Concubine

41) Hu Hai

Li Yu had een hele dag op bed geleden vooraleer ze alles had kunnen plaatsen.

Ze moest niet blijven zeuren.
De jonge prins die de naam Hu Hai had gekregen had voorlopig geen achternaam.
Als de koning hem erkende zou hij zijn naam krijgen; Ying. En anders kreeg het kind de hare; Chen.

Nu lag Hu ingebakerd te slapen in zijn bedje. En haar hart was alsnog gesmolten nu ze hem zo zag liggen.

Hij had gitzwarte haartjes en diepe bruine ogen. Zijn wangetjes bloosden bijna heel de tijd.

De koning zou over enkele weken terug keren naar het hof om zijn administratie in te halen. Hoe meer hij zelf kan doen. Hoe beter hij het vind. En op de koop toe kan hij organisatorisch alles bij houden. Het leek enorm zwaar werk, maar Ying Zheng kon het bijhouden.

Li Yu had nu vooral de opdracht gekregen om aan zichzelf te denken. Ze kreeg het beste en het meeste voedsel toegestopt, kreeg continue de vraag of ze voldoende geslapen had en of ze nog iets van dit of dat wilde hebben.

Maar zo was ze niet. Wie op het land beviel was de dag erna alweer aan het werk. En die instelling had ze min of meer ook. Volwassenheid was ingetreden.

Vandaag en morgen wilde ze het wel kalm aan doen. Maar langer vond ze onnodig. Ze wilde gezelschap van haar vriendinnen en doen wat zij doen.

Ze besloot om hen op te zoeken. Hu Hai, die zijn oogjes open had en zijn moeder vol verwachtingen aankeek vond het prima dat hij gepakt werd.

Ze voelde hoe hij zijn handjes bewoog onder de deken waar hij in lag. Ze opende de deur van haar kamer en liep naar de training zaal.

Hai Lin, die een dochter had gekregen stond zelf in voor de opvoeding van het meisje. Li Yu, die een zoon gebaard had, kon rekenen op hulp van alles en iedereen.

Als Hai Lin wilde dat haar dochter leerde schrijven, dan moest ze dat zelf aanleren. Hu Hai zou het sowieso moeten, maar moest Li nu kiezen of hoe zou moeten leren schrijven of niet, dan zou iemand van het hof dat doen.

Li Yu liep de zaal binnen.
Meteen kwam zo goed als iedereen op haar af.
Iedereen was blij om haar te zien, en op de koop toe kijken vrouwen gewoon graag naar elkanders baby.

Li Yu werd onbedoeld op een stoel gedwongen en iedereen wilde de baby eens zien en vragen hoe het met Li was en wat ze ging doen en nog allerlei vragen die daar op lijken.

"Li hij lijkt zo hard op jou! Dat gezicht... Dat ben jij gewoon."
Li Yu was altijd slecht geweest in het vergelijken van baby's en hun ouders. Maar als zij het zeggen. Dan veronderstelde ze dat dat wel zo zou zijn.

Xin keek over de schouders van de meisjes voor haar.
"Hij is dik" mompelde ze plots.

Alle blikken draaiden naar haar. Inclusief die van Li.

"Wat zou het? Hij is drie dagen oud" beet Mei Li haar toe.

Xin hield haar kin hoog en draaide zich om.
"En toch is hij dik" mompelde ze tussen haar tanden.

"Heeft ze slecht geslapen of zo?" vroeg Li.
Yue Fa haalde haar schouders op.
"Ze doet al zo sinds Hai Lin bevallen is. Niet op letten."

Iedereen gaf weer aandacht aan de baby. Li hield hem zelf vast omdat ze wist dat iedereen er anders mee liep rond te zeulen. Maar ze keek wel verward voor zich uit.

Xin had een vrij koud karakter. En dat wist iedereen. Maar ze was nog nooit zo grof en kortaf geweest als nu.
Een pas geboren jongen is niet te vergelijken met een vierentwintigjarige concubine.

Dai Yu en Li Yu hadden bericht gekregen dat ze koning over drie weken terug in Xianyang zou zijn. Alle "veranderingen" aan het hof moesten gereporteerd worden. Voor hun twee was dat een immense verandering.

Ondertussen ging het leven min of meer normaal door. Op het af en toe huilen van Hu Hai na dan.