twilight Η διασταυροση

Σε θελω

-Εχω μια τρελη ιδεα!!μου ειπε εκεινος.

-Τι?

-Θες να παμε στην θαλασσα να κατσουμε στην αμμο και να κανουμε μπανιο.

-Ναι γιατι οχι.Ειπα ολοι χαρα τον.επιασα απο το χερι και βγηκαμε εξω απο το σπιτι τους.

Σε λιγο ειχαμε φτασει.

-Εϊ κοιτα ενα ωραιο κοχυλι.Μου ειπε.

Εγω του το αρπαξα και αρχισα να τρεχω.

-Δεν θα με πιασεις.

-Αυτο θα το δουμε.

Αρχισε να τρεχει απο πισω μου επεσε πανω μου και την ειδια στιγμη κοιταχθηκαμε στα ματια.
Εκεινη την στιγμη ενιωσα πως δεν μπορουσα να του αντισταθω αλλα χωρις να το σκεφτω τον φωναξα.

-Τζεϊκομπ.

Εκεινος εμεινε να με κοιταζει.

Μετα απο λιγο συνηλθε και συκωθικε απο πανω μου.Εκατσε ακριβως διπλα μου.

-Νεσι εισαι το πολυτιμοτερο πραγμα που μου εχεις συμβει.

-Εμενα εισαι ο καλυτεροτερος φιλος που εχει βρεθει στη ζωη μου.

-Θελω να σου εξομολογηθω κατι.

-Πες.

-Οταν γεννηθικες δηλαδη οταν βγηκες απο την κοιλια της Μπελας δηλαδη...

-Τζεϊκομπ μπες στο ψητο.

-Οπως ξερεις οταν γεννηθικες σε μισουσα αυτο που δεν ξερεις ηταν πως ηθελα να σε σκωτοσω ή μαλον για να το πω σοστα πηγα να σε σκωτοσω.Μα...

-Μα Τζεϊκ δεν το εκανες και αυτο εχει συμασια σε αγαπω και δεν μπορω να σου θυμωσω για τιποτα ακομα και αν κανεις το ακατορθοτο και για να ειμαστε
ηλικρινης οταν σε προτοαντικρισα στην αρχη δεν σε πολυ σε εμπιστευομουν.

-Και με το δικιο σου παραλιγο να
σε σκωτοσω οποτε.

-Ναι αλλα κοιτα μας τωρα ειμαστε αγαπημενη ο ενας δεν μπορει να ζεισει χωρις τον αλλον και Τζεϊκομπ σε αγαπω αληθεινα σε θελω!!!

-Νεσι κι εγω δεν ξερεις ποσο σε αγαπω και εγω σε αγαπω και σε θελω μα δεν νομιζω πως θα εισαι ευτυχισμενη νιωθω πως θα σε πληγωσω και δεν το θελω.

-Τζεϊκ κοιταμε.Του ειπα πιανοντας του το χερι.Σου φενομαι δυστιχησμενη και ακου το πιο τρελο ειμαι μαζι σου.

Γελασε.

-Νεσι κι εγω θελω να σου πω κατι τρελο.

-Τι?

Τοτε μου αρπαξε το κοχυλι.

-Δεν με πιανεις.

Βουτηξε μεσα στην θαλασσα κι εγω τον ακολουθισα.
Τοτε εκεινος εξαφανιστικε.Εγω πανικοβληθικα.

-Τζεϊκομπ.Φοναζα.

Τοτε κατι με ακουμπισε στον ομο.Εγω γυρισα.

-Σε τρομαξα.Ειπε με αστειο ηφακι ο Τζεϊκ.

-Μην το ξανακανεις αφτο.

Ειρθε πιο κοντα.Η μυτη του ακουμπισε τι δικια μου.Ακουμπισαν τα χιλια μας εκεινο που μου εκανε εντιποση ειναι πως δεν τραβηχτικε ουτε εγω.Μου αρεσε.

-Ακομα πιστευεις πως με θες?

-Ποτε δεν θα αλλαξη η γνωμη μου.

Με φιλισε λιγο ακομα.

-Τοτε θελω να γινεις δικη μου.

-Περιμενε μου ζητας να τα φτιαξουμε?

-Δεν θα σου ζητουσα τιποτα πιο αδιορθοτο στη ζωη μου.Δεχεσε?

-Δεν μπορω να αρνιθω.

Αρχισε να με φιλαει.Πεσαμε μεσα στο νερο μα δεν σταματισε ουτε εγω βεβαια.Μετα απο ωρες ατελιοτου πιτσιλισματου και φιλιων βγηκαμε εξω και καθισαμε στην αμμο.

-Ποτε δεν ειμουν πιο ευτυχισμενος εκτος απο την ωρα που γεννηθικες δηλαδη μπορω να υποθετο πως τωρα πια ειναι και εκεινη την μερα.

-Τζεϊκομπ...

-Ρενεσμε περιμενε.

Μου ειπαι και συκωθικε.

-Τι εγινε αγαπες.Ειπε καποιως.

-Θα αναγνωριζα παντου αυτη τη φωνη,ειπα,...ειναι ο θειος Εμετ.

Εφανιστικε μπροστα μου.

-Σας ελειψα.

-Εμενα να δεις.Ειπε ο Τζεϊκ.

Εγω ετρεξα και τον αγκαλιασα.

-Εισαι μουσκεμα...

Γεια αγαπες σημερα ειμαι ευτυχισμενη επιδη εχει twilight στο star και το βλεπω εχει την ΧΑΡΑΥΓΗ...!!!!!:-D:-D