(15.)KARAKOL.

196 17 4
                                    

herkesle nişanlı olan ama hiç kimse ile evlenmeyen Dünya.

Değişik hissediyordum daha bir kaç gün önce hiç bu durular yoktu ve mutluydum.şimdi dünyam alt üst oluştu,mutsuz ve huzursuz dum,nenem yoktu artık hayatımda bundan sonra tek başıma ydim yanlızdım mezar taşında nenemin ismini görene kadar inanmamistim gitmemiştir dedim güçlüdür o hemen pes etmez dedim ama ismini orda gördüm ya nenem.
benim için hayat durdu sanki bütün nefesim senmissin bunu o an anladım nefessiz kaldım sensiz kaldım nenem.

Mezarlıktan uzaklaşmıştık arabaya doğru gidiyorduk bundan sonra beni hayata bağlayan hiç bir şey kalmadı artık cabam kalmadı dünyaya karşı artık yoruldum  nenemsiz bir dünya  boş tu.

Biz tam arabaya biniyordukki arkamızdan bir ses geldi herkes o tarafa doğru baktı ben umrumda değildi artık kimse bu saatten sonra kim ne yapabilirdi kim yardim edebilirdi bana ses git gide yakinlasiyordu Ali beni arkasına alıp o tarafa döndü kimdi bu bende o tarafa baktım ama kimse görünmüyor du.
Ahh bu ses nerden geliyordu o zam-

"Rabia."

Rabia gelmişti evet oydu Rabia ydi Allah'im çok şükür kurtuldum hemen o tarafa doğru gidecektim ki Ali kolumu tutup yanina cekti .

"Bırak kolumu Rabia geldi onunla konuşmam gerek lütfen birak bırak beni."

"Hiç bir yere gidemezsin."

Dişlerinin arasından konuşmuştu.
Bunlarda kimdi polis evet yanlış görmüyordum polis gelmişti Allah'ım kurtuldum.

Polislerle gelen Rabia hemen bana doğru gelip sarılacaktı ki Ali hemen onu durdurdu artık sıkılmıştım eliniden hızla kolumu çekip kurtardim ve Rabia ya sımsıkı sarıldim.
Özlemiştim çok özlemiştim.

"Nerdesin Meryem oldum meraktan.iyimisin."

Ben cevap veremiyordum ağlıyordum.
Sadece.

"Nenem."

Dedim ve daha çok sarıldım.

"Biliyorum canım biliyorum Allah rahmet etsin,üzme kendini."

"Rabia nenem gitti öldü kimsem kalmadı Rabia."

"Şsst nasıl kimsen kalmadı ben varım ya hem amcaları halanlari unuttun sanırım."

Artık hickirarak ağlıyordum içimi dökmustum rahatlamistim Rabia dan ayrılıp Ali nin tarafına baktım polislerle konuşuyordu.

"Bakin dediğim gibi o benim karım."

Kaşlarım catilmisti o kelimeyi duyunca Rabia da şaşırmıştı duydukları ile daha fazla dayanamigcaktim.

"Poli-"

"MERYEM.!"

Ali sert ve uyarıcı sesi ile ismimi söylemişti peki neden ben durmuştum onu bilmiyordum ama durmigcam ne olacaksa olsun.

"Polis bey ,ben onun karısı değilim."

Bağırarak söylemiştim Ali bunu beklemiyordu sinirlenmişti anlindaki damar kendini belli edercesine atıyordu öfkelenmişti.
Ama bu umrumda değildi o benim hafızamı kaybetmeden yararlanmış ti o adam benim nenemin ölümün e sebep olmuştu ona olan duygum nefretten ibaretti.

Polisler.

"Beyefendi bizimle karakola geleceksiniz.sizde hanım efendi."

Ben başımı olumlu anlamda sallayıp Rabia ya döndüm oda olayları çözmeye çalışıyordu ona zoraki bir Tebessüm yollayıp polislerle  arabaya doğru gittim. Kurtulmuştum Ali den ama şikayet ci olmigcaktim zaten olsam ne yazar kendisi çıkardı ben bütün yol boyunca bunları düşünmüştüm.karakola geldik ve bir  odaya aldılar bizi Rabia yanıma gelip.

DUAM'DI KÂBEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin