Lezen is DoDelijk

In stukjes gehakt

Veel verhalen van t boek worden overgeslagen. Of die zijn maar 1 keer gelezen. Terwel De anderen verhalen weer vaak wert gelezen.
Zo als deze.
Vele mensen zijn al gestorven op de zelfde manier. Politie heeft geen idee wie al die verschillende en dezelfde moorden pleegt. Ze hebben geen "cluw" zoals ze het noemen.
Ze hebben niks.
Dus voor de seriemoordenaar's onder ons. Kies je slachtoffers willekeurig net als de manier waarop. Doe het sorgvuldig en wees alert. Wie slordig is moet branden in de cel. Laat geen sporen achter want ze zullen je vinden!

Maar goed, terug naar het leuke deel. De moort;

Anna een meisje van haar vader. Las een verhaal die ze niet had mogen lezen. Ze vond t boek open op haar vaders bureau. Nieuwsgierig begon ze te lezen. Haar eigen DooD. De dood die eigenlijk voor haar vader was bedoeld. Maar die was nog te druk geweest om het te lezen, en Anna had alle tijd.
Rustig ging ze achter het bureau zitten en begon met lezen. De moord ging als volgt;

Zo stil als t was, liep er een vrouw door een klijn donker straatje. Niemand was te zien. Niemand was daar. Of dat is wat ze dacht. Maar ze was niet alleen. Neehee dat was ze zeker niet. Zal ik je een tip geven? Gewoon even tussen ons. Ga nooit alleen door een leeg, klein, donker steegje. Nooit!
Maar goed de vrouw deed dat wel. Dom als je t mij vraagt. Want ook al liep de vrouw niet langzaam. Kwam er plots met een harde zwaai een bijl tegen haar been. Een kreet van pijn verstoorde de stilte.
Ooit met je been tegen een scherpe tavel rant aan gekomen? Nou dit is ongeveer het zelfde, alleen heel wat erger. Voordat de vrouw kon reageren, kreeg ze de bijl nog maals tegen haar ligaam.
Bloederig.
Dat was het zeker. Het donkere steegje lag bedenkt met een mooi, dun laagje, felrood bloed. Die kleur van vers bloed och wat hou ik van die kleur.
27 keer kwam de bijl tegen het ligaam van de vrouw. Al was ze allang DooD dat deed er niet toe. Voor de dader was het tog het zelfde. Los slaan op een dode of op een levende? T enige verschil is dat een dode z'n bek houd.
Pas 2 dagen later werd de vrouw gevonden. Verscheurde kleden met oud donker bloed. Wat eerst vers en nog mooi was, was nu al aan het rotten. En Van de vrouw zelf was er niet echt veel meer van over.

Die arme Anna, vol met spanning had ze het verhaal gelezen. Vol met die spanning ging ze slapen. Het boek "vijlig" op haar vaders buro.
Een dagen later raakte ze vermist voor twee en een halve dag.
Ze werd gevonden in een smal, klein, donker steegje dat was bedenkt met een denken van rottend vlees en bloed.
Haar vlees en bloed.