De Woudprinses - The Swords of Elementum

3

'Wat?!'

Het hele paleis schudt heen en weer.

'Het is... j-ja d-d-dus zo d-dat z-ze van het Orakelspreuk w-weet.'

'Je weet toch wel dat je mijn vertrouwen erg hebt geschonden en dat ik je van je post af moet halen wegens falen?'

'J-ja,' angstig kijk Scarlett naar de grond, die ineens een stuk interesanter is.

'De vloer is gewoon een standaard vloer, het is alleen donker als de nacht zonder sterren.' Evelina zit zuchtend haar hoofd te schudden. 'Weet je, je hebt mijn vertrouwen geschonden. Ik had gehoopt dat jij niet zou falen, in tegenstelling tot de andere 1999. Maar blijkbaar ben jij de 2000ste.'

Scharlett begint angstig aan haar jurk te friemelen.
'I-ik kon er niks aan doen. Elvovince was me te slim af.'

'Dus je bent waardeloos?'

'Wat... Nee, dat niet.'

'Maar Elvovince is je te slim afgeweest! Ben je dan geniaal? Ben je sluw?' Evelina verliest haar controle en kijkt Scarlett woest aan. 'Nee! Dus zeg me eens wat je dan wel bent.'

'I-ik.' Stottert Scarlett.

'Ja?' Zegt Evelina kil.

'Ik had gewoon een keer ongeluk.'

'Scarlett, je bent een zeer goede en ijverige informant.' Evelina trommeld op haar stoel. 'Maar jouw jaloezië maakt je zwak. Jouw pad naar wraak is anders, het is pure haat. Haat zonder reden, haat als excuus.'

Scarlett kijkt wanhopig.

'Emoties tonen zwaktes, vooral voor heksen. Toon nooit, maar dan ook nooit een gelukkige emotie. Denk aan wat de feeën deden. Haal Volumia.'

'W-wat?' Scarlett kijkt verbaast naar de stemwisseling.

'Haal Volumia!'

Snel rent Scarlett de troonzaal uit, haar kans grijpend naar een uitvlucht.

'Ooh Scarlett toch. Je maakt het jezelf zo moeilijk, je zelf wel ja. Maar mij, nee, mij maak je het een stuk gemakkelijker.' Evelina loopt naar de enorme boekenkast en pakt een zwart leren boek.

'Duisternis, het meestergeheim van de heksen. Precies wat ik nodig had.' Snel zoekt ze de goede bladzijde op en begint met lezen.

Na een tijdje gaat de deur open en Scarlett komt aanlopen met een chagarijnige Volumia.

'Waarom in witchnaam haal je me weg bij mijn werk?!' Volumia kijkt kwaad naar Scarlett. 'Donder eens op en loop me niet in de weg. Voordat ik je degradeer.'

Snel maakt Scarlett zich uit de voeten.

'Ze heeft een harde aanpak nodig.'
'Inderdaad Volumia, maar ze haalde je weg omdat ik je wou spreken.' Evelina gebaard naar de stoel naast haar.

Volumia loopt er naar toe en ploft neer.
'Bevel of niet, zij hoort me niet te storen.'

Er verschijnt een klein, kostbaar glimlachje. Evelina klapt het boek dicht en loopt naar het enige raam in de kamer.
'Volumia, ik maak me zorgen.'

'Over de oorlog?'

Evelina schudt haar hoofd.
'Over Darkstar. Is de opdracht niet te moeilijk voor haar?' Hopeloos kijkt ze naar buiten.

'Darkstar is onze beste spionne. Ze zal het wel overleven. Daarnaast heeft ze hulp van Jolanda. We kunnen ons beter concentreren op de oorlog.'

'Ik wil onze beste spionne niet kwijt.'
'Emoties tonen zwakte,' ook Volumia staat op, 'vooral voor heksen.'
Zonder te beseffen herhaalt Volumia de woorden.

'Darkstar en jij waren als mijn eigen kinderen. Ik heb jullie zien opgroeien, gekozen als rechterhand, als commadant en samen laten werken. Ook heksen hebben liefde, al is het diep binnen in hun hart, dat maakt ons net geen Duister, maar Kwaad.'

Volumia kijkt verbouwerd naar Evelina.
'U-uw eigen kinderen?'

Evelina knikt.
'Ik zeg het niet graag, maar het is zo. Je bent als een dochter voor mij.'

'Dan zal deze liefde helpen om de oorlog te winnen!' Volumia slaat op de tafel. 'Liefde toont wraak, wraak toont wil, wil toont doorzetting. Ze hebben ons de schuld gegeven,oorlog verklaard, alles afgepakt, mijn ouders, spionnen, draken, de laatste koningin. We zullen de oorlog aangaan!'

'Koste wat het kost.Volumia, geef me de kaart. Deze keer bepalen wij de locatie.'

Grijzend pakt Volumia de kaart.
'Hier zouden we kunnen beginnen met het aanvallen van Woudijsrijk. Als dank voor het feit dat ze het meisje hebben gevonden.'

'Goed idee. We zullen prinses Amelie en Selene een aangename verassing brengen. Amelie was al zo wantrouwig door haar gestolen amulet, nu wordt het alleen maar leuker. Nu moet ik er alleen nog achter komen wie het meisje is, de zwaarden vinden en het jagersamulet bemachtigen.' Evelina begint eigenaardig te lachen.

'Ik zal de troepen het bevel geven om na de oorlog richting Woudijsrijk te gaan.' Volumia staat op en wilt weg lopen.

'Volumia, weet je waarom ik je zo hebt genoemd?'

Volumia schudt haar hoofd.

'Als aandenken van Volumia Evil, de laatste koningin van de heksen. Ze was mijn moeder en had mij en Jolanda gerend van de feeën.'