Dora de verschrikkelijke

Hoofdstuk 10

*huize Dora*
'Jongens waar is Dora?' vraag ik verbaast. Ik kwam haar speciaal ophalen voor onze date die we niet hadden.
'Zwieber, ze is waarschijnlijk aan het po-epen. Of ze is aangevallen door Japan. Kan ook' zegt boots zonder op te kijken van zijn game.
'Wat speel je?' vraag ik als ik naar binnen loop.
'Frozen, the game'
'Omg stoer'
'Ik ga weer' zeg ik dan.
Waar is ze? Ze wordt pas over 2 weken aangevallen door Japan en als ze aan het po-Epen is hoor ik het wel. Dat wijfie laat scheten die over heel het land te horen zijn. Niet dat ik het erg vind hoor, integendeel. Het ruikt naar roosjes en het is zo'n mooi geluid. Echt zo van flatsj zoals niemand anders het kan doen. (Zo cringe dit)

*tring* mijn mobiel gaat. Ik gris mijn vet dure Idonut uit mijn zak en kijk wie het is.
~diego is calling you~
'Yo diego homie'
'Yo zwieber, ik heb slecht nieuws. Oh ja en ook goed nieuws'
'Vertel, eerst het goede'
'Ik heb zojuist een broodje kaas begraven'
'Oh leuk, krijg je zeker een kaasboom?'
'Yep' zegt diego bro dan.
'Oke en het slechte?'
'Dora wordt vermist'
'Wacht, hoe weet je dat?' zeg ik als mijn bui helemaal is omgeslagen.
'Ik heb het gezien met mijn camera's in Antarctica.'
'Maar... ze is te lui om daar zelf naar toe te gaan. Ze moet wel vermist zijn!' schreeuw ik hopeloos uit.
'Ja, en door wie.. je zal het niet geloven.'
'Door wie dan?'
'Ja door Assepoester, maar zij is enkel een hulpje'
'Wat een tuttebel. Ik wist het. Maar wie is dan de Mastermind?'
'Ja dat weet ik niet'