Bad Habits #READINT2017 (ON HOLD)

29.

"Ο Γιάννης εμ...ειναι το πρώην αγόρι μου." απαντησα στην ερώτηση της σοφίας.

"Και αν θες γίνομαι πάλι νην. Πω πω μια κούκλα έχεις γίνει. Όχι ότι τότε δεν ήσουν αλλά τώρα..." ένιωσα το βλέμμα του στο ακάλυπτο σημείο του στήθους μου.

"Έλα σεμνά." αστειευτηκε η Σοφία ενώ το αμάξι ξεκίνησε.

Έμεινα σιωπηλή. Να πω ότι δεν μου έλειπε ο Γιάννης, θα έλεγα ψέμματα. Να πω ότι δεν με ελκυε, θα έλεγα ψέμματα. Αλλά να πω ότι τον ήθελα πάλι πίσω, πάλι ψέμματα θα έλεγα.

Η διαδρομή ήταν ήσυχη ευτυχώς για εμένα, γιατί ήμουν σίγουρη ότι αν ξεκινούσε συζήτηση στο τέλος θα βρισκόμουν σε δύσκολη θέση.

"Φτάσαμε Άννα." η Σοφία χτύπησε τα χέρια της μπροστά μου, 'ξυπνώντας' με.

Κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου και άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου, αγκαλιάζοντας τον εαυτό μου με το παλτο, μόλις ο κρύος άνεμος με άγγιξε.

Γκρρ, τι το ήθελα το τιραντε φορεμα;

"Άντε φασολακι, μας περιμένουν." με τσιγκλισε στα πλευρά ο Γιάννης.

Ανατρίχιασα στο άγγιγμα του.

"Φασολακι;" απόρησε η Σοφία γελώντας.

Τι ήθελε και αυτός να με πει ετσι;

"Ναι, έτσι την φώναζα γιατί ήταν τόσο μικροκαμωμένη." απάντησε ο Γιάννης κοιτώντας με όλο νόημα.

"Πάμε μέσα." είπα απλα και ξεκίνησα να προχωράω μπροστά τους.

Η μουσική από το κλαμπ ακουγόταν από μακριά και ήδη είχα μετανιώσει που είχα έρθει.

Μ'αρέσει να περνάω καλά και να βγαίνω έξω αλλά σήμερα θα προτιμούσα να είμαι τυλιγμένη στο ζεστό πάπλωμα μου αγκαλιά με σοκολάτα Υγείας και καταθλιπτικές ταινίες.

Κοίταξα γύρω μου στο κλαμπ. Για Σάββατο βράδυ, περιμενα πιο πολύ κόσμο αλλά καλύτερα για εμένα. Ακολούθησα τον Γιάννη και την Σοφία προς το κέντρο του χώρου.

"Άννα, από εδώ ο ξάδερφος μου ο Αλέξανδρος, ο φίλος του ο Γιώργος και ο Θέμης. Η Ελένη, η Μαίρη και η Ντινα." με σύστησε σε όλους, δείχνοντας μου ποιος είναι ποιος.

"Χάρηκα." χαμογέλασα, ελαφρώς ψεύτικα.

"Εμείς να δεις." απάντησε ο ξανθός, νομίζω ο Γιώργος είναι αυτός.

Εγώ απλά χαμογέλασα και εβγαλα το παλτο μου, είχε πολύ ζέστη εδώ μέσα και ο συνωστισμός δεν βοηθούσε και πολύ.