Herkes dayanır, yürek dayanır,beden dayanır,ruh dayanır ama kalp dayanamaz.
Yükü ağır gelir bazen, bazen de öyle zanneder, yürek acısını derinlere gömer toprakcasına ama dayanamaz, herkes gibi, her insan gibi, her canlı gibi yorgun düşer, elleri boşalır, duvarlar üzerine, yürüdüğü yollar kirli yukuşcasına bulandırır insanı, deniz seni nereye götürmek isterse oraya götürsün istersin; çünkü herşeyden herkesten uzakta durunca rahatlarsın, ama asıl o an üzerine gelir herşey.
bunalırsın çıkamazssın bidaha o denizden, ada dan çünkü sen çoktan o adanın yoldaşı, o denizin bir parçası olmuşsundur ama o an hissetmezssin yavaş yavaş sürükler o seni derin bataklığına boğulursun yüzmeyi bilmeyen bir bebek gibi, batarsın kendi yalnızlığına, kendi yalnızlığında kaybolursun...
KAMU SEDANG MEMBACA
Bir Kalemde Şiir
Puisi"Bir gece hiç ummadığım anda gönlüme düştün,meğersem adını bile duymadığım bir cümleymiş aşk" "Ruhsuz duyguların dili, tamamlanmamış bir şiirin şairi."
