Wendy's kleinzoon

215 8 8
                                    

Ik ben met stomheid geslagen. Ik weet niet wat ik moet zeggen of denken en staar de de vrouw verbaasd aan, nog nooit heb ik een volwassenen zo rustig en kalm zien reageren op zoiets. De vrouw glimlacht even en zegt, niet verwacht hè? Ik kan alleen maar even mijn hoofd schudden als teken dat ik het niet had verwacht. Dan schud ik nog even verbaasd met mijn hoofd en zeg dan, waarom blijft u zo rustig? De vrouw zegt met een grote glimlach op haar gezicht, ik heb dit wel eens vaker mee gemaakt, alhoewel de vorige keer was het een jongen, Peter om precies te zijn. Ik kijk haar met samen geknepen ogen aan want ik ken niemand die Peter ook kent en die niet in Neverland woont. Zo onopvallend mogelijk probeer ik naar het raam te vliegen terwijl ik aan de vrouw vraag, Oke en wat vond u van hem? De vrouw haalt haar schouders op en zegt, ik vond veel dingen van hem. Ik knik even en kijk even vlug naar het raam. Helaas voor mij heeft jake dat gezien. Hij rent naar het raam en ik wil er naar toe vliegen om naar buiten te komen als hij hem al heeft dicht geslagen. Dan hoor ik de vrouw achter me zeggen, doe dat raam open en laat haar naar buiten Jake. Jake blijft koppig voor het raam staan zonder het open te doen, maar mijn aandacht is al weer naar de oude vrouw, want of ze kent Peter echt en dan op een positieve manier of er is buiten en valstrik. Dus vraag ik aan de vrouw, hoe heet u. De vrouw kijkt me glimlachend aan en zegt, Wendy. Verbaasd kijk ik haar aan en even weet ik niet wat ik moet geloven maar als ik in haar ogen kijk zie ik nog het kleine restje vrolijkheid die ze vroeger zou hebben gehad, de glinstering van iemand met een grote fantasie die in dingen geloofd waar andere niet in geloofde. En dat..... dat haalt mij over om haar te geloven. Ik land op de grond en vraag, hoe kan het dat u nog leeft? Wendy kijkt me lachend aan en zegt, zeg maar je en ik kreeg vroeger van Peter water van de waterval op Neverland, dat hield me jong maar ik ben er mee gestopt. Ik vraag verder aan Wendy, maar kwamen mensen er dan niet achter dat je niet ouder werd? Wendy knikt en zegt, ja daar kwam ik ook achter dus dronk ik nog maar zo weinig dat de mensen het bijna niet merkte maar ik dus wel heel oud werd. Ik knik even bedachtzaam en zeg dan, slim, erg slim...... voor een volwassenen, zegt Wendy half lachend. Ik kijk haar een beetje verontschuldigend aan en zeg, sorry, dat was inderdaad wat ik dacht. Wendy haalt haar schouders op en zegt, ik zag al dat je zo over volwassenen denkt toen ik je daarnet opeens zag vliegen. Ik knik even en herinner me dan waarom ik hier was beland. Ik draai me naar Jake om die nog steeds bij het raam steeds maar er erg verbaasd uitziet en vraag aan hem, wat was er daarnet eigenlijk met je moeder en jou aan de hand, waarom hadden jullie ruzie? Jake kijkt mij en Wendy nog steeds verbaasd aan en wil zijn mond open doen, dan gaan ze ogen naar zijn moeder dan naar mij en dan doet hij zijn mond weer dicht en kijkt me koppig en boos aan. Wendy zegt achter me, jonge doe toch niet zo flauw ze is alleen maar nieuwsgierig en wil je misschien wel helpen. Ik vertel het haar als ze heeft verteld wat ze met mijn moeder heeft gedaan, zegt Jake. Ik kijk even naar zijn moeder en zeg dan schouder ophalend, tja die is flauwgevallen toen ze mij zag vliegen. En mompelend zeg ik er nog achterna, maar ik had ook eerlijk gezegd niets anders verwacht van een volwassenen. Maar ze komt zo wel weer bij hoor, dat doen volwassenen nou eenmaal, zeg ik hardop tegen hem. En erachteraan mompel ik weer, en ze komen vooral bij op de momenten dat je het niet wilt. Maar vertel waarover had je ruzie, vraag ik hem misschien een beetje enthousiast. Jake kijkt me even aan en zegt dan, mijn moeder en ik willen beide niet dat ik het leger in ga maar het verschil is is dat ik wil onderduiken en dat zij niet wil dat ik ga onderduiken. Jake gaat niet door dus vraag ik hem, Oke en wat ga je nu doen? Jake haakt zijn schouders op en zegt, geen idee. Ik knik even en zeg dan, je kan met mij mee als je wilt. Ik kijk even in het zakje rond mijn nek om te kijken of ik wel genoeg pixiedust hiervoor heb en gelukkig heb ik genoeg. Dan kijk ik Jake afwachtend aan terwijl hij twijfelend naar zijn moeder kijkt en dan naar mij. Dan zegt Wendy, ga jongen! Ik zorg wel voor je moeder, geniet jij nu maar van je leven in Neverland. Even kijkt Jake mij nog twijfelend aan dan recht hij zijn rug en zegt, Oke ik ga mee. Ik knik even best wel vrolijk en zeg, open eerst dat raam maar. Jake doet achter zich het raam open en kijkt me dan afwachtend aan. Ik loop even naar het raam en kijk of ik Femke ergens zie terwijl ik roep, Femke kom je! Niet veel later komt Femke de kamer binnen. Ze land naast me neer en kijkt iedereen in de kamer een beetje wantrouwig aan. Dan zeg ik, Femke dit zijn Wendy, Jake en zijn moeder. Ik wijs ze allemaal even aan dan zeg ik, nou dit is mijn zusje Femke. Femke glimlacht even naar hen en dan zeg ik, Femke we moeten Jake leren vliegen. Femke knikt even en zegt dan opgewonden, dat moet lukken, het is mij namelijk ook gelukt. Dan zegt ze tegen Jake, geloof je dat het mogelijk is om te kunnen vliegen? Ja, zegt Jake een beetje twijfelend. Ik zucht even en vraag dan, als iemand je zou slaan nu en het zou pijn doen, zou je dan geloven dat je niet slaapt? Jake knikt even voorzichtig en zegt, ja dan zou ik geloven dat dit allemaal echt was wat ik vanavond heb gezien en geen droom is. Ik knik even en zeg, mooi zo. Dan loop ik op hem af en sla hem hard in zijn gezicht. Geschrokken wankelt Jake achteruit en kijkt me geschrokken aan terwijl hij over zijn wang wrijft waar een rode plek te zien is en mompelt ondertussen, auw. Sorry, zeg ik tegen hem en kijk hem dan afwachtend aan. Dan kijkt Jake mij en Femke verbaasd aan en zegt, Oke dus dit was allemaal echt? Wacht heel even ik moet dat even tot me door laten dringen, zegt hij een paar secondes later. Ik knik en zeg, ga je gang ik wacht wel. Soms fronst Jake en kijkt verbaasd naar Femke en mij en dan naar Wendy, zijn oma. En dan eindelijk schud hij zijn hoofd en zegt, Oke ik moet maar niet gaan proberen dit te begrijpen en me er gewoon in mee laten gaan. Ik knik even en zeg een beetje lachend, goede beslissing. Ik pak wat pixiedust uit het zakje rond mijn nek en vraag aan Femke, kan je nog vliegen. Femke vliegt even een stukje naar boven en zegt, ja hoor. Ik knik even en zeg, mooi zo. Dan kijk ik jake weer aan en vraag, weet je hoe dit werkt. Jake knikt en zegt, aan leuke dingen denken en erin geloven. Ik knik even goedkeurend en strooi dan wat pixiedust over hem heen. Bijna meteen begint hij te vliegen, ik glimlach even naar hem en keer me dan naar Wendy om. Wendy kijkt me lachend aan en zegt, zorg goed voor hem. Ik kijk even naar Jake die van Femke leert goed te vliegen en zeg dan tegen Wendy, ik denk dat hij zich uiteindelijk wel zelf kan redden. Moet ik hier trouwens nog helpen, vraag ik haar als ik even naar de moeder van Jake kijk. Wendy schud even haar hoofd en zegt, nee hoor die kan ik wel aan. Ik knik even en zeg dan tegen de andere, nou zullen we dan maar gaan. Beide knikken ze even en vliegen dan achter elkaar aan naar buiten. Ik wil ook naar buiten vliegen maar voordat ik buiten ben zegt Wendy nog, wees gelukkig met Peter daar in Neverland. Ik glimlach naar haar en zeg, zal ik zeker doen. Dan vlieg ik naar buiten achter Jake en Femke aan.

I don't want to grow up. (On hold)Where stories live. Discover now