Her zaman olduğu gibi yanımda insanlar olsa da yanlız hissediyorum.
Güneş inadına doğarken , yıldızlar beni terketip karanlığın ardından şafağı söktürüyor günü aydınlatıyor .
Neden ?
Neden , pişman olmadan önce bazı şeylerin farkına varamıyoruz . Keşke demeden önce neden isyan edip varlığını direten tanrıya inanmıyoruz .
Artık ölüm kelimesini duyduğumda midem bulanmaya başlıyor . Her lafımda o kadar andım ki ölümü artık bana eskisi kadar çekici gelmemeye başladı .(yazarda aynı fikirde)
Bende bir karar verdim . Ölünceye kadar boş olsa da hayatımı yaşamaya . Kötülük hayatın her anında pençelerini geçirecek etime ama bunu da engelleyemem . İyilikse , kötülükle tanışınca zaten farkını hiçliğe çevirmeye başlıyor bir zaman sonra .
Jimin , o serserinin tekiydi . Bense hiçliğin kazanında kaynayan bir soğan gibi acılarımı akıtıyordum metal bir tencereye . Sonra tanıştık bir şekilde , bir şekilde baktı gözlerimiz bir şekilde birbirimizi sınadık .
Beni seviyor , aşık mı bilmiyorum ama beni seviyor bunu hissediyorum. Hastalığım yüzünden de olabilir bilmiyorum ama bunun için ona kızacak kadar zamanım yok sanırım. Ve bu yüzden hasta olduğum için bile sevse beni seviyor ya bir şekilde içim onu hissediyor ya sanırım fazlasını istemek aç gözlülük olurdu .
Mutlu bir son isterim . Aşklar öls ede mutlu sonlu olmalıydı . Biz bir sırız . Jimin kurtarılmayı bekleyen bir canavar , bense canavara kafa tutan canavarın ta kendisi .
Ölmedim merak etmeyin . Bu kitabı yazma amacımsa , ben öldükten sonra okuması ve sevgimin yüceliğini hissetmesi bu yüzden .
Kitapı bitireceğim çünkü artık zamanımın çoğunu ona , kalbimi hapsine almış gardiyana adayacağım. Ve bir hikayede mutlu sonla bitti , hayal ettiğim gibi ...
Yazar Ağzından ;
Hera , defterini kapatıp camdan dışarı baktı . Yüzünde emin olduğu gülümsemesini takındıktan sonra ayağa kalkıp defterini paketledi .
Dışarıya çıktıktan , sevgilisinin yanına adımlarını yöneltti . Akşam üzeri olan hava ortama farkındalık kattığı anda derin bir nefes aldı ve onu uzaktan izlemeye başladı.
Bir serserinin hayatını nasıl bu kadar mükemmelleştirdiğini düşündü . Kırılmışlardı biri yaptığı hatalardan vicdan azabı çekerken diğeri ise yaşadığı kısacık ömrünü nasıl boş geçirdiği hakkında yakınmıştı.
Jimin , gökyüzüne çevirdikten sonra yüzünü minik burnundan derin bir nefes alıp , dolgun dudaklarından nefesini vermişti. Hera ise onu her zamanki gibi uzaktan hayranlıkla izliyordu.
Hera , adımlarını ona yönelttikten sonra gözlerinin içine bakmıştı . Jimin pişmandı , sevgisini geç fark ettiği için hemde deli gibi pişmandı . Ama Hera onun aksine rahat hissediyordu , çünkü Jimin onun yanındaysa ve onu bu denli derin bir sevgiyle öpüyorsa fazlasını istememeyi öğrenmiş artık anın tadını çıkarmaya başlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mutlu sonluydu , en azından Hera için ...
Jimin kitabın son sayfasını çevirdiğinde bir not ilişti gözüne ;
"Umarım beni affedersin , sevgilim . Sana Karl Markx'tan bir sözle veda ediyorum. Hadi ordan , son sözler yeterince doğru söz söylememiş aptallar içindir . Komik değil mi ? Ama adam doğru demiş , biz birbirimize yeterince son sözlerimizi söyledik en azından öyle umuyorum çünkü bu kitabı ölmeden önce yazıyorum. Belki ölürüm , belki ölmem bilemem ama hepimiz öleceğiz , önemli olan ruh Jimin . Ruhum ebediyette sonsuzlukta yaşayacak bu yüzden ben ölmedim yada ölmeyeceğim. Sakın triplere girip beni öteki tarafta rahatsız etme :) Şaka bir yana, sana aşık olduğum anı söyleyeceğim . Barda şarkı söylerken bana bakmıştın ya o zaman ağlamıştım hani sana hissettiklerimden dolayı korkup ağlamıştım. Yani seni ilk ben sevdim ayrıcalıklıyım desene . Sonra sahilde gözlerine aşık oldum . Adım adım oldu hepsi , adım adım çekildi bedenim sana . Kırdın , mahvettin ama tamirde ettin . Unutma ben ölmedim , sadece yaşayamadığım yada boşa yaşadığım hayatımın inadına senin yaşamanı birini sevmeni , evlenmeni ve bir çocuk sahibi olmanı dilerim . İnan beni bunlar mutlu eder , belki kalbinin sahibi olamadım ama sevginin en önemli sahibiyim ... Seni seviyorum sevgilim , bir canavara aşık olmuş siyahın en açık tonundan sevgilerle ....
-Hera
-Son -
Final . Sövmeyin lütfen biliyorum devam edebilirdim ama birden çok yazınca benimde beynim duruyo ve boş boş bakıyorum sayfaya . Saçma birşey yazacağıma anlamlı bir bitiş tercih ettim. Yazarınız mutlu sonlara inanmıyor ama inanmayı deniyor . Destekleriniz için çok teşekkür ederim , sevgili okurlarıma çoğ güzel bir gifle veda ediyorum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şu kadın kadar cesaretim olsaydı herhalde depresyona girmeme gerek kalmazdı :)
