De avonturen van de rennende mannetjes

Kutkootsj

Toen ze weer bij kwamen was de schildpad weg maar stond er wel een dikke ezel. 'Hallo,' zei de ezel. 'Ik ben jullie coach.' 'Wat heb piep!' zei Henk. 'Wie ben jij?' 'Dat zei ik toch al, jullie coach!' zei de dikke strondezel. Henk, Jans en Piet-Heijn keken hem raar na. 'Wat is een coach?' vroeg Henk. 'Dat zei ik toch net al,' zei  de ezel 'dat ben ik.' 'Oké' zie Kans. Ze waren een eindje gaan lopen toen de  ezel plotseling stil stond en zei:'ohoh. 'Wat is er?' vroeg Henk. 'Oohh,' zie de ezel weer. 'Stop nooit een bril in je broekzak.' en hij haalde een kapotte bril uit zijn broekzak. 'Wacht,' zei Jans, 'Wat?!' 'Heb jij broekzakken dan?' vroeg Piet-Heijn. 'Nein,' zie de coach. 'Kutkootsj zit ons voor de gek te houden.' zei Piet-Heijn. 'Ja kutkootsj.' zei Henk daarachter aan. Plotseling roken ze een vieze stink lucht. 'Gadverriedekkie' zei Jans.'Ja sorry ik moest even een stinkie laten.' zei Henk. 'Oh geeft niet.'zei Jans. 'Oke.' zei Henk. 'OEPSIE!'riep Piet-Heijn 'M'n wokpan staat nog steeds niet in de vaatwasser. 'Godverdeteringnogaantoe, ach laat dan maar.' zei hij