CHAPTER 17: Claudette💗

5 1 0
                                    

Yans Elle's POV

Nagising ako sa isang puting kwarto.I try to move,but my head hurts.

I try to move my feet,but it's hurts badly!

Inilibot ko ang paningin ko.
Hospital?Anong ginagawa ko dito?

Pilit kong inalala ang pangyayari and it hit me!

Yung lalaki sa building.Sigurado akong sya iyon.
Kilalang kilala ko ang boses nya.Hindi ako maaaring magkamali.

Muli na namang umagos ang mga luha na pilit kong pinipigilan.

No!Bakit ko pa sya kailangan iyakan?
Hindi na dapat ako naaapektuhan!?

I was about to wipe my tears when someone do it.

"Ssssh!Please don't cry.You know it's hard for me to see you like this!" he then sofly said and wiped away my tears using his thumb.

Sa ginawa nyang iyon ay mas lalo akong naiyak.
I cried harder.

He didn't bother to asked me why?he just hug me instead.I don't know,but I felt safe in his arm.

Hinayaan nya lang akong umiyak at ilabas lahat ng sakit.

"Feel better?" he sofly asked.Tumango lang ako at bahagyang ngumiti.
Kahit papaano ay nabawasan ang bigat na dinadala ko.

"Don't worry hindi ako magtatanong.Hindi kita pipiliting magkwento.Pero kapag handa kana andito lang ako.." aniya saka pinisil ang palad ko.

Tumango lang ulet ako.
Dapat ko bang sabihin sa kanya?
Dapat ko bang ikwento?

"Hungry?" he suddenly asked.
Hindi na nya ako hinintay na sumagot.Kumuha ito ng pagkain at saka umupo sa kama.

"Here.Eat this" aniya at itinaas ang kutsara na hawak upang isubo sa akin.

"You don't need to do this Ravince.It's too much.." sabi ko dito.

Pero imbes na sumagot ay ngumiti lang ito.
Hindi ko tuloy maiwasang hindi isipin na napaka'swerte ko sa lalaking 'to.

Hindi pa naman kami pero kung alagaan nya ako ay parang girlfriend na nya ako.

Hinawakan ko ang kamay nito.
Bahagya pa syang nagulat sa ginawa ko.

"Thank you" I mouthed.

"Anything for you,Babe!" aniya saka ako muling niyakap.

Napangiti ako.How i wish na sana ganun lang kadali ang sagutin sya!

I know.I'm not ready enough,but please wait for me Ravince. I promised,you wont wait long.

***

Ripp's POV

Breaktime ngayon at nasa canteen kami ni Ruffer.Biglang tumunog ang cellphone ko.

Tiningnan ko ito.

Ravince Calling...

I immediately answer  it.

"Bakit bro?..How is she?..Yeah...okay i'll be there in a minutes...bye!" saka ko binalik ang cellphone sa bulsa ko.

"Ravince?Bakit daw?" Ruffer asked.
Oo nga pala.Hindi ko pa naikukwento sa kanya ang nangyari kahapon kaya wala syang alam.

"Pinapapunta nya tayo ng hospital.Nagcrave daw kasi ng pagkain yung babae nya.Wala daw sya mautusan bumili..." litanya ko dito.

"Sinong nasa hospital?kailan pa sya doon?" gulat nitong tanong.

"Mamaya ko na ikukwento sayo.Let's go." pang aaya ko dito.

----

Nasa lobby na kami ng hospital ngayon ng biglang tumigil si Ruffer.

Loving Mr.ArrogantNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ