Forbidden Love

KABANATA 2

Karl's P.O.V.

"Karl, Ititigil mo ang kahibangang 'to o paghihiwalayin ko kayo." Pagbabanta ng aking Papa.

"Mahal ko po si Sam Papa, hindi naman kami tunay na magkapatid ah."

"You'll leave my daughter alone or I will take her out of the country and make sure you will never see each other, ever again." Dugtong ng stepmother ko; ang Mama ni Sam.

Hindi ko makakayang mawala sa tabi ko si Sam. Sa kanya na umiikot mundo ko. Magugunaw ang mundo ko kung mawawala siya sa pag-ikot nito.

"Ikaw mismo ang lalayo kay Sam, o itaga mo sa bato. Hindi mo na siya makikita pa." Galit na galit na pagbabanta ng Mama ni Sam.

"Pero..."

"Kailangan mo s'yang saktan, Karl. Kailangan mong sabihin sa kanya na hindi mo ginusto ang lahat ng ito. Kung hindi mo gagawin ito, magpapatuloy din lang ang kahibangan n'ya. Kailangan n'yong ihinto ito. Oo, hindi kayo magkadugo, pero sa mata ng mga tao, magkapatid pa rin kayo. Isa itong malaking iskandalo. Hindi ako makapapayag na wasakin n'yong dalawa ang magandang pangalan at reputasyon ng pamilyang ito." Utos ng Mama ni Sam.

Kailangan kong saktan si Sam? Iniisip ko pa lang na gagawin ko ito sa kanya, daig pa ang namamatay na ang isang bahagi ng pagkatao ko.

Kung bakit ba kasi sa dinamirami ng pakakasalan ni Papa, ang Mama pa ni Sam ang napili n'ya. Kababata ko si Sam, magkakilala na kami sapol pa sa pagkabata. Unang pagkakita ko pa lang sa kanya, alam ko nang s'ya ang nag-iisang babaeng mamahalin ko. Oo, pitong taong gulang pa lang ako noon, pero alam ko na. Alam ko na, na s'ya ang gusto ko!

Biyuda ang kanyang Mama, ang Papa ko nama'y annulled na sa aking Mama. Hindi ko akalain na ang pinangarap ko sa maraming taon na mapasaakin si Sam, iginuho na lang basta ng pagpapakasal nila.

Putang inang buhay! Putang inang buhay talaga!

***

"H-hindi ko po talaga ginusto ang nangyari sa amin ni Sam, Papa, Mama..." Sinabi ko sa harap ni Papa, Mama at Samantha ayon sa script na napagkasunduan. Nangiginig ako dahil hindi ako sanay magsinungaling. "Natukso lang po ako, t-tinukso lang po talaga n'ya ako. Hinding-hindi na po mauulit."

Copyright ⓒ DyslexicParanoia (Angela Atienza), 2014, All rights reserved.

Ang hirap sabihin. Hindi lang dahil sa hindi ito totoo, pati na rin dahil alam kong labis-labis na masasaktan si Samantha sa mga sinabi ko. Pero I have to make a decision between, going ahead and fight for our love at hindi na siya makita pa, o ang sumuko na lang para hindi s'ya mawala sa paningin ko.

Mas minatamis ko ang huli.

***

Sa ngayon, hindi ko sigurado kung alin ba ang mas masakit? Ang napalayo na ng tuluyan ang loob n'ya sa akin o ang masaksihan ng dalawa kong mga mata kung pa'no n'ya wasakin ang kanyang sarili.

"Sam, kumain ka na ba?" Kararating lang nito galing iskwelahan; pareho na kaming nasa kolehiyo.

"Eh ano naman sa 'yo?" Ni hindi nito ako tiningnan. Dirediretso lang ito sa paglalakad papunta sa kanyang k'warto.