Alluring Vixen #Wattys2018

Allured 2 ※ Dark Claws

Alexis' POV

Mabilis akong nakaalis mula sa trabaho dahil may kapalit naman ako sa shift ko. Sumaglit pa ako sa cancer ward para tignan ang isa sa mga pasyente ko do'n bago ako umalis.

Kasalukuyan akong nakasakay sa taxi nang biglang sumagi sa isipan ko kung anong ibig sabihin ni Pablo Vermado sa sagot niya sa tanong ko noong niyaya niya ako. May alam na akong sagot pero hindi ko gusto na iyon nga ang maging katotohanan.

Aminado ako na masaya din siyang kasama. May mga pagkakataon na napapangiti niya ako sa mga weird gestures niya pero ayaw kong umasa na magtatagal 'yon dahil takot akong magkaroon ng kaibigan.

Pinalaki ako ni Tita Xekrea na sanay mag-isa at mas lalo pa akong naging aloof sa mga tao nang i-kuwento sa akin ni Tita Xekrea ang nangyari sa mga magulang ko.

Ayon sa kuwento ni Tita Xekrea, isang mayamang babae ang Ina ko samantalang isa namang hardinero ang Ama ko. Pareho silang nahulog sa isa't isa pero hindi iyon nagustuhan ng mayayamang magulang ng Ina ko kaya nang magtanan sila ay agad silang pinahanap.

Isang taon makalipas noong nagtanan sila Ina at Ama, nahanap sila ng mga tauhan ng mga magulang ni Ina ngunit bago 'yon mangyari ay ipinaiwan ako ng aking Ama at Ina kay Tita Xekrea. Ibig sabihin ay maaaring alam na ng magulang ko ang pagdating ng mga naghahanap sa kanila pero mas pinili nilang harapin ang mga humahanap sa kanila.

Nang matunton ang Ina at Ama ko, sapilitan nilang kinuha si Ina pero nanlaban si Ina kung kaya't namatay siya sa kamay ng mga taong iyon samantalang si Ama ay nakulong ng ilang taon hanggang sa magkasakit daw ito na dahilan ng ikinamatay nito.

Itinuro sa akin ni Tita na ang mundong kinagagalawan namin ay puno ng mga taong sakim at mapanghusga. Walang magbabago do'n kung kaya ipinayo niya sa akin na maging ingat sa mga taong nakakasalamuha ko.

Payo lang 'yon ngunit tumatak iyon sa isipan ko kung kaya't nagkaroon ako ng self-preservation na hindi ko napansing ginagawa ko pala sa tuwing may lumalapit sa akin at nakikipagkaibigan.

Hindi ko mapigilang mapabuntong-hininga nang muling sumagi sa isipan ko ang mata ni Pablo na bakas ang sinseridad.

Ayaw kong umasa.

Ayaw kong umasa na hindi siya gano'ng klaseng tao.

Napayakap ako sa aking lab coat nang humampas sa akin ang simoy ng hangin pagkatapos kong bumaba sa taxi. Napatingin ako sa aking relong-pambisig. Ala-una na nang madaling araw.

Binuksan ko ang gate at agad din itong sinarado nang makapasok. Natigilan ako nang makaamoy ako ng dugo.

Hindi ko mapigilang makaramdam ng kaba habang naglalakad papunta sa pinto. Geez, ngayon pa talaga ako nakaramdam ng ganito.

Nang nasa harap na 'ko ng pinto, agad kong isinuksok ang susi sa knob at mabilis pa sa alas-kuwatro na isinarado ang pintuan na para bang may humahabol sa akin.

In-on ko ang ilaw sa sala. Tumambad sa akin ang tahimik na kapaligiran kaya naman nakahinga na ako ng maluwag.

Umakyat ako sa ikalawang palapag ng bahay kung nasaan ang kuwarto ko. Agad kong inilapag ang bag at lab coat ko sa couch pagkatapos ay ibinagsak ang sarili ko sa kama.

Napahilamos ako sa mukha. "Pagod ka lang, Alexis." Pangungumbinsi ko sa sarili ko.

Napabalikwas ako ng bangon nang makarinig ng parang bang may bumagsak na bagay mula sa ibaba.

Mabilis akong tumayo at kinuha ang walis na para lamang sa kuwarto ko pagkatapos ay tahimik na tinungo ang hagdanan paibaba.

Napatago ako nang makakita ng anino mula sa kusina. Katabi lang kasi nang hagdanan ang daanan papuntang kusina.