Diabolik Lovers \Historia Keiry\

[8] - Róża Na Szyi

Zapach nowych książek zawsze jest przyjemny. Przeciwnicy tego stwierdzenia są w błędzie i tyle w tym temacie. W niebiesko-włosą aromat uderzył już kiedy otwierała drzwi do biblioteki. Z racji, iż miała zakaz na szlajanie się po zakończonych lekcjach sama - To była reprymenda za ostatnie wycieczki po lasach otaczających rezydencje - Keira udała się tam by produktywnie spędzić te kilkadziesiąt minut oczekiwania.

Kiedy wchodziła do pomieszczenie otoczenie było ciche. Naturalnym było, że kilkudziesięciu uczniów już zakończyło swoje wieczorne zajęcia i przez to w świetle okien wychodzących na dwór można było dostrzec wiele sylwetek. Jednakże obserwacja tłumów tym razem nie była celem Aozory.

- Muszę zacząć intensywniejsze poszukiwania tego przeklętego notesu. - Powiedziała pod nosem. Były to takie szepty, iż nawet te wyrzutki siedzące z nosem w książkach nie miały szans usłyszeć wypowiedzianego zdania. Dodatkowo niebieskooka wciąż starała się powstrzymywać przed głośnymi komentarzami. Przecież to była biblioteka.

Mijając kolejnych ludzi zagłębiała się w regały. Jeden, który wydawał się na starszy przez ilość kurzu na pozycjach wyglądał obiecująco. Nikt nie myszkował by w tamtych okolicach w obawie nabawienia się silnego kataru. A to jednocześnie czyniło z opuszczonej części biblioteki idealne miejsce na drzemkę.

Być może wiedza o czasie trwania lekcji sprawiła, iż obecność blondyna siedzącego i opierającego się plecami do regału była niepokojąca. Ażeby przypadkowo go nie zbudzić dziewczyna po cichu przeskoczyła nad jego nogami.

- Dobra, a teraz dalej... - Rzekła szeptem, przesuwając się na przód.

Im dalej oddalała się od miejsca, z którego przybyła, tym bardziej przejście stawało się ciemniejsze. Nie wiadomo było czy było to spowodowane niezliczonym kurzem na abażurach czy może przepalonymi żarówkami. Najprawdopodobniej były to te dwa czynniki.

Dodatkowo z każdym krokiem w tą ciemność ilość pyłu się zwiększała, łaskocząc nozdrza dziewczyny. Starając się jak najbardziej by dojść do końca półek bez jakiegokolwiek dźwięku nagle większa część kurzu spadła na dziewczynę.

Nie mogąc już dłużej powstrzymywać kataru dziewczyna kichnęła, wprawiając resztę paprochów w ruch. Słysząc dosyć przyciszone chrząknięcie Keira odwróciła się dosyć gwałtownie w wyniku czego naszyjnik z małym kwiatem róży wysunął się spod koszuli.

Przed szafirowymi oczami przeniknął wygląd czerwonokrwistego kwiecia.

Na widok biżuterii zarówno mężczyzna, jak i kobieta westchnęli prawie jednocześnie. Dla Aozory z powodu pytań, które mogą zostać jej zadane. Natomiast dla mężczyzny... cóż... jakby to rzec.

- Zbyt problematyczne... - Blondyn wręcz wymamrotał. Jednakże wypowiedziane zdanie było bardziej niż słyszalne dla Keiry.

Palcem wskazującym chłopak pokazał na jedną z pozycji, o wiele mniej zakurzoną niż te obok których dziewczyna wcześniej przechodziła. Rozumiejąc kontekst tego gestu niebiesko-włosa wyjęła książkę i lekko otrzepała resztę pyłu z okładki.

"Lamia Artificium"

Łaciński tytuł delikatnie zniechęcił dziewczynę podobnie jak sama objętość książki, lecz skoro księga mogła zawierać jakieś informacje dotyczące naszyjnika to warto by to przejrzeć. Siadając i opierając się o regał zaczęło się przeszukiwanie kartek w celu zrozumiałych informacji.

I tak kilkanaście, jeżeli nie kilkadziesiąt czy kilkaset stron później Keirze udało się znaleźć język jaki rozumiała. Zapewne było to zaczęcie nowej sekcji.

Już na samym początku pojawiły się informacje godne czytania.

"Naszyjniki Róż"

To był tytuł rozdziału, o który zapewne śpiącemu już chłopakowi chodziło.

Przez pozostały jej czas Aozora czytała w jaki artefakt została "wyposażona". Naszyjnik Róży jest równoznaczny z udziałem w Igrzyskach, w wyniku których wybierany jest nowy władca. Dodatkowo czego się dziewczyna dowiedziała, to o tym iż umiejętność jej naszyjnika jest zwana także jako "Naszyjnikiem Życia".

- Miałam szukać czegoś innego, ale to też nie jest złe. - Dziewczyna rzekła do siebie szeptem.