Bad Habits #READINT2017 (ON HOLD)

20.

"Σε ευχαριστώ που με αφήνεις να μείνω εδώ." αγκαλιασα τον Μάρκο.

Αφού περιπλανήθηκα λιγάκι στον δρόμο, πήγα στο σπίτι του Μάρκου, να μείνω για το βράδυ.

"Πας καλα; Αφού είσαι η αδερφή μου." με χτύπησε στο μπράτσο.

"Σταματά να είσαι κακός." κλαψουρισα και ετριψα τον ώμο μου.

"Λοιπόν η ωρα είναι 8, θες να βγουμε;" πρότεινε.

"Συγγνώμη ρε, αλλά δεν έχω όρεξη." είπε απολογητικά.

"Φυσικά ρε σιγά. Εγώ λεω να πάρεις τον Βίκτωρ τηλέφωνο και να του πεις να έρθει από εδώ." κούνησε τα φρύδια του πονηρά.

"Ναι καλά. Θα φανώ απελπισμένη."

"Εκείνος σου δίνει σημαδια. Εσύ απλά θα τον πάρεις τηλέφωνο να τον ρωτήσεις αν εμ...αν πήρε καταλαθος το βιβλίο των αρχαίων σου προχθές. Αρχαία δεν ειχατε όταν κάθισε μαζί σου και σας πήγε στο γραφείο;"

"Ναι. Αλλά ντρέπομαι να τον πάρω..." κοκκινισα και κοίταξα κάτω.

"Σιγά μωρή μην ντρέπεσαι. Παρτον τωρααα." τσιριζε.

"Εντάξει. Απλά σκάσε." τον εσπρωξα και άρπαξα το κινητό μου.

"Γιατί είσαι τόσο βιαια;"

"Γιατί ετσι. Σους τώρα."

Η γραμμή άνοιξε και περίμενα με άγχος να απαντήσει ο Βίκτωρ.

Μετά από 3 χτύπους η φωνή του ακούστηκε από την άλλη γραμμή.

"Αννα;" ρώτησε έκπληκτος.

"Εμ ναι...τι κανεις;" μπερδεψα τα λόγια μου.

Ο Μάρκος μου έκανε νόημα να το βάλω σε ανοιχτή ακρόαση.

"Καλά είμαι. Εσυ; Έγινε κατι;"

"Βασικά...Μήπως έχεις το-" πήγα να πω αλλά μια γυναικεία φωνή με διέκοψε.

"Έλα ρε μωρό μου."

Αυτή ήταν η...

Βασικά δεν ξέρω ποια ήταν. Αλλά μέχρι και η φωνή της φωναζε "ΤΣΟΎΛΑ ΕΔΩ"

"Ναι να έχω ποιο;" την αγνόησε ο Βίκτωρ.

"Βασικά, τίποτα." απαντησα βιαστικά και το εκλεισα.

Ο Μάρκος με κοιτουσε με γουρλωμένα μάτια.

"Συγγνώμη αγάπη μου. Δεν έπρεπε να τον πάρεις." με αγκάλιασε γρήγορα, ενώ ήμουν έτοιμη να κλάψω.

Όλη η μέρα πήγαινε σκατα.

Ο πατέρας μου ξέσπασε έτσι, πρώτη φορά τον έβλεπα τόσο εξαγριωμένο, με έδιωξε από το σπίτι, μου κρύβει κάτι και ο Βίκτωρ πηδιέται με μια άσχετη.