Hajduti i xhepave te mi

Kapitulli 42

Qendruan duke pare njeri tjetrin derisa ai prishi qetesin:

Klejdi: C'thote i dashuri?-e pyeti ai.Zeri i tij shfaqte nota xhelozie,te cilat sofi nuk e kuptoi.

Sofi: Ashtu si e dashura jote.-ia ktheu ajo.

Klejd: Po italiania nuk eshte bere akoma e dashura ime.-provokoi ai.

Sofi: Pse nuk eshte ajo ne foto e dashura?-i shpetoi ajo pyetje nga goja.

Klejd: Hah...me paske pare ee.Cne qe je interesuar per mua?-e ngacmoi ai.

Sofi: Po ti c'ne qe je interesuar per mua?-i beri bisht pyetjes se tij ajo.

Klejdi: Thjesht te pashe qepar ne ballkon me te,se nuk eshte se me intereson.-iu pergjigj ai.Ne syte e saj dukej trishtimi qe u shfaq,por nuk e dha veten.

Sofi: Dhe un njesoj si ty.-ia ktheu ajo dhe u fut brenda ne dhomen e saj per tu shtrire.Nuk donte qe te qante ne syte e tij.

-Dhe sa per dijeni nuk jam i lidhur.-bertiti ai per ta degjuar ajo.Epo nese nuk e hidhte ajo hapin e pare,do e bente serisht ai.

U cua nga krevati dhe sic ishte me rroba gjumi u drejtua per ne dalje te apartamentit,e me pas per ne dalje te nderteses per t'iu drejtuar apartamentit te tij ne ndertesen perball.

Hidhte hapa te sigurta,e sigurt ne ate qe do bente.Por sapo trokiti ne dere ajo siguri e tradhetoi.Ne mendje po i vinte te kthehej pas.Shume vone!Mendoi shume vone,tashme dera ishte hapur duke e bere te perballet me fytyren e habitur te tij.

Iu sul per ta puthur!Nuk duroi dot me,i mungonte.Te ndjente buzet e tij te puthitura ne te sajat tregonte se qielli i shtate ishte pak per tu arritur.Nje grumbull emocionesh,miks ndjenjash gjendeshin te verdallosura ne brendesi te saj.Ai ia ktheu,ia ktheu me shume mall dhe nuk u kursye ne frymemarrje.

E terhoqi per me ne brendesi te apartamentit te tij.Furishem e ngjeshi me murin,por pa e nderprere puthjen e tyre.
Oksigjeni iu kthye!Iu kthye per te mos u larguar ne.
-Sofi!
-Klejd!
Peshperiten emrat e tyre pas nje ndarje te vogel.Luanin me buzet e njeri-tjetrit.Kercisnin gjuhet e tyre duke krijuar tinguj te vecante.
-Oh zot sa me kishe munguar!-folen njeheresh.

Klejdi: Dinakja ime!-i tha ai duke i kaluar nje pjese te flokeve pas veshit.I dhuron nje puthje te vogel ne hund e nje tjeter ne ball.

Sofi: Klejd!-thote ajo dhe e perqafon fort,sikur te mos e lejonte te ikte serisht.Me sakt ishte ajo qe e la te shkonte,por kesaj rradhe e shtrengoi per ta bindur veten e saj qe te mos e largoj me.Lotet nga syte i dalin,duke bere te mundur djegien qe ndjeu me pas.-Me fal Klejd!Me mungon!Jam une gabimi!Te lutem me fal!Me fal edhe per kete puthje,por nuk mund te duroja!Me fal!-i tha ajo e u kthye per tu larguar,pir ai e ndalon duke e kapur nga krahu.E kthen nga vetja dhe e hedh mbi sup,per t'iu drejtuar me dhomes se tij.

Klejd: Qendro me mua sot.-i tha pasi e shtriu ne krevat.Ajo vetem tundi koken lehte duke pohuar.

Qendronin perballe njeri-tjetrit,shume afer.Ajo kish koken e saj prane qafes se tij dhe shfrytezonte rastin per te ndiere aromen e tij.Arom qe dhe pas kaq kohesh nuk kishte ndryshuar.
Ndersa Klejdi ndjente aromen e saj nepermjet flokeve te saj.

Sofi: Sa me kishe munguar!-rrefeu ajo.Ai nuk foli vetem e puthi ne ball per tu ulur me poshte.Kaloi te hunda e me pas shetiti te faqet e saj qe kishin marr nje ngjyre roze.Me pas puthi mjekren per te ndaluar siper buzeve.Qendronte siper tyre dhe here i afrohej per ta puthur e here i largohej.Ajo si e pa durueshme e puth,e puth egersisht dhe embelsisht ne te njejten kohe.Me pas ai fillon te eksploroj qafen e saj duke perfunduar ne supin e zhveshur.

Sofi: Mos Klejd!-i thote ajo ne peshperim duke e ndaluar te vazhdoj me tej.

Klejd: Je e lidhur,sigurisht.Harrova une.-ngriti paksa zerin ai.Ajo nuk ktheu pergjigje,por vetem mbylli syte.-Pse u lidhe Sofi?Pse?-e pyeti.

Sofi: Dhe ti u lidhe.Pse te mos e vazhdoja dhe une jeten time ashtu si ty.-ia ktheu ajo.

Klejd: Cfare jane keto qe thua Sofi?!Une asnjehere pas ndarjes sone nuk jam lidhur.Asnjehere!Je vetem ti per mua.Ke qene,je dhe do te jesh gjithmone.-foli ai.

Sofi: Por...por po ajo vajza qe ti ke dale ne foto kush eshte?-pyeti e habitur.

Klejdi: Motra ime.Ose me sakt gjysem motra.-rrefeu.Fytyra e saj u zverdh.Kuptoi qe kishte vepruar gabim.Si gjithnje.-E do ate?-pyeti ai.

Sofi: Sigurisht qe jo!-u pergjigj duke u cuar nga krevati.-Cdo gje e bera nga xhelozia qe me pushtoi ndaj teje.E gjitha prej teje.Nga xheloza qe kam per ty...nga xheloza qe kam per ty.-perseriste ajo dhe iu drejtua atij duke iu ulur siper.-E gjitha nga xhelozia per ty.-perseriti prap dhe e puthi.

Vazhduan te qendronin prane njeri-tjetrit tere naten derisa i zuri gjumi.Ai e shtrengonte gjate gjumit pa vetedije,ndersa ajo zhyste koken e saj ne gjoksin e tij,dhe perkedhelej si nje kotele e vogel,e pafajshme.Qendronin prane njeri-tjetrit dhe dukej sikur do ishin ashtu deri ne perjetesi.Qendronin qe te nesermen te gjenin veten e tyre prane njeriut qe dashuronin...

Hello,👋
Paksa i shkurter ky kapitull,po i till doli. 😏Per pjese tjeter do mundohem,por nuk premtoj gje per sot..

Si iu duk pjesa???C'mendoni se do ndodh??

Kalofshi nje te diel te kendeshme dhe plot gezim..  😉☺