Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
Łzy moczyły moje policzki i zamazywały mi obraz, ale nie dbałam o to. Powierzyłam mu swoje serce, zaufałam mu i źle na tym wyszłam. Jak zwykle zresztą. Nasz związek nie miał prawa się udać, byliśmy zbyt różni. Dla niego to pewnie nawet nic nie znaczyło, w żaden sposób nie zareagował na wieść, że zrywamy. Wzdrygnęłam się słysząc walenie do drzwi. Ocierając twarz ruszyłam w ich kierunku by sprawdzić kto tak nachalnie się do mnie dobija. W tym momencie nie byłam najlepszym partnerem do dyskusji. -Co ty tu robisz? - Spytałam patrząc na chłopaka przede mną. -Nie możesz ze mną zerwać T.I - Powiedział łamiącym się głosem. - Ja nie istnieje bez ciebie. - Dodał zaciskając mocno powieki. -Ty nie istniejesz nawet ze mną, ostatnia noc tylko temu dowiodła. - Starałam się być silna. Starałam się nie ugiąć, a było to trudne zważywszy na to, że on płakał. -Proszę, nie mów tak. - Wyszeptał. -Taka prawda, Justin. - Powiedziałam dobitnie, kładąc nacisk na słowo "prawda". -Nie, nie. T.I. Proszę nie zrywaj ze mną. Ja się zmienię, przysięgam. Pójdę na odwyk, gdziekolwiek zechcesz, tylko błagam nie zrywaj ze mną. - Chwycił moje dłonie wpatrując we mnie z nadzieją. Jego zwykle wesoło błyszczące oczy w kolorze karmelu były zapełnione łzami, a ten widok łamał serce. -Zamiast mi w kółko obiecywać, zrób to. Zrób i wtedy przyjdź do mnie, bo teraz naprawdę nie widzę sensu by ciągnąć to dalej. - Wyszeptałam starając się ukryć drżenie swojego głosu. Wyrwałam dłonie z uścisku Justina i cofnęłam się o krok zamykając za sobą drzwi z głośnym hukiem.
Dawno nie wstawiłam imagina więc stwierdziłam, że teraz będzie w porządku. Proszę koniecznie napiszcie mi czy się wam podoba, proszę...
