Κατι περιεργο

133 15 0
                                    

Φτασαμε και ειδα ενα λιονταρι.Ορμισα κι απο οτι ιδα δεν αρεσε κι πολυ η ιδεα στον Τζεϊκομπ να κινυγισω.Τοτε κατι μου ηρθε στο μυαλο και μου απεσπασε την προσοχη.Το λιονταρι παραλιγο να με δαγκωσει αλλα ο Τζεϊκομπ ορμισε με την μορφη λυκου και μετα ειπια το εμμα του λιονταριου πριν κανει κατι στον Τζεϊκ.

-Νεσι πας καλα και πανω απο ολα εισαι καλα??!!

-Ναι μα...

-Δεν εχει μα ηξερα πως δεν ηταν καλη ιδεα.

-Τοτε γιατι δεχτικες.Του ειπα θυμωμενη.

-Γιατι ξερεις πως δεν μπορω να σου πω οχι και μια χαρα το εκμεταλευεσε.Μου ειπε καπως εξαγριομενος.

-Τζεϊκ εισαι καλα εισαι πολυ ζεστος.

-Ναι απλος παμε σπιτι και δεν εγινε τιποτα δεν το λεμε σε κανεναν οκ?

-Ενταξη.

Στον δρομο ηταν καπως ενοχλημενος και σκευτομουν αν εκανα ή ειπα κατι.Οταν φτασαμε τον ρωτησα.

-Εκανα κατι?

-Νεσι ολα καλα...

-Δεν ειναι ολα καλα ξερεις πως σου εχω αδυναμια Τζεϊκ.

-Κι εγω απλος...

Τοτε μας διεκοψε η Ροζαλη.

-Που εισασταν εσεις η δυο.

-Εμμ δεν χρειαζετε να ξερεις.Ειπε ο Τζεϊκομπ με σοβαρο υφος και εφυγε γρηγορα.

-Θεια που ειναι οι αλλοι?

-Οχι εγω ειμαι μονο.Και ξερεις τι εχει ο Τζεϊκομπ?

-Αυτο προσπαθω να μαθω κι εγω.

-Του ειπες κατι ή του εκανες κατι?

-Απλα του μιλησα λιγο αποτομα.

-Ε καλα θα ασχολιθουμε μετα με αυτο αλλα κατι αλλο ποτε μεγαλοσες ετσι?

-Σημερα το πρωϊ δεν ειναι φοβεροοο.

-Ναι τωρα παμε μεσα.

-Ενταξη.

Πηγαμε καθησαμε και αρχισαμε να μιλαμε αλλα μετα επρεπε να παει να κυνιγησει γιατι δεν ειχα παει το πρωϊ αρα εγω εμεινα μονη.Μετα απο λιγο χτυπησε το κουδουνι και πηγα να ανοιξω.Ηταν ο Τζεϊκομπ και μολις τον ειδα τον αγκαλιασα το ιδιο εκανε και αυτος.

-Νεσι συγνωμη για πριν δεν ειμουν και πολυ ο εαυτος μου.

-Δεν πειραζει και εγω συγνωμη απλα μου ειρθε μια εικονα στο μυαλο μου.Μου ειρθε η εικονα του ονειρου που ειχα δει στο ονειρο μου.

-Τι ειδες δηλαδη.

-Ειδα εναν λυκο με εμμα στα δοντια και απορροφιθικα.

-Εμμ αυτο εγινε και πριν φυγουμε?

-Οχι μου ειρθε αλλη εικονα στο μυαλο μηπως αυτο ειναι καπως ασυνηθιστο και καραλογο.

Τοτε εκει που καθομασταν στην πορτα ηρθε πιο κοντα σε εμενα εγω δεν κουνιθηκα δεν ξερω γιατι δεν ηθελα να απομακρυνθω.Τραβηχθηκε αμεσως πισω.

-Εμμ μηπως να κατσουμε στον καναπε ή θες να φυγω?

-Οχι μεινε μονη μου ειναι ετσι κι αλιως.

-Οκ

Πηγαμε πρως τον καναπε μα πριν προλαβει να κατσει το υφος του αλλαξε και πηγαι γρηγορα πανω.Εγω τον ακολουθισα...

Γεια αγαπες θελω να μου γραψετε τι συνεχεια πως την φανταζεστε...:-):-):-)Επισης βαλτε αν σας αρεσε αστερακι☆☆☆☆★★★★

twilight Η διασταυροσηΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα