Me and my guitar

hoofdstuk 36: I lost myself.

-----------------------------------------------* Een week later *----------------------------------------------------------------

Jade Pov:

De dagen vlogen voorbij. Ze waren gevuld met mijn zangeressen te begeleiden voor the voice, gepaste liedjes zoeken voor hun stem, slapen of eten. Ik wist niet dat het werk als coach zo zwaar was. Wat ik het zwaarste vond: iedereen van mijn team rekende op mij, bezat een overvloed van talent en begeleidde ik dolgraag. Wat mijn keuze nu bemoeilijkte: 2 van hen moest ik kiezen om naar de finale te gaan en de rest moest ik naar huis sturen. 

Als ik moest kiezen...

Wie dan?

Wie o wie?

Ik pijnig mijn hersenen. Ik wou dat Simon hier was, maar hij was er niet. Ik word alleen overgelaten aan dit.  De laatste tijd was Simon niet veel meer thuis. Ik zag hem enkel bij het avondeten.

Britney schiet me te binnen. Zowieso Britney. Ze is echt een talentje en in een week veranderd van vijand naar beste vriendin. Ze is echt een superlief meisje. Ik snap niet dat zij ooit met Angie bevriend kon zijn, die twee zijn juist het tegenovergestelde: Lief-Bitch, Talentvol-loser, cool-oncool... Ik voel me super schuldig tegenover haar: door mij heeft ze ruzie met Angie en geen normale ruzie, die twee zouden elkaar de kop kunnen afrukken.

Tess schiet me te binnen, die kan ik zeker niet laten gaan. Ze heeft een speciale stem en is een grappige meid. Tess en Britney verdienen het allebei om in mijn band te komen. Met hen wil ik verderwerken.

Zo dit is het. Dit viel nog goed mee. Vanavond wordt het zeker en vast pijnlijker wanneer ik het in hun gezicht moet zeggen.

De deurbel gaat. Snel spurt ik de trap af en open de deur. Mijn mondhoeken krullen naar boven. Louis kijkt me lachend aan. "Jade!" gilt hij. Hij trekt me in een warme knuffel. Waarom is alleen Lou hier?

Louis doet een teken, de andere jongens springen op mij en roepen luid: "VLEESHOOP." Ik wordt helemaal verpletterd onder hun gewicht. Een verschrikkelijke pijn gaat door me heen.

"Auw!" krijs ik. De jongens, die eerst aan het lachen waren, schrikken en gaan direct van me af. Ik sta recht. "Ook hallo." Ze grijnzen. "Wat komen jullie doen?" "Nou, we verveelden ons thuis en we dachten misschien ons hier minder te vervelen." zegt Liam verveeld, terwijl hij op zijn scherm van zijn gsm tikt. "Nou hier is het ook saai." zeg ik snel.

"Laten we iets doen..." zeurt Zayn als een klein kindje. "Okey Zaynieee. Anders bel ik even Selena en Britney en gaan we zwemmen. Ik heb gehoord dat er hier een subtropisch zwembad is in de buurt." "Oké." zeggen ze in koor.

Even later staan we klaar om in het water te springen. Niall die grijnst naar mij. Voor ik het besef tilt hij me op en gooit me in het koude water. Iedereen lacht. "Die krijg je terug Horan." snauw ik.

Snel klim ik eruit en duw Niall erin. Hij trekt me mee in zijn val. Samen donderen we in het water. Ik hou me vast aan Niall zodat ik niet verdrink. We kijken elkaar in de ogen en Niall drukt een kusje op mijn lippen. "Love you." "Love you to babe!" De rest staat ons maar aan te gapen van de rand, alsof we een of ander stuk theater zijn.

"Ik heb het koud." zeur ik. "Hoe kan dat als ik hot ben." Ik lach. "Totaal niet ego ensow." Hij zet me op de boord en klimt er zelf uit. "Laten we van de glijbaan gaan." schreeuwt Liam. Iedereen loopt achter hem aan, als een bende kleine peutertjes.

Ik loop de andere richting uit. De richting van de bar. Aan de bar bestel ik een cola en leg me in een hangmat. Ik sluit mijn ogen, geniet van het geluid van het geplons in het water en de warmte en beeld me in dat ik in Hawai ben.