The Privileges of a Maid (Completed)✔

Series ✔36

Vanessa’s story

"Then die." isang malamig na boses ang narinig.

Namatay ang tawanan at palakpakan. Namutla ako ng maramdaman ang isang malamig sa aking batok. Marami ang suminghap at marami ang nagsasalita pero sa kaba ko ay wala akong maintindihan. Mas diniin niya ang baril sa aking batok.

"Missed me?" boses niyang nanunuya.

Nanlamig ako at hindi makagalaw. Bakit walang nakapansin na nasa likod ko na siya? Oh God! Nangingilid na ang luha ko at halos hindi na ako makahinga ng maayos.

"V-vanessa, please drop your gun." mababang boses ni Hairo.

Umiling agad ako at baka siya ang saktan niya.

"SHUT THE FUCK UP! THIS WASN'T SUPPOSED TO HAPPEN WHEN YOU DIDN'T LOVE THIS BITCH!" Sigaw ni Vanessa.

Napatalon ako sa sigaw niya. Hinawakan niya ang buhok ko at pinadausdos sa stand na gawa sa kahoy.

"Ito ang bagay sayo. Diba sabi ko sayo na lahat ng akin ay akin lang, ikaw ang nang agaw kaya dapat marunong kang magbalik sa tunay na may ari." she said gritted teeth.

I whimper in pain when she force me to face me down the stand. Nahulog iyong mga luha ko at halos lahat sila ay walang magawa dahil isang maling galaw lang ay buhay ko ang kapalit. Mas mainam na kesa ang pamilya ko ang masaktan. Napapikit ako sa hapdi ng mukha ko.

"A-anak, b-bitiwan mo ang kapatid mo-"

"DAMNIT! WALA AKONG KAPATID NA GAYA NIYA!" aniya sa mas lalong galit na boses.

Pero nanginginig na ang boses niya. Alam kong naapektuhan siya sa sinabi ni Papa. May narinig akong sieren ng pulis kung kaya't mas lalong dumiin ang baril sa ulo ko.

"Tumawag pa talaga kayo ng pulis, let's see then. Let's play shall we?" nanunukso ang boses niya.

A loud shot was heard and there's nothinf to be seen. All I can see is black. Naramdaman ko ang katawan kong binubuhat at pinapasok sa kotse.

"V-vanessa, please! Huwag mo itong gawin-"

"SHUT UP!" sigaw niya.

Nag drive na siya habang ako ay nakatali ang palad at paa, may piring ang mga mata. Saan niya ako dadalhin?

"Your just a maid, what does he sees in you?" Bulong niya.

I was pero hindi na ngayon. But you could say na maid niya ako ngayon but not those types of maid.

"Your just the privileged maid kaya ka niya minahal. Pero ngayon hindi na dahil babalik na siya sa akin."

And then she laughed like an addict. Boses lamang niya ang naririnig ko pero alam kong pinapatay na niya ako sa kanyang isipan.

"V-vanessa please, saan mo ba ako dadalhin?" nanginginig na ang aking boses sa takot at kaba.

"Well dear, this is just the first step in our game, are you ready to meet Mr. Whip?"

Napaluha akong muli. No! Please, someone saved me please. Namutla ko sa narinig na pagbukas ng pintuan at may sumabunot sa akin at padarag na binitiwan sa sahig. Ramdam ko ang lamig nito dahil sa umangat ang aking suot na gown. I couldn't breathe properly and by the cloth that's in my eyes I couldn't see where the hell I am. Nang marinig ko ang heels ni Vanessa ay mas lalo akong natakot sa pwede niyang gawin sa akin. Tinanggal niya iyong piring ko, napapikit pa ako dahil sa ilaw na nasa tapat ko lamang. Nakatali ang dalawa kong kamay sa likod ng upuan at pati ang mga paa. At doon nakita ko ang mukha niyang nakangisi habang hawak ang isang latigo. “a-anong gagawin mo sa akin? P-please pakawalan mo na ako.” pagmamakaawa ko.

Humagalpak siya ng tawa, nagawa pa niyang hawakan iyong tiyan niya. Nakatali ang mahaba niyang buhok, mapula niyang labi at nakasuot siya ng all white na damit. Pinaglaruan niya iyong latigo kaya nangatog ang binti ko. Naalala ko! Hindi pwedeng masaktan ang bakal kong paa. No! It can't dahil mahihirapan na silang kabitan ito ng bago.

“You think I'll let you go when all the ones I loved is now yours? Fuck your reasons, I'd rather die than to see you with them but first, you go first.” aniya.

Bumagsak iyong luha ko na kanina ko pa pinipigilan. Malaya itong umagos at halos maging malabo na ang paningin ko. Nanginginig ang aking labi.

“Vanessa, please! H-huwag mo itong gawin-”

Whip!

“SHUT UP!” sigaw niya sabay latigo sa lamesa. Napapikit ako sa lakas nito. Nagpalakad lakad siya sa aking harapan habang nilalaro iyong latigo sa kamay.

“You... your just a fucking maid! I'm... Beautiful, rich and famous. How come they want you instead of me? Your just nothing, a trash, and to see that you were given with those privileges that Im supposed to have. My mom didn't loved me, pero ng makilala ko si papa ay lagi na akong may kakampi, may nagmamahal na sa akin. Kaya noong napunta si mama sa mental ay masosolo ko na si Papa.” ngisi niya pero sadyang malungkot iyong mga mata niya. “Alam ko rin ang tungkol sa ate ko na iniwan niya dahil sa papa ko at ngayon nasa bilangguan pa rin. Until then, I met Hairo. At first were okay, we became friends and all. Buddies. We go on a trip and have a lot of stupid stuff. But I couldn't believe now that just a maid will make him leave me. I loved him even though he didn't like me back. Kaya noong narinig ko ang fix marriage namin ay halos tumalon ako sa tuwa pero umayaw siya. I said it's cool and let it go. It hurts yeah but atleast we remained friends until you came and everything changes.” nagdilim ang kanyang mukha.

Nanatili ang mga tuyong luha sa aking pisngi ng matapos siya sa pagsasalita. Narinig ko ang lahat. Puno ng pait ang kanyang boses pero malungkot ang kanyang mga mata. 'ni wala akong masabi gayong nakakapagtaka ang kanyang kwento. Pero hindi ko magawang magalit sa kanya dahil alam kong wala siya noong mga bagay na meron ako. She lost the side of being cared of. The love that's supposed to be there is missing in her heart. Her eyes are blinded by too much pain and her eyes are so much depressed. I understand her.

Gustuhin ko mang ibigay sa kanya ay ayun din naman ang nagpapasaya sa akin? Pero, gusto ko siyang tulungan. Matalim niya akong tinitigan saka kumuyom ang kanyang palad.

“V-vanessa, makinig ka sa akin. Gusto mo bang matulad ka sa ate mo-”

“You don't goddamn understand how it felt for me. Lagi akong napupuna. Pinagmalupitan ng sariling ina, e ikaw?” putol niya sa akin.

She cried. “y-you don't know kung ano ang mga kailangan kong gawin para lang matanggap ako ng mama ko! Naiintindihan mo ba?! Hindi! No one will probably understand me. Dahil ang nakikita niyo ay hindi ako! I tried to fit in. But I was always left behind. Kaya ngayon na bumabangon na ako ay walang pipigil sa akin. Julio, ilagay niyo siya sa kulungan.” aniya.

“V-vanessa! P-please. Pakawalan mo na ako dito!” but she left and never did look back at me. Again I was pushed inside a cell.

Napadaing ako ng tumama ang bakal kong paa sa sahig. Sira na iyong ibang parte ng aking dress kaya ay nakikita ang pulang marka ng lubid sa aking paa. Nilock na nila ang pintuan saka ako iniwan doon. Am I going to die here? No. Bumigat ang talukap ng aking mga mata at naduduwal ako. Ngayong wala na akong gapos ay tinakpan ko ang bibig ko. Paa na lamang ang may gapos sa akin.

Napaiyak ako. Naduwal na naman ako pero pinigilan ko. Ano ba ito? Sa sobrang pagod, takot at gutom ay nakatulog ako.

Vote. Comment.