The White Canvas of Caspian

Chapter 1: The Creator

"Hello? Is there anyone in this place?"

Halos mapaos na ang boses ko kakasigaw.

Nagtataka ako kung nasaan ako ngayon, napaka weird dahil puti lang ang nakapalaligid sa akin, dinilat ko pa sandali ang aking mga mata, at may natanaw ako sa di' kalayuan, isang pinto. Sa una iniisip ko ito na ang daan palabas ng silid na ito, ngunit ng paghawak ko palang sa door knob ay may kakaibang enerhiya akong naramdaman na nagtulak sa akin palayo. Sa aking pagkakatumba sa sahig ay hirap na akong makatayo pa.

"Hi! Do you need help?"

Kakaibang boses ng isang babae ang narinig ko mula sa aking likuran. Her voice is like a rhythm of a music. Mala anghel, na mukang susunduin na ako papuntang langit. Pakiramdam ko ang mga boses na iyon ang magtuturo sakin palabas ng kwartong ito.

"No, thanks!"

Tinugon ko ang mga boses na iyon nang hindi hinaharap ang babaeng nasa aking likuran

Inspite of my first impression, yet, I feel anxiousness. Dahil siguro hindi pa ako nakarinig ng ganun kagandang boses.

So I turn my head and my body as well to find out who is that girl.

But I have'nt seen anything. Ni-anino ng isang babae ay hindi dumampi sa aking mukha. 

Umiiral na naman ang imahinasyon ng utak ko.

Maraming tumatakbo sa isip ko, una paano ako makakalabas sa silid na ito, pangalawa sino nga ba ang babaeng narinig ko?

Krrrrrriiiiiinnnnnngggggg!!!!!!

"Arrrggghh" Nabubwisit talaga ako pag nakakarinig ako ng mahahaba at malalakas na tunog ng bell.

"BELL?!"

"NOT AGAIN!!!"

Everyone is keep looking at me. Sa lakas ba naman ng sigaw ko ay nakuha ko lahat ng atensyon ng lahat ng tao. Then suddenly I realize that I slept again at the school Canteen.

Sa pagkakaalam ko ay hindi lang ito ang unang beses na nakatulog ako sa canteen.

The last time na nakatulog ako doon ay nagising nalang ako dahil natapunan ako ng corn soup ng isang Pre-school student. Buti nalang at bata ang nakatapon ng soup, at kung hindi ay baka nakasapak na ako ng inosenteng bata. Halos mapaltos ang likuran ko sa sobrang init ng soup, wala akong nagawa kundi ang magpa-ospital. At dahil lang 'yon sa pagtulog ko sa canteen.

Ang isa namang kaganapan ay nakatulog ako sa School Library, hindi naman masama ang matulog sa Library, masarap pa nga dahil peaceful at walang mangiistorbo sa'yo, but the worst thing is, nagising ako, I check my watch and I found out that its already 10:00 of the evening. Sa madaling salita, na lock ako sa loob ng Library. Hindi siguro ako napansin ng mga gwardiya dahil nasa pinaka kasuluksulukan ako ng library. Wala rin naman akong magawa kung hindi ay hintayin na sumikat ang araw at pagbuksan ako ng pintuan ng Librarian. Malaya naman akong nakalabas ng Library, pero muka akong zombie na anytime mangangain ng tao.

Dali-dali na akong tumakbo palabas ng canteen dahil sa kahihiyan, ngunit palabas pa lang ako ng pinto ay hinarang na ako ni Elisse.

Si Elisse, Chroma Officer, she is my classmate since Grade 6 at classmate ko naman siya ngayon sa subject naming Painting. Alam niya na ang kondisyon ko mula nang nagkaroon kami ng isang activity about Life of Colors, sa halip na pagtawanan ako at itaboy ay mas lumapit pa siya sa akin.