☆22/BEKLENİLEN BÖLÜM☆

94 10 11
                                    

Edward'dan;

Bahçeye çıktığımda Alair ve Anyssa'yı görebilmek için kısık gözlerle çevreye baktım. Çokta uzağımda olmayan bir bankda oturduklarını görünce oraya ilerlemeye başladım, aynı zamanda gözümle Ada'yı da arıyordum. Ama ortalıklarda görünmüyordu

"Geldin mi?"
Bana bakan Alair'e baktım baktım ve baktım... Bu ve benzeri soruları sormayı ne zaman bırakacaklardı çok merak ediyordum.

Alair bana gergince sırıtarak konuşmasına devam etti
"Bana neden öyle bakıyorsun? Korkmaya başladım" dedi esprili bir şekilde.

Bende espriyi devam ettirip gözlerimi kısarak "kork benden" dedim azılı bir seri katilmiş gibi. Oyunu daha fazla sürdürmeyip güldüm.

"Eee bana da yer açın, çağırdınız ama ayakta bekletiyorsunuz" dedim kaşlarımı çatarak. Anyssa hiçbirşey demeden yana kaydı. Oluşan boşluğa oturup çevreyi izlemeye başladım.  Etraf sabahki kadar kalabalık olmasa da hâlâ bir koşuşturmaca vardı. James'in açıklayacağı şeyi çok merak ediyordum doğrusu. Bir an önce açıklansa iyi ederdi, daha Ada'yla konuşmalıydım.

Alair ve Anyssa'yla James'in yapacağı konuşma hakkında teoriler yürütürken bir yandan da gözlerim çevrede Ada'yı arıyordu. Ona bugün yapacağım konuşma yüzünden gergin ve telaşlıydım.

Jamesin okul merdivenlerinin üstündeki yeni kurulmuş kürsüsüne geldiğini mikrofonu kontrol ederken çıkardığı o sinir bozucu sesten anladık. Okulun neredeyse hepsi James'in konuşmaya hazırlık yaptığını anlayınca sessizleşti, ve herkes yavaş yavaş bahçede toplanmaya başladı

"Hadi bizde merdivenlerin önüne geçelim herkes orada toplanıyor" dedikten hemen sonra ayağa kalktı Anyssa.

Başımla onaylayıp kalktıktan sonra Alair de kalktı. Üçümüz yan yana oluşan topluluğun içinde kendimize bir yer bulduk.

Herkes toplandığı için, toplanırken çıkan o sesler bitti ve ortam tamamen sessizleşti. Herkes James'in söyleyeceklerine dikkat kesilmişti. Bütün okul toplandığı için bahçe kalabalıktı.

Uzun zamandır okulda böyle toplanmamıştık, bu yüzden James'in açıklayacağı şeyin gerçekten çok önemli olduğunu düşündüm.

Sonunda James konuşmaya başladı
"Arkadaşlar muhtemelen hepiniz burada neden toplandığınızı merak ediyorsunuz"

Topluluktan 'evet' şeklinde uğuldamalar yükseldi.

"E söyle de merakımız gitsin" diye mırıldandım sadece yanımdakilerin duyabileceği bir sesle. Bu müdürlerin hepsi böyle olmak zorunda mıydı acaba? Benim ortaokuldaki ve ilkokuldaki müdürüm de böyleydi. İki saat bıdı bıdı konuşurdu ve cevabını bildiği şeyleri sorardı, şu an James'in yaptığı gibi. Bir kereden söyle işte ne söyleyeceksen, niye kasıyorsun ki!

"Bugün burada çok önemli bir şey için toplanmış bulunmaktayız" James tekrar duraksadı.

"Ayyy bana bir şeyler oluyor" dedi hemen yanımdaki Anyssa müdürün onu baydığını belli eden bir ses tonuyla. Hemen sonra da sol elini sağ elinin bileğinin üzerinde nabzını ölçermiş gibi tutarak ve bayılacakmış gibi bir yüz ifadesine büründü. Alairle Anyssa'nın bu haline güldükten sonra tekrar James'e dikkat kesildik.

Bu konuya nasıl gireceğimi bilmiyorum....bikaç hafta önce yıllardır aradığımız çok önemli birini bulduk. O ismi açıklayınca belki hiçbiriniz inanamayacaksınız. Herkesin umutlarının tükendiği bir yerde çıkıp geldi. Ve inanamayacağınız birşey daha! O günlerdir aranızdaydı!"

James konuşmasına ara verdiğinde topluluktan uğultular yükseldi. Herkes bu gizemli kişinin kim olduğunu bulmaya çalışıyordu ve sanırım James de bizi kalpten götürmeye...

PERİLER VE CADILAR /ARA VERİLDİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin