Zbiór III

1.1K 59 1
                                    

7.
(10.03.2016r.)

Ten czas tak szybko mija, sekundy jak piasek przez palce uciekają.
Czuję się jakbym stała w miejscu, choć wiem, że to niemożliwe.
Przecież czas goni do przodu.
Przed sobą mamy jedynie przyszłość, lecz wlecze się za nami ciężar przeszłości.
Ten bagaż dane jest nam nieść w życiu aż po kres i pomimo wylanych przez to łez.
Nie możemy się go pozbyć, od niego uwolnić!
Trzeba nauczyć się z nim żyć, zaakceptować tą nieprzerywalną nić.
Mój bagaż stał się zbyt ciężki i nie dam rady dłużej z nim iść.
Nie mogąc zrobić kroku, chowam się w przeszłości mroku...

8.
(15.03.2016r.)

Z przerażeniem otwieram oczy każdego ranka.
Co dziś szykuje dla mnie dzień? Co nowego zaplanuje los?
Jak okrutna okaże się dziś rzeczywistość?
Jak silny życie zada cios?
To tak jakby uciąć skrzydła i kazać latać - gdzie w tym sens?
Niemożliwość, absurd, brutalność świata - wciąż potrafi mnie zaskoczyć!
Ale też coraz bardziej skłania mnie ku temu aby ze sobą skończyć!
Lecz póki tli się jeszcze we mnie płomień nadziei - nie ucieknę się do najgorszego scenariusza.
Nie póki jeszcze mam marzenia!
Kiedy ich zabraknie - zakończenie jest do przewidzenia.

9.
(17.03.2016r.)
Chaos

Mocno zachwiane mosty mej podświadomości.
Zbyt gwałtowny powrót do tej chorej rzeczywistości.
Wciąż na nowo wirują obrazy, słowa, wspomnienia.
Wciąż te same błędy, które były do przewidzenia.
Uciekam się do beztroskiej krainy własnej wyobraźni.
Otulając się nią jak kocem.
Starając się odpierać nawroty wstrętnych wspomnień, co odbijają się echem w mojej głowie.
Potrzebuję chwili spokoju, wyciszenia pod swymi zamkniętymi powiekami.
By móc przestać czuć choć na chwilę ten żal, gniew czy smutek.
By nadzieja mogła wspiąć się po szczeblach ku górze, a nie runąć w dół przy każdej potyczce czy kolejnym dołku.
Odnaleźć siebie! Swoją duszę!
Gdzieś pośród tego chaosu zagubioną.
Choć los pewnie i tak zrobi swoje, a ja zatoczę się ponownie po tym bezsensownym życia kole...

~~~

Dosyć spora przepaść była pomiędzy datami poprzednich wierszy a tych tu powyżej.
Nie było to bez powodu.
Pozdrawiam :)
Autorka :)

WIERSZE  Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz