Hiçtim, çünkü sana dair hiçbir şey yoktu. Zamanla yarışıyor gibiydim. Hiç bişeyim yok gibi, kimsem yok, bu hayata tek başına gelmis, tek başına ölecek gibiydim. Sana kavuşmak içindi bu yalnizligim,hasretligim, kimsesizligim ve sana dair aşk arayişlarim. Nefes alamiyorum, boguktu tüm sesler, anlamsızdı herşey.
Seni ilk üniversite kapısında gordum, elinde sigara; adeta ölmek için tüm dumanı içine çekiyordun. Boş boş etrafına bakınıp tanıdık birşeyler arayışında, beni gördün, çektim hemen gözlerimi üzerinden. Sonra bavulumu alıp yurda gitmek için arabaya yürüdüm. Ara ara bakındım sana. Sonra arabaya binip uzaklastim, yurda yerleştim, o kadar soğuktu ki yatağa uzanıp uyumaya çalıştım. Sonra nasıl uyumuşsam? Seni bir daha görebilecek miydim? Sende ben gibi ogrencimiydin bu sorularla kendimden geçtim. Ertesi sabah okula geldim ve seni benim sınıfımda görünce çok mutlu oldum kalbim ilk defa beni sağır edecek kadar görültülü carpiyordu. Hafifçe sana bakarak gülümsedim, sende bana bakiyordun bilinçli ya da bilinçsiz ama bana bakiyordun. İkinci sıraya oturdum, bazı arkadaşlar tanışmak için yanıma geldi tanıştık.
Aradan uzun bir zaman geçti seninle ilk bir parkta karşılaşıp konuşmuştuk. Arkadaşım sevgilisi ile bulusmustu, bende onu yalnız bırakmamak için onunla gelmiştim. Sonra seni gördüm tek başına oturuyordun yine sigara içiyordun. Sanki bu hayatı sen istemiyordun zorla yaşıyormuş gibi, dumanında yalnizlik, acı, ayrılık ve aşk vardı, ölesiye ozlem... Aslında anlamıştım, buraya zorla geldigini, birşeylerden kaçtığını, okumak istemediğini, yani bir tarafın eksikti biliyordum. Yanına geldim ve konuşmaya başladık uzunca ve birbirimizi anlayarak bir saat kadar konuştuk. Daha birbirimizin hakkında pek bişey bilmeden aşkını anlattın bana bitmiş bir asktı. Ama canını baya yakmıştı. Ben hiç aşık olmamıştım, sen onu anlatırken ben senin bende birakacagin acıyı o an anlamıştım ve içim acimaya başlamıştı,yüreğim aşkın kafesine hapsolmuştu uçması imkansızdı artık.
Savaş başladı, senin için savaşmam gerekti, ama ben savaşmadım, savaşamazdim. Bunu anlamam uzun surmedi, çünkü sana atan bu kalbimi sen hiç görmedin ve hep görmemezlikten geldin. Sana hiç kızmadım kizamazdim da zaten. Birilerini sevmen zor gelirdi şimdi. O yüzden sana hiç kırılmadım.
Seni hayata baglayan, hayatı,insanları sevmen için, zor zamaninda yanında olan bir dostun olmaya bile raziydim ve de öyle olduk hep en iyi dostun oldum. Yemeğe giderdik, gezmelere, eğlencelere ve okulda grup çalışması olurdu ikimiz grup olurduk aramıza kimseyi almaz yalnız ikimiz olurduk çok mutluyduk, mutluydun, gülümsüyordun. Peki neden benim yüreğimi parçalanmış neden gözyaşlarım dinmiyor ve ben neden hâlâ seni deliler gibi özlüyorum, oysa yanımdasın her an dokunabiliyorum sana, gözlerinin yeşilin de kayboluyorum, sensizlikten tukeniyorum.
En büyük hatam senin dostun olmayı kabul ettiğim gün başladı. Ardından daha çok hatalar, daha çok aci...
Kendince mutlu olmak istiyordun bende sen mutlu ol istedim, benimle olmasan bile başkasıyla mutlu ol istedim. Ama canımın bu kadar yanacagini, içimin bu denli aciyacağını nerden bilirdim ki.
Artık bir kız arkadaşın vardı, gülümsüyordun, elinde başka birinin elleri var, onunla vakit geçiriyor, onunla buluşuyordun. Artık eskisi gibi değildik, vakit gecirmez, aynı ortamda az bulunuyorduk. Etlerim lime lime olurcasini canım acıyor, herkese rol yapıp gülümsüyordum. En yakın arkadaşımin sevgilisi, bu ne kadar can alıcı bilemezsin. Senden mesaj alınca nasil da mutlu oluyor bana senden bahsediyor, senle nasıl vakit geçirdiğini, neler yaptığınızı bu acı anlatılmıyor anlatılamaz da...
Seni unutmak için ne kadar ağladım, ne kadar dua ettim, kaç kez isyan edip odamı dağıttım, kırdım,dağıttım, parcaladim olmadı. Sensiz nefes bile almak o kadar zor geliyordu ki. Biran karşına çıkıp bağırmak haykırmak istedim, doyasıya sana sarılmak, gözlerinin yeşiline bakıp seni seviyorum sana karasevdaliyim demek; ama yapamiyordum sana dair içimde o kadar büyük fırtınalar vardı ki sana anlatsam sadece benim canımın tek aciyacağını biliyordum çünkü, sen beni asla ama asla benim seni sevdiğim gibi sevmeyecektin.
