My old classmate

CHAPTER 19 -GRADUATION DAY

CHAPTER 19     -GRADUATION DAY

TIME REALLY GOES FAST

LIKE A FLOWING RIVER…

GRADUATION COMES SOON

AND ANOTHER

PAGE OF LIFE BEGINS…

JENNY VOICE:

          Ilang araw din kami nagrerehearse sa nalalapit na graduation day. This is the most awaited time of all students, teachers and also their families - The graduation day of their love ones. Lahat ng pagsusunog ng kilay ng bawat isa ay naging matagumpay… wala na siang Kilay! Hhahahaa…. Joke lang. I mean, Lahat ng pagod at sakripisyo sa pag-aaral ay natapos na sa wakas at magsisimula na naman sa makabagong mundo na kung saan magsisimula ang tunay na realidad ng buhay. Mababayaran na din kahit papaano ang paghihirap ng kani-kanilang magulang para makapagtapos lang sila sa pag-aaral at mabigyan ng magandang buhay. Lahat ay Masaya… yung iba ay umiiyak dahil sa tears of joy… yung iba naman ay umiiyak dahil magkakahiwa-hiwalay na ang mga magkakaklase at magkakaibigan. At syempre, ang isa sa lahat ng dahilan kung bakit sila umiiyak ay dahil… ito na lang ang huling pagkakataon upang matanaw ang mga lihim nilang pagtingin sa isang tao… at isa na ako doon.

          “huhuhu… (T.T) ” Iyak ako ng iyak.

          “huy… Jenny… Why are you crying??? Magkikita pa din naman tayo ah… promise yun! We have still communication like cellphone, right Basta text-text tayo at mag-get together tayo kahit once a week lang. Tahan ka na…” sabi ni Jasmine sa akin.

          “Oo nga! Tahan ka na, Jenny… magkikita pa rin tayo…Friends pa rin tayo forever…” sabi ni Althea.

          “Oo tahan ka na… Makikita mo pa naman siya eh… Hindi pa naman siya patay noh??? Para iyakan mo siya ng ganiyan.” Sabi ni Eliza.

          “Ha??? Sino naman yun???” Sabi niJasmine.

          “Ah… Si Ranier Cruz! Si Mr. Friday pala ang iniiyakan mo Jenny ah…”

        “Oo… Siya nga! Kaya, Tahan ka na… Mahal ka nun!” sabi ni Eliza.

          “Huhuhu… Ewan ko nga kung bakit ako umiiyak eh… Basta naiiyak ako.” Sabi ko at dini-deny na hindi si Ranier ang reason kung bakit ako umiiyak.

          “Wehhh… maniwala sa iyo… Iiyak ka ng walang dahilan… Si Ranier yung dahilan kung bakit ka umiiyak dyan eh… gusto mo ba… sugurin namin siya at papuntahin dito para patahanin ka niya? Dahil siya ang reason kung bakit ikaw umiiyak eh. Oh ano??? Susugurin na namin ah…” ngiting sabi ni Athea.

          “Ay! Huwag na!!! Huwag na!!! Hindi na ako umiiyak!” pahikbi-hikbi kong sabi.

          “Aaaayyiieee…. Siya lang talaga ang magpapatahan sa iyo oh… tingnan mo… tumigil ka na sa pag-iyak ng sabihin ni Athea na papapuntahin naming dito si Mr.Friday mo. Ikaw talaga… siya naman ang dahilan ayaw mo pang aminin…” sabi ni Jasmine.

          “Oo na! Siya na yung dahilan. Kasi, malapit na siyang mangibang bansa kapag hindi siya nakapasok sa government office dito sa Pilipinas. Kaya may tendency na matuloy siya sa pagpunta sa ibang bansa. Kaya may be… ito na lang ang last day to see him.” Malungkot kong sabi.