How can an ANARXIC help you

Κεφάλαιο 8ο 《το μαγαζακι》

Είναι 1 το βράδυ ή μάλλον το ξημέρωμα και εγω επέλεξα την καταλληλοτερη μερα για να εφαρμόσω το σχέδιο μου.

Ουτε καν, ειναι Τετάρτη ούτε που το σκεφτηκα πριν βγω εξω απο το παραθυρο του δωματίου μου με την πιτζάμα μου και μια ζακετα του Νίκου απο πανω. Περπατουσα μεσα στο απόλυτο σκοτάδι, εδω και κανα τεταρτο στους πιο απομονομενους δρόμους της περιοχής.

Ναι σίγουρα δεν το ειχα σκεφτει καλά.

Και το χειρότερο είναι πως αύριο πρέπει να ξυπνήσω νωρις για να παω σχολείο.

Ακομα να χωνέψω αυτο που πρόκειται να κάνω. Τι ακριβως ειχα στο μυαλο μου οταν πηδαγα το γαμημένο παραθυρο; Παω να προκαλέσω χάος. Αυτο δεν εχει γυρισμο. Και σιγουρα αυτο που παω να κανω θα ειναι στις ειδησεις για τουλαχιστον 3 μερες.

Ισως είναι πολύ κακό που με εξιτάρει αυτή η ιδέα. Ακούω την φωνη της λογικής μου να ουρλιάζει σαν να πνίγεται καλώντας απεγνωσμένα για ενα χέρι βοήθειας να την ανεβάσει στην επιφάνεια, να παρει ξανα τα ινία. Όμως αυτο το χερι βοήθειας δεν θα φανεί σήμερα. Ειμαι αποφασισμένη να εκτελεσω αυτο το σχέδιο, οσο τρελο κιαν ειναι.

Τα κυτταρα μου δονουνται μονο στην σκεψη του τι θα προκληθεί και οι τρίχες του κορμιού μου ανασηκώνονται. Όμως αν καθίσεις και το καλοσκεφτείς δεν υπάρχουν και πολλοί τρόποι να προσεγγίσεις μια ομάδα αναρχικών.

Η συγκεκριμένη ομάδα ειναι σίγουρα της περιοχής.  Οποτε ίσως αποδειχθεί πιο εύκολο από όσο νόμιζα καθως οι αναρχικοί παραφυλούν την πόλη τους σαν αγριπνοι φρουροί.

Ειναι γνωστό πως η πόλη τους για τους αναρχικούς σημαίνει πολλα περισσότερα από ότι για τον καθένα μας ξεχώριστα. Είναι σαν να αναπτύσσουν συναισθηματική προσκόλληση. Σαν να νοιωθουν υποχρεομενοι να την προστατευουν, πως εχουν την ευθυνη να κινητοποιησουν τους πολίτες.

Και δεν είναι παράλογο αν σκεφτείς οτι καθε δρομάκι προσκαλεί και μια διαφορετική αναμνήση να καταλάβει το μυαλό τους. Καθε τοίχος περιβλημενος και απο ενα διαφορετικό σχέδιο ή στιχάκι τους. Καθε εγκαταλελειμμενη ταράτσα και ενα στέκι εποχης.

Αρα το μοναδικό πράγμα που θα μπορούσε να προκαλέσει μια ομάδα αναρχικών είναι ο ανταγωνισμός.

Αν δηλαδή νόμιζαν πως μια άλλη, άγνωστη ομάδα εισέβαλε στην περιοχή τους. Θα ένοιωθαν την επικείμενη πρόκληση. Θα ήθελαν να μάθουν ποια ειναι αυτη η ομάδα και να δηλώσουν την υπεροχή και την κυριαρχία τους στην περιοχή.