Κεφάλαιο 3

20 6 0
                                    

Μετά από ένα πολύωρο υπέροχο,για μένα γιατι για την Τζενουλα δε θα έλεγα το ίδιο,ταξίδι φτάσαμε στο λιμάνι της Αθήνας..

Αθήνα..Ήρθα..

"Πρεπει να πάρουμε ένα ταξί να πάμε στη περιοχή που είναι το σπίτι"λεει ο Νιαλ κοιτώντας τριγύρω

"Εγώ λέω να φάμε κατι πρώτα,να συνέλθει και η Τζένη και μετα"του απανταω

"Καλα..Πάμε να φάμε..Τι θέλετε?"ρωτάει ξανά

"Κρέπες/Σουβλακι/Σαντουιτσ/Βαφλες"λεμε ταυτόχρονα

"Συνεννόηση..."λέει και πεθαίνουμε στα γέλια

[...]

Αφού φάγαμε ο καθένας ότι ήθελε τέλος πάντων,πηραμε ταξί και πήγαμε στην περιοχή που ήταν το σπίτι

Ουαου..Καμια απολύτως σχέση με τα Χανιά

Φτάσαμε έξω από μια πενταοροφη πολυκατοικία..Κατεβάσαμε τα πράγματα μας και σταθηκαμε απέναντι στην πόρτα ψάχνοντας το όνομα της κυρίας που έχει το σπιτι

Αφού το βρήκαμε χτυπήσαμε το κουδουνι και εκείνη κατέβηκε να μας ανοίξει..Μια πολύ γλυκιά κυρία γύρω στα 50,οπου την λένε Μαργαρίτα..

"Καλως ορίσατε παιδιά μου..Πως ήταν το ταξίδι σας?"ρωταει ευγενικά οδηγώντας μας προς τα διαμερίσματα

"Ήσυχο αλλά κουραστικό"απανταω εγω επίσης ευγενικά

"ΠΟΛΥ κουραστικό"συνεχίζει η Τζένη και γελάμε

"Λοιπόν παιδιά..Τα διαμερίσματα σας είναι αυτά τα δύο..Από ότι καταλαβα θα μείνετε αγόρια κορίτσια?"

"Ναι έτσι ακριβώς"απανταει ο Τεο αυτή τη φορά

"Ωραία..Λοιπόν..Αυτό το σπίτι είναι πιο ευρύχωρο για εσάς που είστε τρεις"ειπε δείχνοντας το αριστερό διαμέρισμα και συνέχισε"και αυτο είναι ότι πρέπει για εσάς που είστε δύο"ειπε δείχνοντας το δεξί διαμέρισμα

"Ευχαριστούμε κυρία Μαργαρίτα"απανταω και με κοιτάει

"Είστε αδέρφια?"ξαναρωταει δείχνοντας εμένα και τον Τεο

"Ναι είμαστε δίδυμα"λεει καμαρώνοντας ο Τεο και με αγκαλιάζει

"Μοιάζετε πολύ..Λοιπόν.. Καλη διαμονή και ότι χρειαστείτε μου λέτε"λεει η κ.Μαργαριτα

"Εντάξει..Ευχαριστούμε..Καλο μεσημέρι"απανταει η Τζένη

Βρε αυτή ζει..

"Αα τα ονόματα σας?"

"Χαρρυ,Νιαλ,Τεο,Τζένη και Μαίρη"απανταει ο Χαρρυ και μόλις λέει το δικό μου όνομα μου χαμογελάει..Και ανταποδίδω

Strange loveDonde viven las historias. Descúbrelo ahora