Bad Habits #READINT2017 (ON HOLD)

3.

Ήρθε το τέλος μου.

Ήταν οι μόνες 4 λέξεις που στριφογυριζαν στο μυαλό μου ενώ η ώρα είχε πάει 23:56.

Σε λιγάκι θα ήταν εδώ. Και σε λιγάκι ακόμα εγώ θα ήμουν θαμμένη στην πίσω αυλή.

Θα ήθελα σε αυτά τα τέσσερα λεπτά που μου απομένουν να αναπολησω τις παλιές καλές στιγμές και να ζητήσω συγχώρεση από όσους έχω πληγώσει.

Αμήν.

Το κινητο μου άρχισε να δονείται, σήμα του ότι ήταν από κάτω.

Σε παρακαλώ Θεέ μου, άμα με σώσεις σήμερα θα γίνω καλόγρια στο όρος Σινά.

Έβαλα στα γρήγορα τα μαύρα μου μποτάκια και το μαύρο μου δερμάτινο και βγήκα έξω από το παράθυρο. Ευχαριστώ μπαμπά που μένουμε σε ισόγειο. Θα στο χρωστάω.

Πήρα μία βαθειά ανάσα, ίσως η τελευταία μου και τον πλησίασα.

"Καλό γλυκάκι ήρθες." μου πείραξε τα μαλλιά.

Του έριξα ένα δολοφονικό βλέμμα και έδιωξα το χέρι του από το κεφάλι μου.

Κάνε και άλλα τέτοια Άννα. Έτσι να πεθάνεις πιο γρήγορα.

"Α-α-α γλυκάκι, δεν θα μου κάνεις τέτοια γιατί θα σε τιμωρήσω." είπε και μου έκλεισε το μάτι.

Αχξδιεοφφοοεεοφνελ.

Δεν φταίω εγώ που σκέφτομαι έτσι, εντάξει; Διάβαζα τόσα fanfiction.

Τα μάγουλά μου κοκκίνισαν στα λόγια του και με κοίταξε πονηρά.

"Που πήγε το μυαλό σου άτακτη Άννα;" ρώτησε με ένα λοξο χαμόγελο να παίζει στα χείλη του.

"Ω σκάσε Βίκτωρ." του χτύπησα στον ώμο και γελάσαμε.

Και έμοιαζε σχεδόν με τότε που ήμασταν φίλοι.

Τον κοίταξα στα μάτια και ορκίζομαι ότι σκεφτόταν το ίδιο.

"Παμε γλυκάκι." είπε ψυχρά και ξεκίνησε να περπατάει μπροστά.

Έπρεπε να τρέχω για να προλαβαινω το περπάτημα του. Αυτός ο άνθρωπος και το ύψος του.

Φτάσαμε στο πάρκο με εμένα λαχανιασμενη και εκείνον χαλαρό. Μου έδειξε ένα παγκάκι. Οκαυ δεν θέλω να γίνω ξενερωτη, αλλά με τόσα θρίλερ που έχω δει, το παρκάκι τα μεσάνυχτα δεν ήταν και ο ιδανικός προορισμός.

Εκατσα στο παγκάκι και εκείνος στάθηκε όρθιος απέναντι μου, ανάβοντας ένα τσιγάρο.

Κακή συνήθεια.

"Θες ένα;" μου έκανε νόημα με το πακέτο.