Strange love

Κεφάλαιο 2

"Τα πήραμε όλα?"ρωτάω ρίχνοντας μια τελευταία μάτια στο σπίτι

"Έχεις ρωτήσει πανω από 10 φορές..Είπαμε ναι..Τελείωνε"ειπε λιγάκι εκνευρισμενος ο αδερφουλης..Αλλά τι να κάνω..Αγχώνομαι

"Τα παιδιά?"ξαναρωτησα και στριφογυρίσε τα μάτια του

"Είναι κατω και μας. περιμένουν μαζί με την μαμά,τον μπαμπά και την Λίζα..Τελείωνε"ειπε και βγήκε από το σπίτι πηγαίνοντας λογικά κατω

Πόσο θα μου λείψει το σπιτάκι μου..Όλα θα μου λείψουν..Το νησί,οι γονεις μου και το ζουζούνι μου..Αντίο σπίτι..Αθήνα..Σου έρχομαιιιι

Χαμογέλασα με αυτή την σκέψη μου,κοιταξα μια τελευταία φορά το σπίτι και βγήκα κλείνοντας την πόρτα..Πήρα μια ανάσα και κατεβηκα κατω

"Λοιπόν πρέπει να φύγουμε..Θα χάσουμε το πλοίο.."μας υπενθυμίζει ο Χαρρυ

"Ναι..Χαρρυ πάρε μια την βαλίτσα της"λεει ο Τεο και πάει να  χαιρετήσει τους γονείς μας

Ο Χαρρυ νευει και με πλησιάζει..Παίρνει την βαλίτσα μου,χαμογελαει κάνοντας τα λακκάκια του να φανούν και με ρωταει

"Έτοιμη για ένα νέο ξεκίνημα?"

Χαμογελαω και του απαντάω

"Πανέτοιμη"

Και με αυτό βάζει την βαλίτσα μου στο πορτμπαγκάζ και γω πλησιάζω τους γονείς μου

"Να προσέχεις καμαρι μου εε?Να διαβάζεις αλλά και να διασκεδάσεις όσο μπορείς..Εντάξει αγάπη μου?"λέει η μαμα μου βουρκωμένα ενώ χαϊδεύει το μάγουλο μου

"Ναι μανούλα μου μην ανησυχείς"απανταω χαμογελώντας και της δίνω ένα φιλί στο μάγουλο

"Και μην μάθω ότι έχεις σχέση με καποιον ξέρεις τι θα γίνει εε?"πετάγεται ο πατέρας μου αγκαλιάζοντας με

"Θα τις προσέχουμε εμείς μην ανησυχείτε"πεταγεται ο Νιαλ

"Ρε μπαμπά.."λέω γελώντας και τον αγκαλιάζω ρίχνοντας και μια δολοφόνικη μάτια στον Νιαλ που γελάει

"Θα μου λείψετε.."συνεχίζω και τους αγκαλιάζω..Ξανα

"Και μας μωρό μου"λενε ταυτόχρονα και ανταποδίδουν

"Εμενα?"ακούω μια λεπτή,κοριτσιστικη,παραπονιαρικη φωνή όπου ξέρω καλα που ανήκει

"Έλα δω ρε ζουζούνακι μου"λεω ανοίγοντας τα χέρια μου για να έρθει ο άγγελος μου

Εκείνη τρέχει στην αγκαλιά μου και κλαίει..

"Μην κλαις μωρο μου..Σε παρακαλω.."λέω και είμαι έτοιμη να βάλω και γω τα κλάματα

"Θα με ξεχάσεις?"ρωτάει ρουφωντας την μυτούλα της

"Τι λες αγάπη μου..Ποτέ..Αφού σε ένα μήνα θα ξανάρθω βρε..Σε λατρεύω μπουμπού μου.."λέω και την αγκαλιάζω σφιχτα

"Και γω αδερφουλα μου"λεει και βάζει τα μικρά της χεράκια γύρω μου

"Έλα να σου πω ένα μυστικό"της λέω και σκύβω στο αυτί της"Οταν δεν θα νιώθεις καλά ή όταν θα νιώθεις στεναχωρημένη θα πηγαίνεις στο δωμάτιο μου και θα παίρνεις αγκαλιά την
Λούλου και θα σκέφτεσαι ότι είμαι εγώ"ειπα και γύρισα και την κοίταξα

"Μου την άφησες?"είπε με μια έκφραση χαράς-εκλπηξης μαζί
Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικα καταφατικα και εκείνη με αγκαλιάζε τόσο σφιχτά που εντυπωσιάστηκα απο την δύναμη που μπορεί να έχει ένα κοριτσάκι 7 χρονών

"Μικρή πρέπει να φύγουμε"ειπε ο Τεο και με πολύ δυσκολία αποχαιρετησα την οικογένεια μου και την μικρή μου και ξεκινήσαμε για το λιμάνι

[Στο πλοίο]

"Δεν αντέχω άλλο σε πόση ώρα φτάνουμε"ειπε η Τζένη με παράπονο

"Έχουμε ακόμα 6 ώρες μπροστα μας..Πήγαινε να ξαπλωσεις"ειπα γελώντας και εκανα νόημα στα παιδιά να την πάνε μέσα συνεχίζοντας να κοιτάω το απέραντο γαλάζιο που είχε απλωθεί μπροστά μου

"Τι κάνεις μικρή?"ρώτησε ο Χαρρυ που είχε έρθει δίπλα μου

"Κοιτάω την θάλασσα..Με ηρεμεί.."απαντάω χωρίς να πάρω τα μάτια μου απο εκείνη

"Από μικρη αυτο έλεγες"ειπε και με αγκάλιασε

Παραξενευτηκα λίγο αλλά τον αγκάλιασα και γω..Με τα παιδιά από μικρή είμαι πολύ κοντά..Τους αγαπάω σαν αδέρφια μου

"Το θυμάσαι?"ρώτησα έκπληκτη και γέλασε

"Όλα τα θυμάμαι"απαντησε και συνεχίσαμε να κοιτάμε το υπέροχο τοπίο που υπήρχε μπροστά μας

______________________________

Χευυ!! Τι κανετε κορίτσια μου?Να και το δεύτερο κεφάλαιο σήμερα..Το ξέρω είναι λίγο βαρετό αλλά δεν έχουν πάει στην Αθήνα ακόμη😏Το επόμενο λογικα θα μπει αυριο!!Μέχρι τότε καλο απόγευμα κορίτσια μου..

Ερώτηση:Θαλασσα η βουνό και γιατί?😁

Εγώ προσωπικά θα διάλεγα θάλασσα..Το όνειρο μου είναι να είχα σπίτι δίπλα στο κύμα😍

Περιμένω απαντήσεις😊

Αα μην ξεχάσετε το ⭐ και ένα κομμεντ να μου πειτε την γνώμη σας

Βyeee...

•Ria•