALAMAN DITO ANG NANGYARI SA AMIN NI JHAS! WAG KA NG MAGPAKATANGA!!!"
"AT WALA KA DING KINALAMAN KUNG TANGA MAN AKO DAHIL KAHIT NA KATANGAHAN NA ANG LAHAT.. GINAGAWA KO PA DIN PARA KAY AIDAN!!"

parehas kaming nanahimik pagkatapos noon.. pero alam naming dalawa.. na mas maganda na ang pakiramdam namin dahil nailabas na namin ang lahat

"siguro nga hindi pa ito ang tamang panahon para magkaayos tayo"
alam kong nasaktan xa pero tumango xa "alam ko.. kung yan ang desisyon mo.."
"hindi ko ito ginusto"
"alam ko"
"pero alam mo na para ito sa lahat"
tumango xa pero tumungo "sana dumating ang panahon na mapasama tayo sa lahat ng iyon"
"Shi-"
"alam ko naman na mali.. pero gusto ko lang naman na dumating ulit ang panahon na bumalik tayo sa dati.. ako bilang okra mo at ikaw bilang eggplant ko"
"gusto ko rin naman shi.. pero.. oras na sariwa pa ang sugat.. kahit anong pilit mo na takpan ito.. hindi pa rin nito maitatago na may sugat iyon"
"tama ka Sha.. hindi madali sa akin pero.. tama ka.."

"wala na akong sama ng loob sayo Shi.. hindi naman kita matitiis.. pero sana.. hintayin mo na kahit si Jhas.. tanggap na ang lahat.. kasi ayaw ko xang masaktan pa"
"oo.. kahit ako.. pag dumating ang araw na maayos na ulit ang lahat sa ating tatlo.. sana.. maayos na ulit yang puso mo" tumango lang ako

lumapit xa at hinalikan ako sa noo.. pinipilit kong hindi umiyak.. pero mayisang luha pa rin ang nalaglag.. pero pinunasan nya agad ito "tandaan mo.. hindi man tayo pwedeng bumalik sadati.. pero oras na kailangan mo ako.. kahit hindi mo sasabihin.. daratingako"
"salamat Shi"

lumayo xa sa akin at unti-unting naglakad palabas "goodbyeIexsha"
"for now Shi.. just for now"

ngumiti xa at umalis

hindi lahat ng goodbye ay malungkot..

sometimes.. kailangan iyon para itama ang lahat..

naghiwalay man ulit kami ni Shi.. alam kong malapit na.. malapit na bumalik sadati ang pagkakaibigan namin

at hihintayin ko iyon..


w/xvoj