Destiny H.S

Κανείς

Harry's P.O.V

5 μήνες αργότερα, Λονδίνο.

5 μήνες τώρα βγαίνω από το σπίτι μόνο για να παω στο στούντιο.

Έγραψα ένα καινούργιο τραγούδι για εκείνη.

Sweet creature ο τίτλος του.

Μόνο όταν φύγουμε από εδώ θα είμαστε καλά μαζί. Να ζούμε κάπου οι τρεις μας. 

Δεν έχω περάσει πιο ανούσιο χρόνο στη ζωή μου όσο αυτόν που ζω τώρα μακρυά της.

Είναι εγωιστρια. Με άφησε εδώ μόνο μου νομίζοντας ότι θα βρω κάποια καλύτερη από εκείνη.

Λες και όταν την ερωτεύτηκα κοίταξα πρώτα αν ήταν καλή για μένα.

Είμαι τόσο θυμωμένος μαζί της που ακόμη και μετά από τόσο καιρό δεν μπορώ να ηρεμήσω.

Δεν έχω δει την Λίζα εδώ και 5 μήνες και όμως δεν την παίρνω τηλέφωνο να κανονίσω να την δω.

Δεν θέλω να την ξαναδώ όσο κι αν με πονάει αυτό. Με άφησε μόνο μου.

Με άφησε μόνο μου.

Κάθε φορά που τη θυμάμαι να χαμογελάει νευριάζω όλο και πιο πολύ με τον εαυτό μου.

Αυτό το χαμόγελο με έφερε στην κατάσταση που είμαι τώρα.

Οπότε πηγαίνω στο στούντιο δεν μπορώ να την βγάλω από το μυαλό μου.

Δεν θέλω να την ξαναδώ.

Της είχα πει μια φορά που έφευγε ότι θα πάρει μαζί της την καρδιά μου, ότι πιο σημαντικό είχα να της δώσω.

Τώρα η καρδιά μου είναι παγωμένη. Μόνο θυμό νιώθω για εκείνη.

Δεν αμφιβάλλω στο ότι με αγαπησε. Δεν αμφέβαλλα ποτέ για αυτό.

Η καρδιά είναι που πονάει πάντα σε κάθε χωρισμό.

Αξίζει να πονάω όμως τόσο για εκείνη που αποφάσισε να με αφήσει με την πρόφαση ότι μου αξίζει κάτι καλύτερο;

Αξίζει να σπάει για εκείνη η καρδιά μου κάθε μέρα σε μικρότερα κομμάτια;

Δεν της έδειχνα συχνά πως έχω καρδιά.