Μια Διαφορετική Ιστορία Αγάπης

Να θυμάσαι πως σ'αγαπώ

Ωρα 10.30
Ξυπνησε και της χαμογελασα. Την πήρα αγκαλιά και δεν ηθελα να την αφησω. Η τελευταία μερα. Το μονο καλό ειναι οτι γνωρίζω πως θα ναι η τελευταία μερα που θα την δω. Όταν ξέρεις πως δεν θα ξαναδεις κάποιον και την επόμενη μερα θα τον χάσεις έχεις την ευκαιρία έστω και για τελευταία φορα να του δείξεις πόσο τον αγαπάς. Συνήθως σπαταλας τις μερες και δεν δείχνεις την αγαπη σου γιατί το χεις δεδομένο οτι και αυριο θα μπορέσεις να τον δεις,άλλωστε τι μπορεί να συμβεί μεσα σε 24 ωρες;Κι όμως.
Σηκωθηκαμε και φαγαμε μαζί πρωινό. Οχι δεν αφησα αυτή την μερα χωρίς χαμόγελο αγκαλιές φιλια και σεξ. Ηξερα πως δεν θα την ξαναεβλεπα συνεπώς ηθελα να την χόρτασω και ας ηξερα πως αυτό δεν γίνεται. Στο πίσω μερος του μυαλού μου σκεφτόμουν οτι μας μένουν 3 ωρες και ηθελα να κλάψω. Οχι ομως δεν ήθελα η τελευταία μου εικόνα να ναι τα δακρυσμένα της ματια. Ήθελα τόσο πολύ να την σταματήσω και οσο Ηξερα πως δεν γινόταν τοσο περισσότερο της χαμογελουσα. Οχι δάκρυα σήμερα,μόνο χαμογελα.
-Θέλω να χαιρετήσω και τα παιδιά.
-Θες να τους πω να ρθουν εδω;
-Αν γίνεται.
Σε 1 ωρα μαζεύτηκαν όλοι σπίτι μου. Άλλοι έκλαιγαν αλλοι χαμογελουσαν και αλλοι δεν έκαναν απλώς τίποτα. Εγω...εγω απλώς την κοιτουσα απο μακριά και χαιρόμουν μου για 1μηνα ένιωσα τι πάει να πει ΑΓΑΠΗ. Το καλύτερο συναισθημα που χω νιώσει. Δεν πονάει η αγάπη και ειναι μπουρδες αυτα που λένε πως ποναει. Ο αποχωρισμός,η προσπαθεια να κατακτησεις τον αλλον,η σκεψη να μην τον χάσεις,αυτα πονάνε. Εγω μεσα σε 1 μήνα αγάπησα την Ελισάβετ. Τα αλλα 2 χρόνια απλώς πονούσα.
Ειχαμε μισή ωρα ακομα και έπρεπε να φύγει. Τα.παιδιά έκατσαν στην βεραντα και μας αφησαν μονες.
-Λοιπον;
-Θα φύγω.
-Το ξέρω.
-Γιατί χαμογελας;
-Δεν.Θελω να κλαψω αλήθεια. Δεν θελω να ναι αυτη η τελευταία μας εικόνα.
Μπήκε στην αγκαλιά μου πήρε μια βαθιά ανάσα και με.φιλησε με πάθος. Πολύ πάθος. Το τελευταίο μας φιλί. Το καλύτερο φιλι που εχω δώσει και ας ξερω πως δεν θα ξανασυμβεί.
-Θα με πας σπίτι;
-Ναι.
Πήρα τα κλειδιά και μπήκαμε στο αμαξι.
-Γιάννη να προσεχείς το σπιτι μεχρι να ρθω.
Δεν έτρεχα πήγαινα πολύ αργά και μυριζα το αυτοκίνητο το οποιο ειχε πλημμυρίσει απο το άρωμα της.
-Φτασαμε.
Εσφιξα το τιμόνι και δεν την κοιταξα καν. Η μαμα της βγηκε απο το σπίτι με τις βαλίτσες.
Κατεβήκαμε απο το αμάξι και φιλιθηκαμε μπροστά της. Δεν με έμοιαζε καθόλου.
-Θελεις Μήπως να σας παω εγω στο κτελ;
-Μαμα;
-Καλεσα ταξι έρχεται τωρα.
-Καλα να περασεις λοιπον,καλο ταξίδι και που και που να θυμασαι οτι υπηρξα στην ζωή σου και σε αγάπησα πραγματικά.
Δεν μιλησε καν. Ετρεξε σπιτι της και μπήκα στο αμάξι.
Αυτο ήταν λοιπον Ευρυδίκη. Τέλος η αγάπη για μένα. Τέλος η Ελισάβετ. Εκλεισα την πορτα και αρχισα να κλαίω τόσο πολύ που δεν ειχα προσέξει καν οτι η Ελισάβετ είχε ξεχάσει την κιθάρα της πίσω στο κάθισμα. Κατεβηκα να τηε την δωσω αλλα είχε μπει ηδη στο ταξι και είχε φύγει. Πήρα αγκαλιά την κιθάρα σαν να ναι η Ελισάβετ. Ειναι εδω η Ελισάβετ ψιθυριζα στον εαυτό μου και ένιωθα καπως καλύτερα. Καλα να περνάς γαμω. Θα σε αγαπώ και Αυριο.

Υποθέτω πως η ιστορία μου έφτασε στο τέλος της. Δεν ήταν και τόσο ευχαριστο το τέλος αλλα η ζωη δεν έχει πάντα αίσιο τέλος. Αν θέλετε βέβαια να συνεχιστεί η ιστορία πείτε μου.Δεν ξέρω αν θελω να την συνεχίσω και αν θα ταν ωραίο να συνεχίσω την ιστορία ωστόσο πείτε μου εσεις ❤