LITTLE HOPE (COMPLETED)

Chapter 4: Mistreat

My God bakit naman ganun yun maka tingin, parang kita nya yung kaloob looban ko pati balunbalunan ko ata kita.

Maka titig naman kasi si koya, ulam lang ang peg charot

***

"Ang kapal ng mukha mong kutong lupa ka! Akala ko pa di ko malalaman na tinawag tawagan kapa ng ex mong impakta! Malaman ko lang na sinagot sagot mo ang tawag nya I swear puputulin ko yang maliit mong truso!"

After ko sabihin yon feeling ko sobrang pula ng mukha ko kahihiyan? Maybe. Awkward din putik Ma'am kasi eh!!

After umalis ni sir Gray na tila katapusan na ng mundo. Tahimik then bigla nalang nag sitawanan yong mga pinsan nya Grabe ang gwa-gwapo naman nito. Kung andito yon si Saling naku nag wala na yon hahaha

"Ahm" napatingin ako sa harap ko which is nagtama yong mata namen ng isa sa mga magpinsan , saglit ako natulala tapos bigla ako kinabahan upon looking at his eyes, para kasing familiar

"Excuse me po sir!" Tatalikod na sana ako

"Miss wait anu pangalan mo?" Bigla pigil sa akin ng pinsan ni sir na may diamond earring sa right side "Hi I'm Rush you are?" then inabot nya yong right hand nya

Napatingin ako sa kamay nya inisip kong tatangapin ko ba o hindi -- gwapo eh kaya ok hahah tatangapin ko na sana yung kamay kaya lang

"Ahem" binanga yong Rush nang isa pang pinsan nila sir at sya nakamayan ko "Hi I'm Troyjan Sanquel, Troy for short I'm 26 years old I bet you're 25 saka mas bagay tayo." Hahah ang cute nya lalo yung singkit nyang mata

"Roma Sta. Barbara sir, and no sir 28 na po ako. Nice to meet you po." Napangiti ako sa reaction nya napakamot kasi sya sa batok

"Anu bata pahiya ka no?" Binatokan sya nong Rush

"Age is just a number!"

Then nagtalo na silang dalawa at umalis na ko kahit natutuwa pa ko sa kanila dalawa pag sarado ko ng pinto nag tama ulit mga mata namen dalawa

Shit! Bigla nalang tumibok yong puso ko ng mabilis na para syang biglang na excite hala sya!

Walang bumitaw sa tinginan namen dalawa hanggang masirado ko yon pinto

Pauwi na ako sa apartment dito sa QC kahit 3 pm palang usually kasi 6 pm ang uwi ko but Ma'am Nadia is in a good mood kanina pagbalik ko sa office. Nag early out sya kasama si sir Gray na ngiting wagi at syempre pinag early out nya din ako that's explain why.

"Bad ka isusumbong kita sa mama ko." Rinig kong sigaw ni Hope sa loob ng bahay habang umiiyak

"Sige magsumbong ka sa mama mo akala mo ba maniniwala sayo yon?"

Mas lumakas ang iyak ni Hope "Maniniwala si mama sa akin kasi love nya ko!"

"Hindi ka love ng mama mo kasi Kong love ka nya di ka nya papa alagaan sa akin, tumabi ka ngang bata ka na nonood ako ng TV eh." Biglang kalabog

Pumasok agad ako sa loob ng bahay at nakita ko si Hope na naka dapa at wala habas na umiyak at sobrang dungis

Agad na nakita ako nito "Mama!" Agad tumakbo palapit sa akin. "Mama sabi ko sayo bad si Nida eh." Sumbong nya habang iyak ng iyak

Binuhat ko ito at lumapit sa babaeng takot na takot na nakatingin sa akin.

"Ate ---"

Sinampala ko sya. Hindi ako bayolenting tao pero nang makita kong pano nya tratuhin ang anak ko pakiramdam ko gusto ko syang ingod-ngod sa sahig

"How could you!" Sigaw ko dito habang nakaduro ang daliri ko sa kanya "Iniiwan ko ang anak ko dito para bantayan mo at hindi para saktan, nagtiwala ako sayo Nida! Ang kapal ng mukha mo!" Sa sobrang frustration ko na paiyak na ako

Yung kalooban ko parang pinipilit habang nasa trabaho pala ako ganito dinadanas ng anak sa kamay ng pinagkakatiwalaan ko

"A-ate kasi ---"

"Umalis ka dito bago ako tumawag ng pulis at ipakulong kita." Tumakbo naman ito agad agad

Umupo ako sa sofa habang tinitingnan ang anak ko na nakatulog na sa kakaiyak sa kandungan ko.

"Sorry Hope! Napabayaan ka ni mama. Mahal na mahal kita anak." Hinalikan ko ito bago niyakap

*****

"Ganun ba ? Ok lang sige total Friday naman bukas. So how's Hope ? Di ka ba talaga mag dedemanda ? I know a lawyer." Pinipilit kasi nitong idemanda ko si Nida which is I decline, napa baraggay ko na din naman.

"Ma'am ok na po napa baranggay ko na din naman po."

Narinig ko itong suminghap sa kabilang linya "I-Ikaw bahala..shit oohhh Basta--- God." Sabi nito na parang nahihirapan

"Ate ok ka lang po?"

"No! I mean yes..shit Rome talk to you later." Pinatay na nito ang tawag kahit nag tataka pinili nalang na umupo sa tabi ng anak na mahimbing na natutulog.

"Love you nak." Bulong nya sa bata at halik sa ulo nito.

Gumalaw ito at nilingon sya "Mama" yumakap ito padagan sa kanya at siniksik ang mukha sa leeg nya maya maya inangat nito ang ulo at tinitigan sya ng nakakunot ang noo "Alabyu" at halik sa pisnge nya.

Napangiti sya, di nya aakalain na ganito pala kasarap ang magkakaroon ng anak. Si Hope ang ilaw nya at lakas, kaya kong mawawala ito sa kanya guguho siguro ang mundo nya.

Niyakap nya ito ng mahigpit.

Kyomiee 😘