Evcilik Oyunu (DÜZENLENİYOR )

20.

Kapının aralığından sesleri dinlemeye başladım.Buraya neden geldiğini anlamak istiyordum.Yıllar sonra neden gelmiş olabilir ?

"Bu saçmalığa bir son verin artık !"

"Saçmalık mı ? Evliliğin neresi saçma bana anlatır mısınız ? Ben Zehra'yı seviyorum."

Şu son sözcüğünü duyduğum zaman kalbimde bir sızı oluştu.Sanırım kalbim ona tepki veriyordu.

"Sevgi mi ? Bu çıkar olmasın ?Benim konumumdan yararlanmak için.."

Kayra'nın elini sıktığını görebiliyordum.Çok sinirlenmişti.

"Siz mi bana sevgiden bahsediyorsunuz ? Makamdan ? Ailesini para için satan bir baba !"

Babam tam bu sırada Kayra'ya bir tokat attı.Tüm adayı bir sessizlik kapladı.Buna daha fazla dayanamadım.Kapıyı açtım ve içeri girdim.

İçeriye girdiğim zaman ikisi de bana sanki uzaylıymışım gibi baktı.

Babamın karşısına geçtim.

"Ne yaptığını zannediyorsun sen !".diye bağırdım.

Babam sakin bir şekilde bana cevap verdi.

"Doğru olanı Zehra !"

Ya bu adam ne saçmalıyor ?

"Sence doğru olan bu mu baba ? Baba demeye bile utanıyorum."

Bana ne faydasını gördüm ki ona baba diyeyim Vural bey bile bana daha çok babalık yapmıştı.

"Zehra bu sen misin ?"

"Evet senin eserin işte bu kız ! Yıllardır yoksun gelmiş burda hesap mı soruyorsun ?"

Babam elini saçlarının arasında gezdirdi.

"Zehra saçmalama kızım."

"Bana kızım deme ! Buna hakkın yok!"

Babam boş gözlerle bana baktı.Yüzünde hiçbir ifade yoktu.

"Haklısın ama .."

"Amasını ben söyleyeyim mi ? O boktan paralı hayat için beni bıraktın.Eren'i ölüme terk ettin.Eline ne geçti ? Ne geçti ?"diye bağırdım.

Ağlamamak için zor duruyordum.Hayır bu adamın karşısında ağlayamazdım.Babam yüzünü yere eğdi.

"Bak cevap veremiyorsun değil mi ? Şimdi de gelmiş sevdiğim adamın,bana senin göstermediğin ilgiyi gösteren aileme sahip çıkan adamın önünde ne yaptığını zannediyorsun?"

Resmen öfke kusuyordum.Onca yılın acısını yüzüne vurmam gerekiyordu.Şimdi intikam zamanıydı.

Babam bana yaklaştı ve kolumdan tuttu.

"Herşeye rağmen ben senin babanım benimle böyle konuşamazsın !"

"Babam mı ?Söylemen için babalık yapman gerekmez miydi ? Şaka mısın sen ?"

Babalık nedir ki ?Evladın için kendinden vazgeçmeli..

"Bak kızım hiçbirşey göründüğü gibi değil.Açıklayabilirim.."

Yapacağı açıklama 'Bak kızım ben seni yıllar önce terk ettim.Kusura bakma ..'olacaktı.

"Tek bir kelime daha duymak istemiyorum !"dedikten sonra odadan çıktım ve kendimi sokak kapısından dışarıya attım.

Kollarımı vücuduma sardım ve yağmur damlalarının beni ıslatmasına izin verdim. Gözyaşlarm yağmur damlaları ile karışmaya başladı.

Sadece yürüyordum.Nereye gittiğimi bilmeden yürüyordum..

"Zehra ! "

Kayra'nın bağırma sesine aldırış etmeden yürümeye devam ettim.Ne yapmam gerekiyordu bilmiyordum.Sadece ben..

Peşimden gelen ayak sesleri gittikçe daha net gelmeye başladı.Kolumdan tutup beni kendine doğru çekti.Gözlerinin izine baktım.Üzerindeki ceketini çıkarttı ve başımın üzerinden geçirerek ikimizi de ceketin altına aldı.Şu an da çok yakıdık.Utandığım için başımı kaldırıp yüzüne bakamadım bile..Ama onun bana baktığını hissedebiliyordum.

Tüm cesaretimi toplayıp başımı kaldırdım ve kendimi onun sıcacık bakan ela gözlerinin içinde gördüm.

Bana dikkatlice baktı ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı.Kısa bir süre sonra ceketi başımızın üzerinden çekti ve omuzlarıma bıraktı.

Ben..Sadece Kayra ile mutluydum.Bu nasıl oluyordu bilmiyordum.Tek bildiğim şey huzuru onda tattım.

Beklemediğim bir anda beni kucağına aldı.Tepki bile veremedim.

Başımı göğsünün üzerine yasladım.

...

Odanın kapısını ayağıyla itti ve beni yatağın üzerine bıraktı.Kayra bana biraz daha yaklaştı üzerimdeki montu çıkarttı ve yere attı.Bu bu akşam olmaz ! Olamaz ! Tişörtümü de bir çırpı da çıkarttı.İster istemez ellerim göğüslerime gitti.Kayra'nın gözlerinin içine baktım.

Kayra bir anda yataktan kalktı.Yine terk edilen ben mi olmuştum.Yatağın üzerindeki örtüyü kendime doğru çektim.

Tam bu sırada Kayra elinde birşeyler ile odaya geldi.Islak kıyafetlerini değiştirmiş daha doğrusu sadece altına bir eşofman altı giymiş üzeri herzamanki gibiydi.

Üzerimdeki çarşafı çekti ve kazağı boynumdan geçirdi.Islak pantalonumdan da kurtulduğu zaman kısa şortu bacaklarımdan geçirdi.

Biraz toparlanarak yatağın içine oturdum.Kayra dikkatlice bana bakıyordu.Kendime engel olamayarak Kayra'ya sarıldım.Sıcak tenini hissedebiliyordum.

"Teşekkür ederim ."

"Biliyorsun ki herşeyin bir karşılığı var."

Yine mi bu ? Bu anda bile mi ? Bir kez olsun önemli değil falan dese olmaz mı ?

"Karşılığı nedir ?"

Kayra beni biraz daha sıktı ve eliyle saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdı.

"Karşılığı..Beni hiç bırakma !"

Sevgili okuyucularım

Her bölümün ardından beni merakla (Söven vardır illaki :D )

sabırla beklediğinizi biliyorum.Biliyorum da açıkçası bunalımdayım.Sürekli sınavlarım ve ezberlerim var..

Ders çalışmak istiyorum ama bazı sebeplerden dolayı çalışamıyorum tüm sosyalmedya hesaplarımı kapattım.Birtek burası kaldı..Ya hikayeyi askıya alacağım ya da haftada sadece bir bölüm paylaşabileceğim.Yorumlarınıza da sonra cevap verecegim bana kızmayın haa .

Çok özür dilerim ama umarım beni anlarsınız geleceğim söz konusu..

HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUM TATLIŞLARIM :D

MUTLU GÜNLER !!