10.Bölüm

9.8K 562 66
                                    

Daha el ele tutuşmadan,kalbimi tutuşturan adam.
-Kahraman Tazeoğlu


Multimedya: Narin'in annesi Canan Bozoğlu


Narin,karşısında ki kocaman yalıya bakarken yapabildiği derin derin nefes alıp vermekti.Arkasında ki boğazın hırçın suları betona çarpıp kendini geri püskürtürken onun her celallenişi genç kızın yüreğini biraz daha hoplatıyor heyecanını artırıyordu.

Elinde tuttuğu içine iki gün boyunca kendisini idare edebilecek eşyalarının olduğu çantanın sapını sıkı sıkı tutarken son derece gergindi Narin.Babasıgil bu sabah uçakla tatillerine çıktığında çantasını yavaş yavaş hazırlamıştı.Canı hiçbir şekilde hafta sonunu Aşiyanoğlların da geçirmek istemiyordu ama şimdi gitmese de babasının kızgın yüz ifadesini gözünde canlandırabiliyordu.Çünkü Şevket Bozoğlu verilen bir sözün sonuna kadar tutulması taraftarındaydı.


Tekrardan derin bir nefes alan Narin,adımlarını büyük beyaz demir kapıya doğru yönlendirdi.Güvenlik kendisini görüp kapıyı açtığında onlara gülümseyerek selam verdi.



Adımları çiçekleri bezenmiş taş yolda ilerlerken etrafran gelen kokunun kendisini sakinleştirmesine izin verdi.Yalının giriş kapısına geldiğinde kapının büyük bir gürültüyle açılıp ardından Handan Hanım'ı görmesiyle yüzünde ufak bir tebessüm oluştu.


"Kusura bakmayın biraz geç kaldım.Evdekileri göndermek ve eşyalarımı hazırlamak için uğraşırken zaman nasıl geçmiş anlamadım."


Külliyen yalandı.Sadece Devran'la karşılaşacak olma ihtimallerini uzatmaya çalışıyor,iki gün boyunca ona nasıl görünmez olabileceği ile ilgili planlar kuruyordu.

Handan Hanım ise yüzünde sıcak bir gülümsemeyle genç kıza cevap verdi.


"Sorun değil tatlım.Gel hadi içeri."


Handan Hanım,kendisinin geçmesi için yol verirken tedirgin adımlarla kendini evin geniş girişine attı.Kocaman kubbe şeklindeki hol gözlerini kamaştırırken dokuz sene önce bırakıp gittiğinden çok farklı olduğunu anlayabiliyordu.Zaten aynı olmayacağı biliyordu Narin.Hayatlarında hala ne aynı kalmıştı ki?


Birkaç adım ilerlediği holde Handan Hanım'ı bekledi.Kapıyı kapatıp yanına gelen Handan Hanım'la birlikte merdivenlerden çıkmaya başlarlarken genç kadın elindeki çantasını çoktan almıştı.

"Zahmet etmeseydiniz keşke."

"Olur mu öyle şey,gel bakalım sen."


Merdivenlerin sonuna geldiklerinde klasik ve modern bir tarzda döşenmiş büyük salonla karşılaştılar.Narin içeriyi çekingen bir tavırla incelerken sanki bir yerden Devran'ın çıkıp kendisine o günkü gibi sinirle yaklaşacağını düşünüyordu.

Gerçi kendiside haksız sayılmazdı.Genç adamın onu öpmesi sinirlerini bozmuştu.İlk öpüşmelerinde unutalım deyipte ikinciyi öpme cesaretini kendinde bulması Narin'i hem sinirlendirmiş hem de kırmıştı.Ve Narin,sevdikleri tarafından kırılmaya artık dayanamıyordu.Özellikle kalbinin tamamına hükmetmiş olan Aşiyanoğlu tarafından hiç.

"Sen koltuklara geç tatlım,ben hemen geliyorum.Bu arada yarım saat sonra falan bizim çiftlik evine geçeceğiz.Sana haber veremedim ama senin için sıkıntı olur mu?"


Beyaz Kelebek(Beklemede)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin