De avonturen van de rennende mannetjes

kikker-mier

Waar komen die stemmen vandaan? Dacht Floor de bosheks. 'ALLE KIPPENKONTEN NOG AAN TOE!' Riep de bosheks. 'WIE DURFT HIER MIJN LUNCH TE STOREN?!' Ze keek om zich heen. 'Wij, wij durven dat.' Zei een stem. Daar kwamen twee grote boze bomen aan. 'U hebt nog 788 rekeningen open staan, dus uw water en elektriciteit wordt afgesloten.' Zei de grootste boze boom van de twee. Terwijl de boom dat zei, wurmde Piet-Heijn zich uit het broodje en gilde: 'RENNEN!!!' Tegen Henk en Jans.  Ze sjeesden weg toen de heks hun nariep:'godverdriedubbeltjes! Zijn ze weer weg!'

Na drie uur door het bos gerend te hebben kwamen Henk, Jans en Piet-Heijn een kikker tegen. 'Hallo,' zei de kikker. Ze schrokken zich een hoedje. 'Die kikker kan praten' riep Jans. Henk rende gillend weg en verstopte zich onder een steen. Piet-Heijn peuterde in zijn neus met zijn stofdoek. 'Wat wil je?' vroeg hij. 'Kus je.' zei de kikker. 'Ieuuuwww,' riep Jans. 'Getsiederrie,' zie Piet-Heijn. 'Ik ga echt geen mier kussen.' 'IK BEN GEEN MIER!' Riep de kikker. Ik ben een kikker!!' Jans zei: 'word je een prins als ik je kus?' 'Nee, ik word een zwerver.' Zei de kikker blij. 'Oké,' zei Jans, 'ik kus je wel.' En ze gaf de kikker een dikke smakkerd, maar de kikker veranderde niet in een zwerver... maar in een mier!! 'Hé!' Zie Piet-Heijn, 'ik zie toch dat je een mier was.' 'Ja, sorrie.' Zei de kikker-mier. 'Was ik vergeten.' Henk kwam achter de steen vandaan, pakte de mier op en stopte hem in zijn tas. 'Kunnen we vanavond opeten!' Zei Henk. 'Godverdikkie!!' Riep de mier vanuit de tas. 'Ik ben geen eten! Ik ben Einstein.......!'